ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 656

ไปถึงร้านอาหารในตอนเช้า ตัดตอนเที่ยงที่ออกไปเดินเล่นข้างนอก ท้องฟ้ามืดลงในพริบตา

แต่เธอไม่ได้ทำอะไรเลย ใช้เวลาทั้งวันในความงุนงง

นาโนรู้สึกว่าช่วงสองสามวันที่ผ่านมานั้นไม่ราบรื่น และมันมักจะโชคร้าย!

นี่ก็ เพิ่งเดินออกจากครัว ก็เจอกับแฟนเก่าซะแล้ว!

เธอเมินเฉยต่ออารมณ์ของชายผู้นั้น จัดกระโปรงของเธออย่างสบายใจเฉิบ

เธอไม่สนใจอีกฝ่าย แต่อีกฝ่ายก็ชนเข้ามาเอง "นี่นาโนไม่ใช่เหรอ"

นาโนยิ้มเสียดสีอย่างงดงาม ไม่มีเวลาสนใจเขา

“อะไรนะ? เลิกกันไม่นานก็ไม่รู้จักกันแล้ว? ผมจำคุณได้เป็นอย่างดีเลยนะ!” ผู้ชายใช้ตาทรงพีชมองมา พูดด้วยเสียงเบา

หัวเราะอย่างเสียดสีต่อ นาโนเลิกคิ้ว “ถ้าแฟนปัจจุบันคุณมาได้ยินสิ่งนี้ จะรู้สึกอย่างไร?”

ชายคนนั้นโบกมือ "ร้านกาแฟเปิดใหม่ฝั่งตรงข้าม และรสชาติกลมกล่อมมาก ไปดื่มกันไหม?"

เหลือความอดทนเพียงเล็กน้อย นาโนก็พูดตรงๆ ว่า “สุนัขที่ดีจะไม่ขวางทาง ไปให้พ้นเอง!”

"คุณด่าใครว่าหมา”

ชายคนนั้นเริ่มโกรธ และในชั่วพริบตาเขาก็ยิ้มอีกครั้ง

“แต่อารมณ์นี้ก็ยังแรงได้ที่อยู่นะ ผมชอบ”

“ชีวิตคนช่างยาวนานนัก ใครยังไม่เคยเจอคนเจ้าชู้สักคน? นายมันใช้คนเจ้าชู้ที่ไหนกัน ไอ่คนขี้ขลาดต่างหาก!” นาโน ค่อยๆ ขึ้นอารมณ์ “ถ้าฉันให้หน้าเจ้า เจ้าจะใส่ทองจริงๆ นะ” กับมัน!”

ระหว่างพูด เข่าก็พุ่งตรงไปข้างหน้าอย่างแรง

ชายคนนั้นเจ็บปวดมาก คร่ำครวญกรีดร้อง และจับไปยังส่วนสำคัญของเขาแล้วนั่งลง ทำให้ทุกคนรอบตัวต่างก็มองมา

ปล่อยเสียงเฮอะผ่านลมหายใจทางจมูก ริมฝีปากสีแดงของนาโนโค้งขึ้น เหยียบรองเท้าส้นสูงอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอ แกว่งไปมาราวกับเด็กสาว และจากไป

แต่ผู้ชายที่เสียหน้าจะยอมเหรอ!

ยื่นมือไปข้างหน้า คว้าข้อมือของนาโน

เมื่อหันหลังกลับ ส้นเท้าเรียวที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของเธอก็เหยียบขาของเขาอีกครั้ง

ในที่ไม่ไกลนัก นีรดาตามเสียงมา เจอภาพที่นาโนและชายคนนั้นดึงไปดึงมากันอยู่พอดี ทันใดนั้นเธอก็ขมวดคิ้วสูงสามฟุตทันที

นาโนไม่ได้หยุดอีกต่อไป โทรเรียกเชอร์รีนเพื่อนัดหมาย

บังเอิญ ยู่ยี่ก็กลับมาจากฮ่องกงแล้ว

นานมากแล้วที่ไม่ได้รวมตัวกัน วันนี้มีโอกาสแล้ว แน่นอนว่าอยากจะมาพบปะกันหน่อย

หลังจากทำการนัดหมาย รอให้นาโนจอดรถ Land Rover และเดินเข้าไปแล้ว กลับเห็นเชอร์รีนพาทั้งเด็กเล็กและเด็กโตมา ยู่ยี่ก็อุ้มทารกไว้ในอ้อมแขนของเธอ

เธอก้าวเข้าไปในโรงแรมและหยุดชั่วขณะหนึ่ง จ้องเขม็งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นจึงสงบอารมณ์ในดวงตาของเธอ และเดินผ่านไป

เธอมักจะชอบแกล้งเด็ก ๆ จนร้องว้าว ว้าว

ผ่านไปครู่หนึ่ง เสียงร้องของเด็กโตและเด็กเล็กก็ดังขึ้นเหมือนที่คิดไว้

เชอร์รีนและยู่ยี่กำลังยุ่งอยู่กับการเกลี้ยกล่อมเด็กในอ้อมแขน จ้องมองที่นาโน เด็กๆต่างก็บอกว่าคุณน้านาโนใจร้าย น้ายู่ยี่ใจดี

ไม่ง่ายเลยหว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เด็กให้อยู่ และขอให้ผู้จัดการโรงแรมพาเขาออกไปเล่น เชอร์รีนพูดขึ้นว่า "สองสามวันนี้ปรับตัวกับร้านอาหารเป็นไงบ้าง"