ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 628

อาคิระใช้มือดึงผ้าห่มคลุมให้เขา และนั่งข้างเตียงรอ

เขายกข้อมือขึ้นมองเวลาเป็นระยะ พร้อมกับความอดทนค่อยๆหมดไป

......

รถจอดลงในสถานที่ที่ห่างไกล

มีภูเขาและโรงงานร้างอยู่รอบๆ

ชายวัยกลางคนให้ยาสลบกับทั้งสองอีกครั้ง และใช้เชือกผูกทั้งคู่ไว้กับต้นไม้ใกล้ๆ

เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เขาจึงกดรับ “อืม เอาคนมาแล้ว ครั้งนี้รับรองว่าสด พรุ่งนี้จะส่งไปให้”

เขาวางสาย นั่งลงบนพื้น และสำรวจทั้งสองคน

แม้ว่าผู้หญิงจะมีปัญหาเรื่องขาบ้าง แต่ก็โชคดีที่อายุยังน้อย หน้าตาดี เนื้อนุ่มขาวใส ขายได้ราคาดีแน่นอน

ส่วนคนขับน่าจะขายได้ในราคาต่ำ

แต่คืนนี้ก็เป็นคืนที่ดี

ทุกอย่างบนร่างกายของทั้งสองคนสามารถขายได้ทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นตับไต และดวงตา

ที่จริงชายวัยกลางคนนี้เป็นแก๊งขายอวัยวะของมนุษย์ และจะใช้วิธีการที่ไม่เหมาะสมดังกล่าวเพื่อให้ได้มาซึ่งอวัยวะ และขายอวัยวะเหล่านั้นในราคาแพง

หลังจากที่เอาอวัยวะออกแล้ว ร่างที่เหลือก็จะถูกกำจัดด้วยมีด

วิธีการนี้สามารถอธิบายได้ว่าโหดร้ายและไม่น่าดูอย่างยิ่ง

พนาวันค่อยๆตื่นขึ้นมา เมื่อเห็นสภาพแวดล้อมที่ไม่คุ้นเคย เธอก็มีลางสังหรณ์ในใจ

ทันทีที่เห็นเชือกที่ข้อมือ การคาดเดานั้นก็ได้รับการยืนยัน

ทันใดนั้นคนขับข้างหลังเธอก็ลืมตาขึ้นเช่นกัน

ทั้งสองมองหน้ากัน และทั้งคู่ก็รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้ไม่เอื้ออำนวย

หลังจากกระซิบกันเบาๆ ทั้งสองก็หันหลังให้กัน ตั้งใจจะใช้มือของอีกฝ่ายแก้เชือกให้กัน

แต่ขณะที่ทั้งสองกำลังเคลื่อนไหวอยู่ ชายวัยกลางคนก็เดินเข้ามาพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง พร้อมสั่งให้แยกพวกเขาออกจากกัน

คนหนึ่งผูกไว้ทางทิศตะวันออก อีกคนหนึ่งผูกไว้ทางทิศตะวันตก ห่างกันไกลมาก

แผนล้มเหลว พนาวันขมวดคิ้ว

ปากคาบผ้าขี้ริ้ว มือและเท้าก็ถูกเชือกมัดไว้

บริเวณโดยรอบต้องรกร้างและห่างไกลผู้คนแน่ จะทำยังไงดี

แถมจุดประสงค์ของคนพวกนี้คืออะไร

ไม่ไกลจากเธอมีโต๊ะและกระดาษวางอยู่

เธอเหลือบไปมองแล้วหน้าซีดทันที!

ข้างบนเขียนอย่างชัดเจนว่าราคาไตกับตา...

หัวใจของเธอเต้นแรง

ตอนนี้เธอเพิ่งรู้ว่าเธอกำลังอยู่ในสถานการณ์น่ากลัวแค่ไหน

จะทำยังไงดี

มีกล่องขนาดใหญ่วางอยู่รอบๆ

ก่อนกล่องจะถูกเปิดออก และมีมีดหลายแบบอยู่ข้างใน

คมมีดทะท้อนแสงเย็นยะเยือกท่ามกลางกลางคืนที่มืดมิด

...

จนถึงตีหนึ่งพนาวันก็ไม่กลับมา

อาคิระโทรหาผู้ช่วยทันที และให้เขาหาร่องรอยของเธอ

และถือโอกาสโทรหาตำรวจให้มาช่วยอีกทาง หาทั้งสองฝั่งจะได้รวดเร็วมากขึ้น

สองชั่วโมงต่อมา สถานีตำรวจก็โทรหาเขา

เบาะแสสุดท้ายของพนาวันคือ เธอขึ้นแท็กซี่

เมื่อตามทะเบียนรถ กลับตรวจไม่พบอะไรเลย แถมนี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เพิ่งเกิด

แต่อาคิระใจร้อนจนแทบรอไม่ไหวจึงให้ผู้ช่วยตามหาต่อไป

หลังจากตามเบาะแสมาสองชั่วโมงก็ยังไม่พบเบาะแสใดๆ และไม่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เลย

อาคิระอ่อนไหวต่อเรื่องแบบนี้มาโดยตลอด

เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหายตัวไปโดยไม่มีอะไรแอบแฝง ในเมื่อคนพวกนั้นพาเธอไป ก็แปลว่าต้องมีจุดประสงค์บางอย่าง

แต่จุดประสงค์คืออะไร เขาก็ไม่สามารถเดาได้

แต่สัญชาตญาณบอกเขาว่าเรื่องแบบนี้ยิ่งเจอเร็วยิ่งดี