ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 733

สีหน้าของดนัยเปลี่ยนไปและเมื่อเขากำลังจะพูด เชอร์รีนก็พูดขัดขึ้นมาว่า “คุณไม่เคยเข้าใจเธอเลย! ไม่เข้าเลยแม้สักนิดเดียว!”

นีรดาทนเห็นลูกชายตัวเองถูกรังแกแบบนี้ไม่ได้และเอ่ยว่า “เขาไม่เข้าใจนาโน งั้นเธอเข้าใจอย่างนั้นเหรอ?”

“งั้นเธอเข้าใจอะไรบ้าง?”

เชอร์รีนจ้องมองดนัยด้วยความเย็นชาและพูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า

“คุณน่าจะเข้าใจนิสัยของนาโนมากกว่าฉัน เธอเป็นคนหัวร้อนและตรงไปตรงมาเสมอ ไม่เคยแอบซ่อนและไม่วางกลอุบายยอกย้อน เธอชอบทุกอย่างที่ทันเทรนด์แฟชั่น สถานที่ที่เธอเกลียดมากที่สุดคือห้องครัวและที่สกปรก!”

"แต่หลังจากที่แม่ของคุณเอ่ยปากขอให้เธอไปช่วยที่ร้านอาหาร เธอไม่ได้มีการคัดค้านที่รุนแรงเลยด้วยซ้ำแต่กลับตกลงจะไปที่ร้านอาหาร”

กลืนน้ำลายลง ดนัยคิดถึงคืนนั้นแม้เธอจะไม่ได้เต็มใจแต่อดไม่ได้ที่จะตกลงตามคำพูดของเขา

“คงไม่ต้องให้ฉันอธิบายว่างานในร้านอาหารมันเหนื่อยและสกปรกแค่ไหน คุณทำงานที่ร้านอาหารมาสักพักแล้ว คงจะมีประสบการณ์อย่างลึกซึ้งและมีสิทธิ์ที่จะพูดมากกว่าฉัน”

“การทำงานในร้านอาหารยังสามารถทำให้คุณที่เป็นผู้ชายแข็งแรงรู้สึกเหนื่อยได้ นับประสาอะไรกับนาโนที่ไม่เคยทำงานหนักและบอบบาง?”

“เธอก็เหนื่อย หลังจากที่ช่วยงานในร้านอาหารเธอก็ไม่เคยทำเล็บคริสทัลที่สวยงามอีกเลยเพราะไม่สะดวกในการทำงาน เธอก็ไม่ได้สวมชุดที่สวยที่สุดและรองเท้าส้นสูงของเธออีกเพราะไม่เหมาะสม แต่รายละเอียดเหล่านี้ฉันคิดว่าประธานดนัยน่าจะไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อน……”

เมื่อคิดย้อนกลับไปอย่างละเอียด ดนัยก็ไม่มีอะไรจะพูด

เพราะเขาไม่เคยใส่ใจกับรายละเอียดเล็กๆน้อยๆเหล่านี้มาก่อนเลยจริงๆ หรือบางทีอาจกล่าวได้ว่าเขาไม่เคยเห็นมาก่อนเลยด้วยซ้ำ

แต่เขาเคยเห็นร่องรอยอาการบวมที่แขนและน่องของเธอในบางครั้งเมื่อเธอกลับมา

ในตอนนั้นเขาไม่คิดอะไรมากนัก

คุณแม่ที่มีอายุมากแล้วทำงานที่ร้านอาหารมานานยังไม่เคยเหนื่อยถึงขั้นนี้ แค่คิดว่าเธอนั้นเอาแต่ใจ รอให้เวลานานเข้าและชินกับมันก็คงจะดีขึ้นเองตามธรรมดา

แน่นอนว่าเขาไม่เคยรู้มาก่อนว่าตั้งแต่นั้นมานาโนต้องรับผิดชอบการผสมวัตถุดิบสำหรับร้านอาหารสองแห่งด้วยตัวคนเดียว

และเธอยังตั้งครรภ์อยู่ แต่ภาระงานกลับเป็นสองเท่าของนีรดาจะไม่เหนื่อยได้อย่างไรกัน?

“อย่าได้คิดว่านี่เป็นรายละเอียดที่จะมีหรือไม่มีก็ได้ นาโนเป็นผู้หญิงที่สวยและหยิ่งผยอง เมื่อความงดงามเหล่านี้ถูกทอดทิ้งไปก็เป็นการพิสูจน์ได้ว่าเธอกำลังเปลี่ยนแปลง แล้วทำไมเธอถึงได้ทำการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้?”

"แม่ของคุณหมดสติ คุณเลยผลักภาระความรับผิดชอบทุกอย่างไว้บนตัวเธอ เริ่มห่างเหินจากเธอ ความเฉยเมยที่มีต่อเธอเพิ่มมากขึ้นในทุกๆวันจนถึงขั้นเย็นชา แต่ทำไมเธอยังเข้าหาครั้งแล้วครั้งเล่า

"คุณเสียใจและโทษตัวเองพวกเราก็เข้าใจได้ แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าในใจของเธอก็โทษตัวเอง ทุกข์ทรมาน อึดอัดภายในใจ คุณยังสามารถระบายความรู้สึกไม่พอใจเหล่านี้กับเธอได้”

"เลี่ยงเธอออก ไม่แยแสต่อเธอ ทรมานเธอ เธอควรจะระบายกับใคร?ภายใต้ความทุกข์ทรมานทางจิตใจนั้นเธอยังต้องไปช่วยงานที่ร้านอาหาร เธอโทรหาออกัส โทรหาฉันทัชโดยไม่ได้บอกคุณ และขอให้พวกเขาเชิญแพทย์ที่มีชื่อเสียงที่สุดทั้งหมดจากต่างประเทศมาที่นี่……"

เชอร์รีนยิ่งพูดยิ่งปวดใจ

"คุณคิดว่านั่นคือทั้งหมดที่เธอทำเบื้องหลังเหรอ?งั้นคุณก็ผิดอย่างมหันต์!"

"มีวันหนึ่งที่ร้านอาหารถูกวางยา เหล่าลูกค้าทั้งอาเจียนทั้งท้องเสีย เธอรู้ว่าคุณอารมณ์ไม่ดีก็ไม่อยากสร้างปัญหาเพิ่มอีก เธอรีบไปที่ร้านอาหารให้เร็วที่สุดเพื่อส่งลูกค้าที่โดนวางยาทั้งหมดไปที่โรงพยาบาลและเชิญแพทย์มาจำนวนมาก"

"ให้การรักษาโดยเร็วที่สุดและยังถามไถ่อาการลูกค้า ให้เงินบำนาญทดแทน ลูกค้าด่าเธอ เธอก็ยอมรับทั้งหมด โค้งคำนับให้กับทุกคนสามครั้งและสัญญาว่าจะให้คำอธิบายที่น่าพอใจกับพวกเขา……."