ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 648

ความจริงแล้วคนที่หน้าตาดี ไม่ว่าจะทำอะไรก็ดูดีอยู่แล้ว

ถึงแม้ว่าจะหัวล้าน ก็ทำให้หน้าตาที่หล่อเหลานั้นดูมีสีสันขึ้นมาบ้าง ให้ความรู้สึกที่แตกต่างออกไป

“จะจำเป็นหรือเปล่า มันก็อยู่ที่ผม”

อาคิระนั่งลงข้างๆเตียง จ้องมองเธอด้วยแววตาที่ลึกซึ้ง แล้วเอ่ยขึ้นมาทีละคำทีละประโยค : “วางใจได้เลยครับ ผมจะไม่ให้คุณเป็นอะไรหรอก”

“คนของผม ก็ต้องฟังที่ผมพูด ถึงแม้จะเป็นยมทูต ก็ไม่ได้เหมือนกัน!”

ชั่วครู่หนึ่ง ก้นบึ้งในใจของพนาวันก็เกิดการต่อสู้นี้ขึ้นมา

นับตั้งแต่ที่เป็นโรคนี้จนถึงตอนนี้ เธอก็ใส่เกราะให้ตัวเองอยู่ตลอด ทั้งแข็งแกร่งทั้งสงบ

เนื่องจากว่าเธอรู้ ว่าตัวเองไม่มีที่พึ่งแล้ว

แต่ตอนนี้ได้ยินคำพูดนี้ของเขา ชุดเกราะนั้นก็หล่นกระจายไป ปรากฏให้เห็นความอ่อนแอขึ้นมา

“ช่วงบ่ายจะมีทางทีมแพทย์รักษาระดับต้นๆของทั้งสามประเทศมา คุณเตรียมตัวเตรียมใจเอาไว้ให้ดีนะ ถึงแม้จะลำบากแต่พวกเราจะต้องชนะมันให้ได้”

แววตาของอาคิระมืดมนลง : “ต่อไปทุกวันจะมีศาสตราจารย์จากทั้งในและนอกประเทศมา คุณจะลำบากมาก แต่ผมจะอยู่ด้วยกันกับคุณตลอด”

มุมปากของพนาวันขยับเล็กน้อย กำลังจะเอ่ยพูดออกมา แต่ก็กลับถูกชายหนุ่มดึงเข้าไปกอดเอาไว้

อ้อมกอดร้อนและอบอุ่นมาก เหมือนกับกำแพงที่แข็งแรง สามารถพึ่งพิงได้

“สู้ๆนะครับ!”

เขาเอ่ยพูดขึ้นเบาๆข้างๆหูเธอ : “นึกถึงหมีพูลและก็ยังมีผม จะต้องยืนหยัดได้อย่างแน่นอน”

พนาวันหลับตาลง แล้วตอบรับอย่างว่าง่าย : “ค่ะ”

จากนั้นอาคิระก็ไปหาผู้อำนวยการโรงพยาบาล ให้เขาเอาห้องพักผู้ป่วยธรรมดาเลื่อนขึ้นไปเป็นห้องชุด

และเขาก็ไม่ได้กลับไปที่คฤหาสน์อนันต์ธชัยอีก ทุกคืนก็พักอาศัยอยู่ในห้องชุดที่นี้

เพียงแค่พนาวันมีการเคลื่อนไหว เขาก็จะลุกขึ้นมาจากเตียงในทันที

อีกทั้งลุงสินก็ยังเอาของบำรุงมาให้ทุกวันอีกด้วย

แต่ของบำรุงนี้ก็ยังเทียบไม่ได้กับผลข้างเคียงของเคมีบำบัดนี้ เพียงแค่หนึ่งเดือน ร่างกายของเธอก็ซูบผอม สีหน้าซีดเซียว ดูเหมือนกับว่าลมก็สามารถพัดเธอไปได้เลยอย่างไรอย่างนั้น

เธอลุกขึ้นมานั่งบนเตียง แล้วเอ่ยขึ้นมาช้าๆ

ได้ยินแล้วอาคิระจึงหันกลับมา เขาลูบใบหน้า : “ทำไมตื่นแล้วล่ะ? รู้สึกเจ็บปวดตรงไหนหรือเปล่า? ผมไปเรียกหมอนะ”

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ”

พนาวันส่ายหน้า คิดแล้วจึงเอ่ยขึ้นมา : “อาคิระ ฉันรับปากเรื่องที่จะกลับมาอยู่ด้วยกัน แต่คุณเองก็จะต้องรับปากฉันเงื่อนไขนึงเหมือนกัน”

“เงื่อนไขอะไรครับ?”

“ฉันสามารถมีชีวิตอยู่ให้ดีที่สุดได้ แต่ถ้าหากฉันมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ คุณจะต้องมีชีวิตอยู่แต่ไปให้ดีแทนฉัน ดูแลหมีพูลให้ดี จะมีความคิดที่ไม่ควรมีไม่ได้นะคะ”

อาคิระเงียบ

ถึงตอนนั้นเขาไม่รู้เลยว่าตัวเองจะยังสามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้หรือเปล่า

“ถ้าหากคุณไม่ยอม ต่อให้ฉันรักษาหายแล้ว ฉันก็ไม่ยอมที่จะมาอยู่ด้วยกันกับคุณ” พนาวันเอ่ยขึ้นมาอีก

เธอยอมเดิมพันครั้งนี้ก็เพื่ออนาคตของเขาและหมีพูล