ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 732

“วันนี้นับว่าเห็นแก่หน้าประธานดนัยของพวกเรา เซ็นชื่อลงเถอะ”

ดวงตาของดนัยขยับเบาๆ สายตาหยุดลงและจับจ้องไปที่อักษรเหล่านั้นแล้วค่อยๆเปลี่ยนเป็นดำดิ่งล้ำลึกจนเหมือนสายหมอกสีดำ

นีรดาที่นั่งอยู่ด้านข้างกล่าวขึ้นว่า “มันโอเคอยู่แล้วที่จะเซ็นชื่อ แต่สำหรับเนื้อหาในข้อตกลงนั้น พวกเราเองก็มีสิทธิ์ที่จะตรวจสอบและเห็นด้วยหรือคัดค้าน!”

“ทำไมต้องพูดเสแสร้งด้วย ก็แค่อยากดูว่าทรัพย์สินที่นาโนเอาไปจากครอบครัวคุณมากแค่ไหนล่ะซิ”

เชอร์รีนไม่แม้กระทั่งไว้หน้าของทั้งสองคน

“ความต้องการของนาโนก็มีไม่มากเลยค่ะ หุ้นของเตชะโสภากรุ๊ปก็ไม่ต้องการ อสังหาริมทรัพย์ของตระกูลเตชะโสภายิ่งไม่สนใจ เอาเงินมาสี่หมื่นล้านบาท แล้วจะนับว่าเรื่องนี้สิ้นสุดลง”

นีรดายิ้มเยาะออกเสียง อารมณ์ก็เปลี่ยนตามเป็นโมโหขึ้นมา

“สี่หมื่นล้านบาท! เธอคิดว่าเธอเป็นใครเหรอถึงได้กล้าโลภมากขนาดนี้! เป็นคนก็ต้องมีหน้ามีหนังเสียบ้าง!”

“ไม่มีหน้าไม่มีหนังนั่นคงไม่ใช่คน นอกจากนี้ใบหน้าของนาโนของเรานั้นก็สวยเอามากๆ ฟังจากคำพูดแล้วก็คงหมายความว่าเงินแค่สี่หมื่นล้านเตชะโสภากรุ๊ปของพวกคุณก็ให้ไม่ไหวสินะคะ?”

“นาโนเธออย่าแม้แต่จะคิด นับประสาอะไรกับสี่หมื่นล้าน แม้แต่หมื่นล้านเธอก็ไม่ต้องคิด! โลภมากจริงๆ เธอช่างไร้ยางอายเสียจริง!”

ความโกรธของนีรดาถูกกระตุ้นและด่าออกมา

เชอร์รีนกำลังยิ้ม เธอรินน้ำอุ่นให้กับตัวเองและจิบเบาๆ : “ควรจะถ่ายรูปคุณหญิงรุจาในตอนนี้จริงๆ จะได้ดูว่าหน้าตาของตัวเองนั้นดุร้ายขนาดไหน!”

“แก——”

นีรดาโกรธมาก หน้าอกของเธอกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรุนแรง

ในทางกลับกันดนัยไม่ปริปากพูดออกมาเลย เขาหลุบตาลงต่ำ ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

“ล้อคุณหญิงรุจาเล่นไม่ได้เลยจริงๆสินะคะ ฉันก็แค่พูดเล่นเพียงสักคำก็เท่านั้นแต่ก็ยังทำให้คุณหญิงรุจาโกรธจนถึงขั้นนี้!”

“เอาเงินก็ต้องดูคนด้วย นาโนของเรารังเกียจเงินสกปรกของประธานดนัย เธอก็มีนิสัยรักความสะอาดดังนั้นเธอจึงไม่ต้องการเงินแม้แต่บาทเดียว สำหรับอสังหาริมทรัพย์ของตระกูลเตชะโสภาก็ไม่มีค่าสำหรับเธอ”

“บอกตามตรง การได้เจอกันกับนาโนพวกคุณควรจะจุดธูปจริงๆ ถ้าเปลี่ยนเป็นฉัน หากไม่ได้นำทรัพย์สินของตระกูลเตชะโสภาไปด้วยสักครึ่ง ฉันจะไม่มีวันเซ็นชื่อหย่าร้างเด็ดขาด!”

เชอร์รีนมองดูสองแม่ลูกตรงหน้าด้วยความเย็นชา

เมื่อได้ยินดังนั้น นีรดาก็ตกตะลึงจริงๆ

นาโนไม่ต้องการเงินแม้แต่สักบาทเลยงั้นหรือ?

เธอหยิบเอาข้อตกลงการหย่าร้างที่อยู่ในมือของดนัยมาพลิกดูอย่างรวดเร็ว และดูเนื้อหาเหล่านั้น

หัวใจของดนัยก็กระเพื่อมขึ้นลงอยู่ไม่ขาด

เขารู้สึกว่าริมฝีปากบางนั้นแห้งเล็กน้อย ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงอย่างช่วยไม่ได้

ใบหน้าของเธอลอยและปรากฏขึ้น มักจะเต็มไปด้วยความรู้สึกที่พูดออกมาไม่ได้

เธอ……

อย่างที่คาดไว้ บนนั้นมีการระบุว่านาโนเต็มใจที่จะสละทรัพย์สินทั้งหมดของตระกูลเตชะโสภา เธอเต็มใจที่จะออกจากบ้านตัวเปล่า

นีรดารู้สึกประหลาดใจและตกใจเล็กน้อยที่ผู้หญิงอย่างนาโนที่บูชาเงินและฟุ่มเฟือยจะตัดสินใจเช่นนี้ แต่ก็เป็นสิ่งที่ตรงกับความปรารถนาของเธอพอดี

หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง นีรดาก็เอ่ยกับเชอร์รีนว่า “ในเมื่อเธอเป็นเพื่อนสนิทที่สุดของเธอ งั้นก็ฝากคำแนะนำดีๆแก่เธอแทนฉันด้วย ร้านอาหารของตระกูลเตชะโสภา——”

“พอได้แล้วครับคุณแม่!”

ดนัยขัดจังหวะเธอเสียงต่ำ เขารู้ดีว่าเธอต้องการพูดอะไร

“ลูกอย่ามาห้ามแม่ ที่แม่พูดแบบนี้ก็เพื่อตัวของเธอเอง!”

“ประธานดนัยงั้นต่อไปก็ถึงเวลาที่ควรสะสางบัญชีระหว่างคุณกับนาโนแล้ว”

เชอร์รีนคิดในใจ อย่างไรก็ตามในเมื่อได้กลายเป็นตัวร้ายไปแล้ว เธอก็ไม่รังเกียจที่จะแสดงบทตัวร้ายนี้ให้ลึกลงไปอีก

“มีผู้ชายที่เย็นชาไร้ความเมตตามากมายบนโลกใบนี้ แต่สิ่งเดียวที่ไม่เคยเห็นคือคนที่เย็นชาไร้ความเมตตาได้อย่างคุณมาก่อน ร้ายกาจจริงๆเลยนะ!”

สายตาของดนัยจ้องมองไปที่ร่างของเชอร์รีน จ้องมองไปที่เธออย่างตรงๆและล้ำลึก

“ทำไมคุณถึงมองมาที่ฉันแบบนั้น?เป็นฉันที่พูดผิดไปอย่างนั้นเหรอ?”

เชอร์รีนหัวเราะเยาะด้วยความเสียดสี

“เมื่อก่อนฉันเคยคิดว่าคุณรักนาโน ในเมื่อพวกคุณตัดสินใจแต่งงานกันเร็วขนาดนั้นและยังไล่คนที่คุณคิดเอาเองว่าเป็นแฟนเก่าออกไปอีก การกระทำทั้งหมดนั้นฉันต่างเห็นอยู่ในสายตา”

“ดังนั้นฉันกำลังคิดว่านาโนรักคุณ คุณก็รักนาโนเช่นกัน แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าความคิดนี้ของฉันจะผิด มันผิดจนถึงขีดสุด คุณไม่ได้รักนาโนเลยสักนิด ไม่มีอะไรไปมากกว่าความโลภในใบหน้าที่สวยงามมีเสน่ห์และอ่อนเยาว์ของเธอ และหุ่นที่แสนเซ็กซี่เต็มไม้เต็มมือของเธออีก!”

นีรดาคิดไม่ถึงว่าเธอจะพูดตรงขนาดนี้ เธออายุมากขนาดนี้แล้วยังพูดคำเหล่านี้ต่อหน้าเธอ!

ในที่สุดดนัยก็เกิดความรู้สึกไม่พอใจขึ้นในใจ

คำพูดพวกนี้ฟังต่อไปไม่ได้อีกแล้ว นัยน์ตาแคบยาวนั้นหรี่ลง เขาหัวเราะเยาะ “ฉันผิวเผินขนาดนั้นเชียวเหรอ?”

“ไม่อย่างนั้นคุณคิดว่าคุณมีความเป็นผู้ใหญ่มากเลยเหรอ พูดคำพูดเหล่านี้ออกมาไม่กลัวความอับอาย คงถูกคนอื่นหัวเราะจนฟันร่วงแน่!” เชอร์รีนไม่มีความเกรงกลัวต่อท่าทีของเขาแม้เพียงสักนิด ตาต่อตาฟันต่อฟัน

“อย่าพูดถึงผู้หญิงนับพันที่อยู่รายล้อมรอบตัวคุณชายดนัยต่อหน้าฉัน คนที่สวยงาม บริสุทธิ์ไร้เดียงสา เซ็กซี่หรือน่ารัก ทำไมคุณถึงไม่ชอบ แต่ท้ายที่สุดก็แต่งงานกับนาโน”

“ฉันจะบอกคุณว่านั่นเป็นเพราะพวกเธอไม่มีโชค ไม่ใช่สิ ตอนนี้ดูแล้วควรจะบอกว่าพวกเธอมีชะตาชีวิตที่ดี ไม่ได้เหยียบโดนขี้หมาต่างหาก”

“มีผู้หญิงสวยหลายร้อยล้านคนบนโลกนี้ เจ้าชายแห่งฝรั่งเศสก็แต่งงานได้เพียงคนเดียว คุณคิดว่าคำพูดที่ฉันกล่าวหาคุณนั้นผิวเผิน งั้นฉันจะถือว่าคุณรักนาโน ถ้าคุณรักใครสักคนคุณจะเข้าใจเขา แต่คุณคิดว่าคุณเข้าใจนาโนบ้างไหม?”