ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 623
สรุปบท บทที่ 623 กลยุทธ์ของเขาช่วยอะไรได้: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง
ตอน บทที่ 623 กลยุทธ์ของเขาช่วยอะไรได้ จาก ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 623 กลยุทธ์ของเขาช่วยอะไรได้ คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนซ์ ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง ที่เขียนโดย candy cat เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
พนาวันไม่รู้มาก่อน ว่าเคมีบำบัดจะไม่สบายขนาดนี้
มีความรู้สึกไวต่อกลิ่นอย่างมาก ได้กลิ่นอะไรก็อยากอ้วกไปหมด แขนขาอ่อนแรง แม้แต่ยืนยังลำบาก
หลับจนถึงตีสาม เธอก็ตื่น
เมื่อไปเข้าห้องน้ำ ก็รู้สึกประหลาดใจที่พบว่า แม้แต่ปัสสาวะยังเป็นสีชมพู
เธอรีบไปกินยาอีกหนึ่งเม็ด หลังจากที่ยาออกฤทธิ์ ก็มีเวลาผ่อนคลายอีกหนึ่งชั่วโทง จึงรีบหลับอย่างรวดเร็ว
ในที่สุดก็รอดมาได้จนถึงวันรุ่งขึ้น
วันรุ่งขึ้น เธอจึงไปที่โรงพยาบาล
ในสภาพการณ์แบบนี้ มันยากลำบากเกินไปที่จะอยู่บ้านคนเดียว ไปอยู่โรงพยาบาลดีกว่า
เมื่อหทัยมาถึง
เมื่อเห็นว่าเธอหน้าขาวซีด ก็อดไม่ได้ที่จะถามอย่างเป็นห่วง “ไม่เป็นไรใช่มั้ย？”
พนาวันส่ายหน้า “เมื่อคืนค่อนข้างหนัก ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว”
“งั้นก็ดี”
หทัยกลุ้มใจ “ผู้ชายคนที่ไปร้านปิ้งย่างวันนั้นคือใคร？”
“มนตรี เพื่อนร่วมงานที่บริษัท”
“สำหรับเธอที่มีต่อเขาแล้ว ต้องมีความหมายมากแน่ๆ ใครก็ดูออก ”
พนาวันไม่ได้ปฏิเสธ แต่พูดว่า “ฉันปฏิเสธไปแล้ว”
หทัยชะงัก “ปฏิเสธ？ทำไมล่ะ？”
“ฉันเป็นมะเร็ง หรือจะตายก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ แล้วทำไมต้องไปตอบรับเขาด้วยล่ะ？”
หทัยพูด “เธอนี่โง่หรือเปล่า？ก็เพราะไม่รู้ว่าจะเป็นหรือตายไง เลยต้องรีบใช้เวลาที่จะไปเพลิดเพลินกับความรักเหรอ สัมผัสกับความรู้สึกรัก อย่าให้ตัวเองเสียใจทีหลัง”
พนาวันถามกลับ “เธอคิดว่า แบบนี้ยุติธรรมกับคนอื่นเหรอ？”
“……”
หทัยไม่พูด
พนาวันพูด “ฉันไม่มีความคิดอะไรเกี่ยวกับความรู้สึกเลย เพราะยังไงซะ ตอนนี้ขนาดการมีชีวิตอยู่ยังเป็นความหวังที่หรูหราเลย”
“เฮ้ยๆๆ！”
หทัยด่า “หรูหราอะไร เคมีบำบัดต้องประสบความสำเร็จ เธอต้องมีชีวิตอยู่ไปถึงร้อยปี”
เวลาต่อมา พนาวันเริ่มมาที่โรงพยาบาล เพื่อรับการบำบัดต่อ
ระหว่างนั้น อาคิระก็โทรเข้ามาหลายสาย เธอไม่ได้รับ
แต่ยังไงก็ตาม มนตรีเองก็โทรเข้ามาหลายสายเหมือนกัน และก็ไม่รับสายเหมือนกัน
อ่านหนังสือ ถักเสื้อกันหนาว สงบนิ่งและจากไป
ถึงแม้ว่า ทุกคืนจะเจ็บปวดจนเกือบตาย นอนก็ไม่หลับ แต่ก็ต้องอดทน
ประมาณวันที่สิบแปด ผมของเธอเริ่มร่วง แล้วผมก็ร่วงหนักมาก ร่วงออกมาทีละกำ
หทัยมองอย่างใจเจ็บ “ทำไมถึงร่วงหนักอย่างนี้ล่ะ？”
พนาวันมองตัวเองในกระจก
ผมดำที่เงางามสลวย ตอนนี้เหลืออยู่ครึ่งเดียว
เธอหยิบกระเป๋า
หทัยถาม “จะไปไหน？”
“ร้านทำผม”
เมื่อได้ยิน หทัยก็รีบตามไป
แถมโรงพยาบาลมีร้านตัดผม
ทันทีที่เห็นพนาวัน ช่างทำผมก็มาต้อนรับอย่างกระตือรือร้น “ขออนุญาตถามค่ะ ทำสีหรือดัดผมดีคะ？”
พนาวันพูดนิ่งๆ “ตัดผมค่ะ”
“ผมคุณยาวสวยมาก ทำไมถึงจะตัดล่ะคะ？ย้อมสีน้ำตาลชาได้นะคะ แล้วค่อยดัด ต้องสวยมากแน่ๆ ” ช่างทำผมแนะนำอย่างกระตือรือร้น
“ขอบคุณค่ะ ไม่ต้องหรอกค่ะ ไถให้โล้นก็พอค่ะ”
ช่างทำผมชะงัก
แทบจะไม่เจอลูกค้าผู้หญิงที่ต้องการโกนหัว
“ไม่ได้เหรอคะ？ฉันเดี๋ยวเปลี่ยนร้าน”
ช่างทำผมรีบพูด “ได้ค่ะ”
เมื่อนั่งอยู่หน้ากระจก พนาวันมองดูผมยาวปะบ่า แล้วถ่ายรูป
ถือว่า……เก็บเป็นที่ระลึกแล้วกัน
ไม่นาน ไม่กี่นาที ก็โกนเสร็จ
หทัยยื่นหมวกมาให้ “เพิ่งซื้อมาน่ะ”
“ขอบคุณนะ”
พนาวันสวมหมวก
หทัยพูด “หล่อมาก ต่อไปก็ใส่วิกได้หลายแบบแล้ว เปลี่ยนสไตล์”
เห็นเพียงแค่อาคิระที่นอนอยู่บนเตียง บนหัวถูกพันด้วยผ้าก๊อซสีขาว
เมื่อก่อนเคยเห็นแต่เขาฉุนเฉียว โมโห ถากถางดูถูก ไม่เคยเห็นตอนที่เงียบเหมือนตอนนี้
แต่เธอกลับไม่ชอบที่เห็นเขาเงียบแบบนี้เอาอย่างมาก ถึงขนาดที่บอกว่ารังเกียจก็ว่าได้！
แต่สุดท้าย สุดท้ายเขาก็ปลอดภัย！
หลังจากอยู่มนห้องคนไข้สักพักหนึ่ง พนาวันก็จากไป
หมีพูลไม่ยอมไป ต้องการที่จะอยู่เป็นเพื่อนที่นี่
ลุงสินพูด “คุณพนาวันคุณอยู่ด้วยนะ”
เขาจับคู่คุณชายกับคุณพนาวัน
พนาวันพูดทันที “แฟนฉันรอฉันอยู่ค่ะ คงไม่ค่อยสะดวก มีผผู้ดูแลอยู่ แล้วมีทั้งคุณกับหมีพูล ต้องไม่เป็นอะไรแน่นอนค่ะ”
เมื่อได้ยิน ลุงสินก็ชะงัก
แฟน？
คุณพนาวันมีแฟนแล้วเหรอ？
อีกทั้ง ยังมากับแฟนเหรอ？
คุณพนาวันผู้น่าสงสารของเขา！
เมื่อกลับมาถึงห้องคนไข้ หมีพูลนั่งอยู่บนเตียง ถือแอปเปิลอยู่ กัดแชบๆ
ดวงตาของอาคิระขยับ ค่อยๆ ฟื้นขึ้น “ลูกกินอะไรอยู่น่ะ？ทำไมกินน่าเกลียดขนาดนั้น อย่างกับหนูแฮมเตอร์”
“พ่อต่างหากน่าเกลียด！” หมีพูลจ้องมองเขาเขม็ง “คนโกหก！”
“พ่อไปโกหกอะไร？” อาคิระพิงลงที่เตียง “พ่อรถคว่ำน่ะเรื่องจริง！”
“แต่ลุงสินบอกว่าพ่อแค่แผลถลอกที่หัว แต่พ่อแกล้งทำเป็นร้ายแรง！”
หมีพูลจ้องเขา “ผมกังวลแทบแย่！ถ้าพ่อยังโกหกแบบนี้อีก ผมจะไม่เชื่อพ่ออีกต่อไป！”
“นี่คือแผน กลยุทธ์ที่สามสิบหก แม่ลูกล่ะ？มาหรือยัง？”
หมีพูลเงยหน้าขึ้น “มาแล้ว”
อาคิระใบหน้ามีความสุข
“แต่ ก็ไปแล้วด้วย！ไม่อย่างนั้นพ่อคิดว่าใครซื้อแอปเปิลนี่มา เธอมากับอามนตรีครับ”
ใบหน้าของอาคิระมืดลง ดำอย่างกับก้นหม้อ เผาไหม้ไปด้วยความโกรธ
แล้วกลยุทธ์เขามีประโยชน์อะไร？
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง