ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 594

“ผมผ่านมาทางนี้พอดี เลยแวะรับคุณไปทำงานด้วย”

มนตรียิ้มออกมาบางเบา จากนั้นก็หันไปเอ่ยทักทายกับหมีพูล

หมีพูลเองก็ทักทายตอบอย่างมีมารยาท”สวัสดีครับคุณลุง”

พนาวันชี้มาที่ลูกแล้วเอ่ยพูดว่า “ขอโทษนะ ฉันต้องไปส่งหมีพูลที่โรงเรียนก่อน ถึงค่อยไปบริษัท ฉันว่าคุณไปก่อนเถอะค่ะ”

มนตรีขยี้หัวของหมีพูลอย่างเอ็นดู มองนาฬิกา แล้วพูดว่า “ยังไม่สายเท่าไหร่ งั้นเราไปส่งหมีพูลีที่โรงเรียนก่อนค่อยไปทำงานก็ได้ เวลายังเหลืออีกเยอะเลย”

พนาวันรู้สึกเกรงใจ แต่มนตรีก็เอาแต่ตื๊อไม่หยุด

ทั้งยื้อยุดกันอยู่อย่างนั้น

เวลาก็ค่อยๆเดินผ่านไป และเริ่มสายขึ้นเรื่อยๆ

สุดท้าย เธอจึงยอมโอนอ่อน

ทั้งสามเปิดประตูขึ้นไปนั่งบนรถ

เมื่อปิดประตูรถก็ออกตัว

ในตอนนี้เอง เบนท์ลีย์คันสีดำก็ขับเข้ามา

อาคิระมาช้าไปนิดเดียว จึงทันเห็นสองแม่ลูกขึ้นรถของผู้ชายคนเมื่อคืนไปพอดี

ชั่วพริบตา สีหน้าของเขาก็ขมุกขมัวจนแทบจะดูไม่ได้!

อาคิระสตาร์ทรถแล้วเหยียบคันเร่ง เตรียมออกตัวตามรถคันนั้นไป

แต่ว่าในตอนนี้เองเสียงก็โทรศัพท์ก็ดังขึ้นมาเสียก่อน เป็นสายที่โทรมาจากเลขา

โทรมาแจ้งว่าตอนนี้ที่บริษัทมีเอกสารสัญญาสำคัญให้เขากลับไปเซ็น อีกอย่างการประชุมออนไลน์ก็กำลังจะเริ่มขึ้น

อาคิระจำต้องหยุดรถ เขาอารมณ์เสียถึงขั้นสุด

เขาทุบหมัดลงบนพวงมาลัยรถ จากนั้นก็สตาร์ทรถ ขับกลับไปในทิศทางตรงกันข้าม

แม่งเอ้ย!

ปล่อยให้ผู้ชายคนนั้นได้โอกาสอีกแล้ว!

ตอนแรกนึกว่าหมีพูลจะขัดขวางซะอีก ที่ไหนได้ เขากลับช่วยศัตรูซะงั้น!

วันนี้เป็นวันปิดจบเล่ม พนาวันส่งต้นฉบับครบหมด จนเพื่อนร่วมงานต่างทยอยยกนิ้วให้เธอ

เธอยิ้มออกมาอย่างเขินๆ

เพราะอันที่จริง มันก็เป็นหนึ่งในงานของเธอนี่นา

ไม่นาน เวลาเลิกงานก็มาถึง ขณะที่เธอยืนรอรถแท็กซี่อยู่ข้างทาง ในตอนนี้เองรถของมนตรีก็มาจอดลงตรงหน้า “ไม่ทราบว่าผมพอจะมีเกียรติได้ไปรับหมีพูลกับคุณไหมนะ?”

พนาวันปฏิเสธทันควัน รู้สึกว่าแบบนี้มันเป็นการยุ่งยากคนอื่นเกินไป

“ที่คอนโดก็มีผมอยู่คนเดียว กลับไปก็อยู่คนเดียวเหงาๆ ถึงปากจะบอกว่าอาสาพาคุณไปรับหมีพูล แต่จริงๆแล้วผมแค่อยากหาอะไรทำแก้เหงาต่างหาก”

ขณะที่กำลังพูด มนตรีก็ลงมาจากรถ

พร้อมกันนั้นก็เปิดประตูรถออก ผายมือพร้อมโค้งตัวลง ทำท่าเชื้อเชิญ

ในเมื่ออีกฝ่ายทำถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าหากพนาวันยังปฏิเสธอยู่อีกก็คงเป็นการหักหน้า

พนาวันจึงทำได้เพียงขึ้นไปนั่งบนรถ จากนั้นทั้งสองก็ตรงไปรับหมีพูลที่โรงเรียน

หมีพูลงอแงจะกินหม้อไฟ ซึ่งร้านข้างทางไม่สะอาดเท่าที่ควร

ดังนั้นพนาวันจึงไปซื้อวัตถุดิบที่ซูเปอร์มาเก็ต ตั้งใจว่าจะกลับไปทำกินเองที่บ้าน

แน่นอนว่าเธอเอ่ยชวนมนตรีด้วย และเขาก็ตอบรับคำชวน

เมื่อมาถึงบ้าน พนาวันก็เริ่มสาละวนอยู่ในครัว

มนตรีเดินเข้ามาตั้งใจว่าจะช่วย

เธอจึงส่ายหน้า “จะให้แขกมาช่วยได้ยังไงกัน?”

มนตรียักไหล่ “อย่างอื่นผมไม่ช่วยหรอก แต่พอจะเด็ดผักกับล้างผักได้นะ”

เดิมทีหมีพูลดูทีวีอยู่ เมื่อเห็นทั้งสองกำลังยุ่งอยู่ในครัว เขาก็ปิดทีวีแล้วเดินเข้าไปช่วยอย่างเป็นเด็กดี

อีกด้านหนึ่ง หลังจากเลิกงานอาคิระก็ขับรถตรงไปหาสองแม่ลูกทันที