ค้อนมหึมาทุบใส่หัวใจที่แหลกสลายของเธอ ความเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่หัวใจ เจ็บจนรู้สึกถูกกระชากเนื้อหนัง
ยู่ยี่ข่มอารมณ์สิ้นหวังอย่างสุดแสนไม่อยู่แล้ว เธอกรีดร้องและขว้างปาสิ่งของในวิลล่าแห่งนี้อย่างบ้าคลั่ง
ผ่านไปสักพัก บนพื้นเกลื่อนกลาดไปด้วยแก้วกระจก แจกันดอกไม้ สมุด สิ่งที่หยิบขึ้นมาขว้างปาได้ ล้วนถูกโยนทิ้งหมด
เธอไม่เคยเจ็บปวดรวดร้าวปานนี้มาก่อน เป็นความเจ็บปวดที่หัวใจและทุกสัดส่วนแหลกสลาย
จึงไม่อาจต้านทานความโกรธแค้นในใจ หัสดินหลอกเธอได้อย่างไร ทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงลับหลังเธอได้อย่างไร
แก้วโปร่งใสที่มีไวน์แดงอยู่ สีสันอันเพริศพริ้งทิ่มแทงดวงตาเธอเหลือเกิน สีนี้ยิ่งขับเน้นความดุร้ายและเตือนให้เธอกระจ่างแจ้งแจ่มชัดว่า เมื่อสักครู่หัสดินกับเรนนี่ทำอะไรกัน
ผู้ชายที่บอกว่าจะไปร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์ของบริษัท ทว่ากลับอยู่ร่วมงานวันเกิดของผู้หญิงอื่น คิกคิก คือเรื่องตลกที่แดกดันโดยแท้
ความบ้าบิ่นครอบคลุมทุกอณูผิวของร่างกาย ไม่อาจควบคุมสติสัมปชัญญะ เธอเดินย่างสามขุมเข้าไปใกล้โต๊ะอาหาร จากนั้นก็หยิบไวน์แดงขึ้นมา ต่อด้วยปาใส่หัสดิน
เขายังคงไม่หลบ ไวน์แดงหกใส่ตัวเขา แก้วกระจกบาดใส่ใบหน้า ขา และบางส่วนก็แทงคางเนื้อผิวเขา
และตอนที่แก้วลอยกระเด็นออกไป เรนนี่ใช้สองมือโอบเอวของหัสดินเพื่อบังแก้ว จึงได้รับบาดเจ็บเช่นกัน
ยู่ยี่รักหัสดินแค่ไหน ตอนนี้ก็มีระดับความอาฆาตจนอยากปลิดชีพมากเท่านั้น
บนโลกใบนี้ ไม่มีความรักโดยไร้สาเหตุ และไม่มีความแค้นที่ไร้สาเหตุเช่นกัน
เรนนี่นั่งบนพื้นพลันมองบาดแผลที่มีเลือดไหลซึมของหัสดิน เธอรู้สึกว่ายู่ยี่คือคนบ้าที่ทำท่าแยกเขี้ยวยิงฟัน ทำไมถึงโหดร้ายเพียงนี้
“ยู่ยี่”ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งลอยเข้ามา ซึ่งเจ้าของเสียงคือ เชอร์รีน
หัสดินส่งข้อความให้ออกัส ยู่ยี่กำลังคลั่งอยู่ เขาไม่กล้าพูดแม้แต่คำเดียว เพราะกลัวจะกระทบกระเทือนเธอ กระทบกระเทือนต่อลูกในท้อง หากเป็นเช่นนั้นผลลัพธ์จะรุนแรงมาก
ฉวยโอกาสตอนที่ยู่ยี่หันไปมอง เรนนี่รีบเข้าไปตบหน้ายู่ยี่แรง ๆ สองที “เขาไม่ใช่คนที่คุณจะทำร้ายตามอำเภอใจ”
คิกคิก ตอนนี้ยู่ยี่อยากหัวเราะมาก เธอคว้าเส้นผมของเรนนี่ ก่อนจะดึงสุดแรงเหวี่ยง ทำให้อีกฝ่ายกรีดร้องด้วยความเจ็บ แถมเท้าก็ไม่หยุดนิ่ง ถีบใส่เรนนี่อย่างไม่บันยะบันยัง
เรนนี่รู้สึกเจ็บสุดแสน ถูกทำร้ายจนเลือดกำเดาไหล เธอนอนกุมท้องบนพื้น ความเจ็บบริเวณท้องทำให้เธอหน้าซีดขาว คล้ายกับดอกไม้งามที่ร่วงโรยหลังจากพายุฝนโหมกระหน่ำ “……เจ็บ……หัสดิน……ฉันเจ็บ……”
ร่างกายเธอยังมีรอยแผลตอนที่บังให้หัสดิน ตอนนี้โดนทำร้ายหนักอีกครั้ง เสียงของเรนนี่จึงอ่อนแอและไอเล็กน้อย แลดูเหมือนคนที่เหลือลมหายใจเฮือกสุดท้ายก็ไม่ปาน
หัสดินมีการเคลื่อนไหวในท้ายที่สุด และสิ่งที่เขาทำคือ ผลักยู่ยี่ออก แล้วอุ้มเรนนี่ที่อ่อนแอออกนอกวิลล่า
มุมปากเรนนี่ยังมีเลือดไหลออก ที่รูจมูกก็ใช่ ใบหน้าซีดขาวราวกับผีสาง กุมปลายเสื้อของหัสดินไว้พร้อมกับกล่าวว่า“หัสดิน ฉันใกล้ตายแล้วใช่ไหม……”
“ผมพาคุณไปโรงพยาบาล……”หัสดินเร่งฝีเท้าอย่างเร็วไว
ตอนนี้ยู่ยี่จึงเป็นเหมือนคนที่ถูกลืม เธอยืนอึ้งอยู่ตรงนั้น ไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใด ๆ คล้ายกับคนที่ถูกดูดวิญญาณไปแล้ว
“ยู่ยี่……”เชอร์รีนเรียกเสียงเบาด้วยความเป็นห่วง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง