ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 511

“อะไรที่เรียกว่ารู้จักใครคนหนึ่ง? บางคนใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันหลายสิบปี คิดว่ารู้จักคนร่วมหมอนดีแล้ว แต่ความจริงไม่ใช่เลย ผมรับรองนะ ถ้าคุณเลือกผม ผมไม่ทำให้คุณผิดหวังแน่ และไม่ให้คุณต้องทนความขมขื่นด้วย

ยู่ยี่เข้าใจ ความรักที่แสนจะจริงใจและความรู้สึกตื่นเต้นในการรอลุ้นคำตอบจากเธอ มันแสดงออกมาทางสีหน้าเขาหมด เธอก็จ้องเขากลับเอ่ยปากพูดอย่างควบคุมไม่ได้ “ฉันยินดีพนันอีกครั้งค่ะ”

ตอนมนุษย์เรามีชีวิตอยู่ ล้วนอยู่ในโหวตพนันทั้งสิ้น ครั้งนี้ เธอคิดว่าตัวเองไม่ได้มองคนผิด และยินดีพนันอีกครั้ง

หากผลสุดท้ายแล้ว ครั้งนี้ก็เหมือนกับครั้งก่อน งั้นเธอก็จะคิดซะว่าเป็นโชคชะตาของตัวเอง ตัวเองโชคไม่ดี

ปกติฉันทัชไม่ค่อยแสดงความรู้สึกออกมา ทว่าตอนนี้ความตื่นเต้นและดีใจกลับเต็มใบหน้า เขารีบเข้ากอดเธอแล้วจูบอย่างชื่นใจ

อาคิระยังคงยืนอยู่ที่เดิมและลิลลี่ด้วย

ยู่ยี่กำลังคิดในใจ พึ่งจะเคยเจอวิธีการขอแต่งงานในรูปแบบนี้ครั้งแรก มันพิเศษและซาบซึ้งกินใจมาก

เมื่อเทียบกับการขอแต่งงานสไตล์โรแมนติกแล้ว ครั้งนี้มันฝังลึกเข้าไปในหัวใจ ให้เธอตราตรึงตราบนานเท่านาน

คนอื่นขอแต่งงานในสถานที่โอ่อ่า แต่เธอกลับถูกขอแต่งงานในร้านบาร์ คนอื่นขอแต่งงานมีเพื่อนมิตรญาติสหายเข้าร่วม แต่เธอกลับมีคู่อริเป็นพยาน

แต่ห้องเพรสซิเดนสูทนี้เป็นคู่อริจัดหาให้ มันจึงเป็นอะไรน่าจารึกไว้ในความทรงจำได้ดีเยี่ยมยอดมาก

ยู่ยี่เห็นสีหน้าอคิระซีดเผือด เธอรู้สึกเบิกบานใจมาก เขาคงไม่คิดว่าจะได้ผลลัพธ์เช่นนี้มั้ง？

อาคิระเกือบเป็นบ้า มันเกิดอะไรขึ้น？เขาขุดหลุมพรางไว้ แต่กลับกลายเป็นสถานที่ขอแต่งงานของพวกเขา

“ได้ อย่างที่นายบอก พวกเราเจอกันอีกทีก็คือคนแปลกหน้า” เขาพูดลอดไรฟันออกมา แล้วก้าวเท้ายาวจากไปด้วยอารมณ์เดือดดาล

ลิลลี่ตามหลังแบบทำตัวไม่ถูก

“เหมือนเขาโกรธจนจะเป็นบ้าแล้ว” ยู่ยี่ชะเง้อหน้ามองด้วยความรื่นรมย์ใจ

“ตอนนี้ผมไม่มีเวลาสนใจเขา มีแต่เวลากอดคุณเท่านั้น” ฉันทัชแยแสอาคิระ

ยู่ยี่ครุ่นคิดดีแล้วจึงกล่าวว่า“ที่จริงเมื่อกี้ฉันไม่อยากรับปากเลย แต่มองหน้าอาคิระที่เหมือนกำลังดูละครอยู่ และฉันก็ไม่ชอบหน้าเขามากด้วย เห็นหน้าเขาแล้วก็อารมณ์เสียทุกที บวกกับไม่อยากให้เขาเห็นคุณขายหน้า ฉันเลยวู่วามตอบตกลงไป ความวู่วามคือมารร้าย”

เขาประทับรอยจูบที่คอเธอ“ดังนั้นผมต้องขอบคุณเขาหรือ？”

“ไม่ใช่ว่าคุณวางแผนไว้แล้วนะ? ถ้าเป็นแบบนี้ คุณก็เลวมากที่ทำให้เขาสะเทือนใจ”

ฉันทัชกล่าวเสียงเรียบที่เจือความกระหยิ่มยิ้มย่อง“ไม่ได้หรือ? ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว แล้วก็เมื่อคุณตอบตกลงผมแล้ว คุณจะกลับคำไม่ได้”

“ฟังเหมือนอารมณ์กำลังยิงนกอยู่ นอกจากแหวนแล้ว คุณไม่คิดว่าการขอแต่งงานนี้เรียบง่ายเกินไปหรือ ถึงแม้จะเร้าใจและเบิกบานใจก็ตาม” ยู่ยี่เริ่มคิดบัญชี

“ผมจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ให้คุณ” เขาตั้งคำมั่นสัญญาด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“ที่จริงฉันก็ไม่ชอบโรแมนติกหรอกค่ะ ฉันชอบความสะใจแบบนี้แหละค่ะ การขอแต่งงานของคุณถูกใจฉันมาก แต่ฉันไม่ได้คิดถึงเรื่องจัดพิธีแต่งงาน พวกเราอยู่แบบนี้ก็ดีแล้วไม่ใช่เหรอ？”

เขาจับแก้มเธอขึ้นแล้วกล่าวด้วยสีหน้าขึงขังจริงจัง“แต่ผมรู้สึกไม่มั่นคง ยังไม่จัดงานแต่งตามที่คุณบอกได้ แต่พวกเราไปจดทะเบียนสมรสกันก่อน ผมถอยหนึ่งก้าว คุณก็ถอยหนึ่งก้าว ได้ไหม？”

“ก็ได้ หลังจากจดทะเบียนเสร็จแล้วพวกเราก็ใช้ชีวิตแต่งงานกันเงียบ ๆ ก่อน รอให้ฉันยินดีแต่งงานกับคุณด้วยใจจริงแล้วค่อยจัดงานกัน แต่ตอนนี้ยังอยู่ในช่วงดูใจ ซึ่งครั้งนี้คุณทำได้ดีมาก สมควรแก่การมอบรางวัล”

เธอยิ้มน้อยๆแล้วจูบที่ริมฝีปากบางของเขา และเขาก็เปลี่ยนจากฝ่ายรับเป็นฝ่ายรุก เริ่มจูบเธออย่างร้อนแรงขึ้นมา

ระหว่างนั้นยู่ยี่เอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“ค่าห้องก็จ่ายแล้ว งั้นคืนนี้พวกเราก็นอนที่นี่เลย? ฉันเชื่อว่าเขารู้แล้วต้องนอนไม่หลับทั้งคืนแน่”

“ซนมาก” เขาตอบตกลง

“แต่ฉันก็เชื่อว่านับจากตอนนี้ เขาต้องโกรธมากถึงขั้นแยกทางกับคุณเลย” เธอนอนอยู่บนเตียงพลันรู้สึกสบายตัวที่สุด

เขาเลือกซื้อแหวนวงนี้ที่เมกาซึ่งเลือกไว้นานแล้ว เป็นแหวนที่สวยและมีจำนวนจำกัด และยังได้สลักตัวอักษรเป็น YC

Yคือยู่ยี่ Cคือฉันทัช

เมื่อก่อนเขารู้สึกว่าทำแบบนี้มันน้ำเน่ามาก แต่เมื่อเจอกับตัวเอง กลับรู้สึกมีความสุขอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน เขาจมดิ่งอยู่กับสิ่งนี้อย่างถอนตัวไม่ขึ้น

เขาจูบที่แก้มและหน้าผากเธอ แล้วพูดว่า“ขอบคุณ ขอบคุณที่คุณตอบตกลงแต่งงานกับผม ผมกังวลใจมานาน ตอนนี้รู้สึกวางใจแล้ว”

“คุณรู้ไหมที่ตอบตกลงคุณเมื่อกี้ เพราะต้องมนตร์สะกดคุณ ไม่ใช่เป็นเพราะคุณมีความรักที่จริงใจและไม่ใช่เป็นเพราะคำหวานของคุณ แต่เป็นเพราะแววตาคุณมีความกังวลหลายส่วน ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงทำให้คุณไม่วางใจ แต่เมื่อฉันเห็นความกังวลใจของคุณแล้ว ฉันก็หวั่นไหว ซาบซึ้ง.......”

เขายิ้ม ยกมือเรียวเล็กของเธอขึ้น จากนั้นก็สวมแหวนบนนิ้วเธออย่างช้า ๆ จากนั้นก็จูบลงที่มือเธอ

“คุณยอมรับปากผมเพราะเห็นผมกังวลใจ ผมรู้สึกดีใจมากเลย”

“อย่าลืมนะว่ายังอยู่ใช่ช่วงดูใจกัน อย่าทำตัวเหลวไหลกับฉันล่ะ ไม่งั้นฉันจะกลับคำได้ทุกเมื่อ”

“ไม่แน่นอน ผมจะทำให้คุณรู้สึกปลอดภัยทุกวินาที ผมสัญญาและรับรอง และผมยังสาบานได้ด้วย......”

“……”