ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 486

สิ่งนี้ไม่สามารถเขย่าใจหัสดินได้แม้แต่น้อย

เมื่อเห็นเป็นแบบนี้ ความโกรธและความขับข้องใจที่เรนนี่อดทนหลายปีก็ปะทุขึ้น “คุณไม่ได้เกลียดฉันที่ฉันหลอกคุณ! คุณเกลียดที่ไม่สามารถไปจีบยู่ยี่ต่อไปได้ต่างหาก! ถ้าฉันหลอกคุณแล้วจะทำไม ฉันจะไม่มีทางให้คุณกับเธอได้อยู่ด้วยกัน ฮ่าฮ่าฮ่า รู้สึกเป็นยังไงบ้าง”

เสียงหัวเราะนั้นได้กระตุ้นหัสดิน ดวงตาของเขาแดงก่ำ ก่อนจะยกมือขึ้นตบหน้าเธอจนหันไปด้านข้าง

เธอกระอักเลือดออกมา และดูเหมือนจะบ้าแล้ว “ฉันจะทำให้คุณไม่ได้ดั่งใจปรารถนา! เด็กที่เธอท้องอยู่ก็ไม่ใช่ลูกของคุณ คุณรู้ไหม สีหน้าของคุณในตอนนี้น่าสนใจมาก”

หัสดินยกมือขึ้นมาตบหน้าเธออีกครั้ง ร่างกายของเขาแข็งเกร็งราวกับหิน โดนกระตุ้นจนแทบบ้า

เขาไม่เคยโกรธขนาดนี้มาก่อน นี่เป็นครั้งแรก และครั้งเดียว!

“คุณตบฉัน! วันนี้คุณคิดจะตบก็ตบฉันให้ตาย! ไม่ต้องแกล้งทำเป็นไร้เดียงสา ถ้าตอนนั้นคุณไร้เดียงสาจริง คุณจะขึ้นเตียงกับฉันได้ยังไง คุณคิดว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่ทุ่มเทขนาดนั้นจริงๆหรอ คุณไม่รู้สึกอะไร แต่ฉันรู้สึกน่าขยะแขยง!”

หัสดินเคลื่อนไหวมากขึ้น และในขณะเดียวกันก็บีบคอเธอหนักขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เรนนี่หายใจไม่ออก จนต้องไอออกมา

เธอรู้สึกว่าถ้าเป็นอย่างนี้ต่อไป เธออาจจะตายได้

ดังนั้นเธอถึงเพิ่งจะรู้สึกกลัว เธอรีบขอโทษด้วยน้ำตาเต็มใบหน้าของเธอ “ฉันผิดไปแล้ว ฉันผิดไปแล้ว หัสดินฉันผิดไปแล้ว ปล่อยฉันไปเถอะ!”

เธอยังไม่อยากตาย เธอยังไม่อยากตาย ความรู้สึกนี้น่ากลัวเกินไป

ชฎารัตน์เดินผ่านหน้าประตู ได้ยินเสียงร้อง และตะโกนจากด้านใน เธอจึงขมวดคิ้วและมองไปที่ประตูห้องที่ไม่ได้ปิด จากนั้นก็ดันประตูแล้วเดินเข้าไป

แต่ใครจะไปรู้ ทันทีที่ก้าวเข้ามา เธอก็เห็นฉากนั้นต่อหน้าต่อตา!

ตั้งแต่เล็กจนโต ชฎารัตน์ไม่เคยเห็นหัสดินในลักษณะนี้มาก่อน เธอก็รู้สึกกลัวเหมือนกัน

เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาทำอย่างนี้ต่อไปได้ จึงรีบเดินเข้าไปตักเตือน และดึงเขาออกมา แต่เมื่อทำอะไรไม่ได้จึงต้องลงมาเรียกคนใช้ขึ้นไปช่วย

คนกลุ่มใหญ่ใช้ความพยายามอย่างมากในการแยกทั้งสองออกจากกัน

แก้มซ้ายและขวาของเรนนี่บวมและมีรอยฝ่ามือชัดเจนมาก มีจุดสีเขียวและสีม่วงที่คอ แสดงว่าโดนตีมาแรงมาก

เธอรู้สึกเจ็บปวดไปทั้งตัว รีบวิ่งเข้าไปกอดชฎารัตน์ เธอไม่กล้าที่จะอยู่ในห้องเดียวกันกับหัสดินอีก

เธอคิดเสมอว่าหัสดินเป็นผู้ชายที่ไม่ลงมือกับผู้หญิง แต่เมื่อผ่านประสบการณ์ในคืนนี้ ทุกอย่างก็ได้บอกกับเธอว่าเธอคิดผิด คิดผิดไปมาก!

หัสดินที่โกรธจัดสามารถทุบตีคนจนตายได้!

ชฎารัตน์ให้คนใช้พาเรนนี่ออกไปที่ห้องถัดไป ในขณะที่เธอยังอยู่ในห้อง

เหลือเพียงสองคนในห้องนั้น ชฎารัตน์ถามหัสดิน ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมถึงโกรธขนาดนี้ โกรธจนสามารถฆ่าคนให้ตายได้!

สีหน้าของหัสดินแย่มาก เขาไม่พูดอะไร แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ต้องการจะพูด

ชฎารัตน์ไม่ได้ออกไป เธอรออีกสักพัก ก่อนที่หัสดินจะพูด “ผมอยากอยู่คนเดียว”

ชฎารัตน์จึงดันประตูออกไปโดยไม่ถามอะไรอีก

เรนนี่ที่อยู่ในห้องถัดไปตกใจกลัวมาก ตอนนี้ก็ยังไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้ ต้องนอนลงบนเตียงและกอดผ้าห่มแน่นถึงจะรู้สึกปลอดภัยขึ้นมาบ้าง

เธอยังรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ ทำไมเรื่องนี้ถึงถูกเปิดเผยออกมาได้

หรือหมอไอแซ็คจะพูด แต่เธอก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้ เขาปิดบังมันอยู่ จะไปบอกหัสดินได้ยังไง

ถ้าอย่างนั้นมันเกิดปัญหาตรงไหน

แถมหลังจากวันนี้ไป หัสดินจะปฏิบัติตัวต่อเธอยังไง จะหย่ากับเธอไหม

เป็นไปไม่ได้! กว่าเธอจะมาถึงวันนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เธอจะไม่มีวันยอมเด็ดขาด แค่คิดก็ไม่อยากจะคิด!

แต่ร่างกายของเธอเจ็บปวดจริงๆ เรนนี่ไม่สามารถขยับตัวได้ จึงได้แต่นอนในท่าเดิม

เช้าวันรุ่งขึ้น

ฉันทัชไปที่ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ เขาบอกว่าอยากเลือกของให้ลูก

ยู่ยี่รู้สึกว่าเขารีบร้อนเกินไป ตอนนี้ท้องเธอยังไม่โตเลยด้วยซ้ำ เขาจะซื้อของพวกนั้นไปทำไม

แต่ฉันทัชก็ดึงดันมาก เขาบอกต้องไปห้างให้ได้ และบอกกับเธอยังชอบถามว่า เธอไม่สามารถขัดขวางความสุขของการเป็นพ่อของเขาได้

“คุณใส่ใจลูกมากขนาดนี้ แล้วแม่อย่างฉันล่ะ จะได้รับการดูแลเอาใจใส่ยังไง” ยู่ยี่เหล่ตามองเขา

ฉันทัชหยุดเดิน หันกลับมาพูดกับเธอด้วยรอยยิ้ม “มันบอกผมสิ แม่ของลูกต้องการให้ดูแลเอาใจใส่ยังไง”

“ตอนนี้ฉันยังคิดไม่ออก แต่ถ้าคุณไม่แสดงออกก็แสดงว่าไม่ใส่ใจ ดังนั้นคุณต้องคิดด้วยตัวเอง ถ้าไม่ตรงใจฉันฉันก็ไม่เอา!”

ฉันทัชฟังแล้วหัวเราะออกมาเบาๆจากอก นิ้วยาวจับแก้มของเธอ ตั้งแต่เธอท้อง ผิวของเธอก็เรียบเนียนและนุ่มขึ้น ทำให้เขาอดสัมผัสไม่ได้ “ไม่มีคำใบ้เลยหรอ”

“ไม่มีเลย” เธอตอบเสียงเรียบมาก “คุณเป็นคนใจดีมากไม่ใช่หรอ ฉันเคยอ่านเจอจากหนังสือเล่มหนึ่ง มีแต่ผู้ชายที่มีประสบการณ์ทางอารมณ์เท่านั้นถึงจะจิตใจดี อ่อนโยน และเอาใจใส่ได้”

เขาหรี่ตาลงเล็กน้อยและยิ้ม “คุณเจอมาจากหนังสือเล่มไหน”