ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 864

เมื่อเห็นว่าพี่ชายของเขาดีกับเขาแค่ไหน ดีด้ายิ้มและเอ่ย “ฟังฟังไปแล้วราวกับว่าพวกเราเป็นพวกเดียวกันเลยนะ…”

แม่ของดีด้านั้นได้คอยมองข้างในอยู่ที่ข้างนอกของห้องผู้ป่วย ไม่รู้ว่าสองคนนั้นพูดอะไร แต่ว่าบนใบหน้านั้นปรากฏรอยยิ้มแห่งความสดใส มองมองไปแล้วก็เข้ากันเป็นอย่างดี

เธอกำลังคิด ดีด้าของเธอนั้นเป็นคนที่โชคดี พระเจ้าคงจะต้องดูแลเธอเป็นอย่างดี ！

น้ำฝนคนนี้ หัวข้อที่อบอุ่นนั้น ทันใดนั้นก็ทำให้ระยะห่างของทั้งสองคนนั้นใกล้ชิดขึ้นมาอีก ไม่เหมือนตอนแรกที่ต่อต้านกัน

เนื่องด้วยที่มีการเจาะเลือด เป็นเพราะร่างกายของเลอแปงนั้นแข็งแรงกำยำ เพียงแค่พักผ่อนแค่หนึ่งวัน ก็สามารถที่จะออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว

แต่ว่าแม่ของดีด้านั้นไม่วางใจ“เพราะเจาะเลือดไปไม่น้อย ในช่วงไม่กี่วันนี้จะต้องบำรุงเป็นอย่างดี ฉันจะทำกับข้าวมา หลังจากนั้นจะให้ดีด่าเอาไปให้คุณที่โรงงานนะ”

“ดีครับ ตอนนี้ผมมีคุณย่าแล้ว…… ”

“ไม่เป็น……”

เสียงของทั้งสองคนดังขึ้น แต่ทว่าไม่ใชแม่ของดีด้าแต่ว่าเป็นดีด้านั้นเอง

ในตอนเช้าของวันที่สอง ดีด่าไปที่โรงงานเพื่อเอาข้าวที่แม่ของเธอทำใส่กระปุกห่อความร้อนอย่างดี โดยข้างในนั้นเต็มไปด้วยอาหารที่บำรุงเลือดทั้งนั้น อีกทั้งยังมีซุป และอะไรต่างๆมากมาย

เมื่อถึงเวลาอาหารกลางวัน เธอนั้นก็ถือกล่องอาหารยืนอยู่ที่เดิม หรือว่าเธอจะเอากล่องข้าวขึ้นไปให้เลอแปงจริงๆ?

อย่าอึดอัด！อย่าเกร็งเยอะ！อึดอัดมากๆจริงๆ！

เธอยังอยู่ใต้ตึก เสียงโทรศัพท์ที่ส่งมาจากห้องผู้จัดการ ที่ให้เธอขึ้นไปนั่งข้างบนของห้องกรรมการ จำเอาไว้ ว่าจะต้องรีบๆ！

ในตอนนี้ทางตันและทางข้างหลังถูกตัดหมดแล้ว ไม่มีวิธีใด เลยจึงทำได้แค่ถือกล่องข้าว แล้วขึ้นไปข้างบน

ในตอนนี้เสื้อขาวแขนเสื้อของเขาได้ถกขึ้น และกำลังอ่านเอกสารงาน

ก่อนที่จะเอากล่องข้าววางไว้บนโต๊ะ เธอเม้มปากไปมา และเอ่ย“กล่องข้าวฉันเอาวางไว้ตรงนี้นะ ฉันไปละ”

ในตอนนี้เลอแปงถึงค่อยเงยหน้าขึ้น ขมวดคิ้ว ก่อนที่จะเอื้อมมือไปรับ “จะไปไหนล่ะ?”

“คุณต้องกินข้าวกลางวัน แน่นอนว่าฉันจะต้องไปที่ร้านอาหารเพื่อกินข้าวไงล่ะ” เธอพูดบอกเขาอย่างมีเหตุผล

“ไม่ต้อง คุณป้าเขาเตรียมมาให้ตั้งสองชุดนะ ให้คุณกินที่นี่กับผม……”

สองชุด?” ดีด้างุนงงเป็นอย่างมาก เพราะทำไมเรื่องนี้เธอถึงไม่ทราบ