ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 833

ดนัยถือโอกาสช่วงที่กำลังวุ่นวาย ซื้อหุ้นจำนวนมากในราคาต่ำ

ไม่ว่าเขาในตอนนี้ หรือนาโน หรือแม้แต่นีรดา พวกเขาไม่เหมือนกับเมื่อก่อน

ทุกคนมีการเปลี่ยนแปลง เรียนรู้ที่จะยอมและปรับตัว นี่คือความสุขที่ยิ่งใหญ่ที่สุด

สำหรับเตชะโสภากรุ๊ปในตอนนี้ ก็แค่ของประดับร่างกายเท่านั้น

เหมือนย้อนกลับไปช่วงที่แต่งงานกับเธอครั้งแรก แต่ก็มีความแตกต่างเป็นอย่างมาก

ต่อไปพวกเขายิ่งอยู่ยิ่งมีความสุข ยิ่งอยู่ยิ่งเบิกบานใจ ไม่มีทางทำผิดอีกแล้ว...

ความสุขกำลังพอดี!

ไม่เค็มไม่จืด เป็นเพราะเคยเจ็บปวดมา จึงได้เรียนรู้ว่าควรจะปฏิบัติต่อครอบครัว การงาน หน้าที่และความรับผิดชอบอย่างไร

คฤหาสน์ตระกูลเตชะโสภาตอนนี้เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ ทั้งสองไปท่องเที่ยวบางครั้งก็พานีรดาไปด้วย

ไม่ว่าเมื่อก่อนจะไม่สบายใจอย่างไร แค่เพียงตอนนี้มีความสุขก็พอ!

อันที่จริงมีความสุขนั้นง่ายมาก ไม่ได้ซับซ้อน เปิดตาเปิดใจ ต่างคนต่างยอมถอย คืนให้แก่ท้องฟ้า ไม่เยอะไม่น้อย กำลังดี...

บางครั้งความจริงก็คือความจริง ชีวิตแต่งงานก็คือชีวิตแต่งงาน ไม่เกี่ยวกับนิทาน เกี่ยวกับหัวใจของตัวเอง และก็เกี่ยวกับความจริง ความผิดพลาดไม่ร้ายแรงก็สามารถให้อภัยได้ ตราบใดที่เปลี่ยนแปลงได้ เพียงแค่ไม่มีบาดแผลในหัวใจ

เมื่อเลอแปงกลับมาจากบริษัทก็รู้สึกเหนื่อยล้า วันนี้ระบบของบริษัทเกิดปัญหาและช่องโหว่ เขายุ่งอยู่ที่บริษัทจนถึงตอนนี้เพิ่งจะเสร็จสิ้น

“อารองทำไมเพิ่งกลับมาคะ?” ซารางสวมเสื้อแขนสั้นกับกางเกงขาสั้น ดูสะอาดสะอ้านกระปรี้กระเปร่า เธอยืนเท้าเอว จี้ถาม

เลอแปงยิ้มแย้ม รู้สึกว่าความเหนื่อยล้าทั่วร่างกายหายเป็นปลิดทิ้งในทันที

เขาก้มตัวอุ้มซารางขึ้นมา “ทำไม คิดถึงอารองเหรอ?”

“อารองยิ่งอยู่ยิ่งกลับบ้านช้า หนูดูแล้วไปทำสิ่งที่ไม่เข้าเรื่องเข้าราว” เธอทำท่าทางแก่แดด

เลอแปงปวดหัวนิดหน่อย เขากลัวแม่ทูนหัวคนนี้จริง ๆ

อาหารค่ำ เชอร์รีนกำลังป้อนข้าวลูก ออกัสกำลังตักน้ำซุปให้เธอ

ซารางชอบกินผัดมะเขือม่วงมาก แต่ก็เลือกกิน เธอเกลียดถั่วฝักยาวข้างใน ตะเกียบจิ้มอยู่ข้างใน มีน้ำมันกระเด็นออกมาเล็กน้อย

“ซาราง แม่พูดกับลูกกี่ครั้งแล้ว เปลี่ยนข้อบกพร่องในการกินข้าวของลูกได้ไหม? ชอบอะไรก็คีบอันนั้น คีบตามใจในจานได้ยังไง?”

เชอร์รีนสั่งสอนเธอ

เป็นข้อบกพร่องจริง ๆ ไม่ว่าจะพูดกี่ครั้งก็ไม่จำ

วันนี้ซารางอารมณ์ไม่ดีอย่างมาก แถมถูกดุแบบนี้ จึงอารมณ์เสียขึ้นมาทันที เธอตบโต๊ะแล้วโยนตะเกียบลงบนโต๊ะ นิสัยร้ายกาจมาก

บนตะเกียบยังมีน้ำมันติดอยู่ ถูกเธอโยนแบบนี้ จึงกระเด็นโดนเสื้อเชิ้ตสีขาวของเลอแปงเข้าพอดี สีขาวตัดกับคราบน้ำมันสีเหลือง

“ลูกไปยืนที่มุมห้องเดี๋ยวนี้ ยิ่งอยู่นิสัยยิ่งไม่ดี!” เชอร์รีนสีหน้าเข้มงวด

ซารางปิดปาก รู้สึกว่าตัวเองน้อยใจเป็นอย่างมาก เธอลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่มุมห้องในทันที