ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 822

เขาพูดอีกครั้ง：“รู้สึกเป็นภาระ？คิดว่าเอาไว้ที่ตัวมันหนักมากหรือ？ไม่อยากได้？งั้นวันนี้ผมจะบอกคุณตรงนี้ ไม่ใช่แค่หุ้นพวกนั้นของเตชะโสภากรุ๊ปที่จะให้คุณ ต่อไปทรัพย์สินของผมก็จะเป็นชื่อของคุณ！”

“คุณไม่อยากได้ แต่ผมอยากให้！คุณรู้สึกว่าหนักหนา ผมก็จะจงใจกดทับคุณให้ตายเลย！”

พูดจบ เขาก็ไม่กินอาหารเย็น อุ้มคังซีกลับไปที่ห้อง

ทำไมวันนี้อารมณ์ถึงขึ้นๆ ลงๆ ว่ากันว่าผู้หญิงจะมีหลายวัน ผู้ชายก็มีด้วยหรือนี่？

นาโนส่ายหน้า ไปเรียกเขา แต่เขาโมโหไม่ยอมกิน เธอก็ไม่บังคับ กินอิ่มแล้ว จากนั้นก็กลับไปพักที่ห้อง

ดนัยแค่อยากให้ง้อ รอนานมากก็ยังไม่เห็นเธอจึงไปถามแม่บ้าน แม่บ้านบอกว่าคุณหญิงกินเสร็จ ก็ไปพักแล้ว

เลือดออกเต็มอกของเขา เขาแทบจะหมดลมหายใจสลบไป แต่คิดๆ ดู ตอนนี้ใช่เวลาที่เขาจะมาอารมณ์เสียหรือ？

เขาถอนหายใจ ผลักประตูเดินเข้าไป เธอนอนบนเตียงเปิดดูนิตยสาร ดนัยวางคังซีลง จากนั้นหยิบนิตยสารมา จ้องมองเธอ

นาโนไม่สนเขา แขนเรียวๆ นั้นไปหยิบนิตยสารผ่านเขาอีกครั้ง ขยับริมฝีปาก ดนัยน้อยใจเล็กน้อย：“ตอนนี้คุณไม่สนใจผมเลย”

“……”เธอหันข้าง แล้วตบคังซีเบาๆ

มือสองข้างของดนัยขยับไปที่ร่างเธอ：“เมื่อกี๊ผมผิด！”

“คุณผิดอะไร ไม่ผิดนี่”เธอพูดนิ่งๆ ไม่โกรธ และก็ไม่ใส่อารมณ์

“ผมผิดจริงๆ ผมไม่ควรใส่อารมณ์ไปที่คุณ”

ระหว่างที่ทั้งสองพูด ก็ปลุกคังซีที่กำลังหลับสนิท เขาร้องไห้ออกมาเสียงดัง ร้องเสียงดังมาก

นาโนโอ๋อยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าเล็กๆ ของเขาร้องไห้จนแดง แงแงแงไม่หยุด โอ๋อยู่นานก็ไม่ได้หยุด เธอจึงยื่นให้ดนัย：“ใครเป็นคนทำ คนนั้นจัดการ！”

ดนัยก็โอ๋ไม่ได้ผล อุ้มแกว่งไปมา เดินไปรอบๆ คอนโด หยิบของเล่นออกมาบ้าง ก็ไม่ได้ผล

ง่วงมากจริงๆ นาโนดูจนดูต่อไปไม่ไหว วันนี้ทำไมร้องไห้หนักขนาดนี้：“ใช่สิ ราชาบอกว่าเวลาคังซีร้องไห้ไม่หยุดต้องให้จุกนมเขา”

ดังนั้นจึงให้แม่บ้านหยิบจุกนม ยัดใส่ไปในปากเล็กที่ชมพูของเขา ในที่สุดเสียงร้องนั้นก็ถูกสกัดลง

แต่เขายังเด็ก อุ้มให้จุกนมหลอกตลอดไม่ได้

ดนัยทำท่านั้นจนเหนื่อย แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เขาเป็นอย่างที่ราชาพูดจริงๆ ให้แม่บ้านหาเชือกสีแดงมาผูกไว้ที่คอ แล้วเอาจุกนม ไว้ตรงด้านหน้าของหน้าอก เพื่อป้อนคังซี

ท่าทางและสถานการณ์แบบนี้ค่อนข้างผิดปกติ แต่นาโนทำอะไรไม่ได้

รักษาท่าแบบนั้นไว้ แค่เขาไม่ขยับ นมก็ไม่หล่นลงไป หลังจากคังซีหลับสนิทแล้ว ดนัยมองนาโนอย่างลึกซึ้ง：“พวกเราแต่งงานกันเถอะ！”

เธอตะลึง ส่ายหน้าทันที ปฏิเสธ：“ฉันไม่อยากกระโดดเข้าไปเร็วแบบนั้นอีก！”

มีงานแต่งที่ล้มเหลวแล้วหนึ่งครั้ง ครั้งที่สองจึงมีความรู้สึกกลัว ไม่อยากกระโดดเข้าไปง่ายๆ

“รักกันก่อนแล้วค่อยแต่งงาน หรือว่าแต่งงานก่อนแล้วค่อยรักกัน เลือกอันไหน？”

“พูดตรงๆ นะ ฉันไม่สนใจเลย ไม่ว่าจะมีความรักหรือแต่งงาน ฉันกับคุณก็ทำกันแล้ว ไม่รู้สึกแปลกใหม่เลย！”เธอไม่สนใจ