ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 866

“ผมเอง แฟนของคุณยังไงล่ะ รีบลุกขึ้นอาบน้ำนะ เดี๋ยวไปสถานีตำรวจด้วยกัน ไปรายงานตัวที่ที่คุณเคยไปทำงาน ที่โรงงานคุณไม่ต้องมาแล้วล่ะ” คนที่พูดก็คือเลอแปงนั่นเอง

ความคิดของดีด้านั้นยังคงลายอยู่ในอากาศ และยังไม่ทันที่จะรู้ตัว

ก่อนกดโทรศัพท์วางทันที เธอตอนนี้ราวกับฝันไป เขาเพิ่งจะพูด….ให้เธอไปรายงานตัวที่สถานีตำรวจ

ความหมายในรอบนี้ หมายความว่าเธอสามารถที่จะกลับไปทำงานที่สถานีตำรวจ?

เธอยังคงนั่งอึ้งอยู่บนเตียง ก่อนที่ทางสถานีตำรวจจะโทรมา คือผู้กำกับเมื่อก่อน ให้เธอไปรายงานตัวตอนเก้าโมงตรง

ตอนนี้เป็นเวลาแปดโมง ดีด้ารีบลุกขึ้นทันที และรีบล้างหน้า แปรงฟัน ก่อนที่จะหยิบกระเป๋าแล้วรีบตรงไปที่สถานีตำรวจ

“เรื่องเมื่อก่อนตอนนี้ได้รับคำอธิบายแล้ว แต่เวลาผ่านมันก็ผ่านไปนานแล้ว แต่ก็ลืมไปหมดแล้วล่ะ เธอทำงานเก่งขนาดนี้ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปให้เธอกลับมาประจำตำแหน่งนะ”

ดีด้าพยักหัว ก่อนที่จะทำความเคารพแบบตำรวจ ก่อนจะหันหลัง และเดินจากไป

ไม่ว่าจะเป็นสถานที่ไหน สิ่งที่ขาดไม่ได้เลยก็คงจะเป็นเรื่องซุบซิบนินทา

ดีด้าที่อยู่ภายในห้องน้ำ ภายนอกประตู เธอได้ยินเสียงผู้หญิงพูดคุยกันอย่างชัดเจน

“เมื่อก่อนเธอมีข่าวไม่ดีไม่ใช่หรอ? ทำไมตอนนี้ถึงกลับมาที่สถานีตำรวจอีกล่ะ?”

“เมื่อเช้าตอนที่ฉันกำลังชงกาแฟให้ท่านผู้กำกับอยู่ ได้ยินเขาโทรศัพท์ แล้วยังเรียกคุณเลออีกต่างหาก ฉันจำได้ว่าแฟนของเธอนามสกุลชื่อว่าเลอ หรือเปล่า?”

“ใช่ใช่ใช่ เขานามสกุลเลอ แต่ไม่ว่ายังไง พวกเขานั้นใช่วิธีหาคนข้างหลังบ้าน คนอย่างพวกเรามันเอาไปเปรียบเทียบไม่ได้หรอก”

เสียงทุกอย่างที่ได้ยินเข้ารูหู แต่ดีด้ากลับไม่ได้เอามาใส่ใจเลย เพราะเธอนั้นทำงานอย่างตรงไปตรงมา และโปร่งใส่ แน่นอนว่าคำนินทาพวกนี้เธอไม่เอามาใส่ใจ

เธอรู้ดีว่า เธอชอบงานนี้มาก และจะทำงานนี้เป็นอย่างดี！

เลอแปงโทรมาหาเธอ “ไปที่สถานีตำรวจแล้วหรอ? รายงานตัวแล้วหรือยัง? มีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่มีหรอก ทุกอย่างดีหมด แต่ยังไงก็ขอบคุณคุณนะ……”คำขอบคุณนี้เป็นคำขอบคุณที่จริงใจ และเป็นคำที่ส่งออกมาจากภายในใจ

หลังจากนั้น ไม่รอให้เขาพูดจบ ดีด้าก็ขมวดคิ้ว ก่อนที่จะพ่นลมหายใจออกมา！

“ก็ได้ จริงๆแล้วผมก็ชอบคุณป้ามาจากใจนั่นแหละ ยังไงสะนี่ก็คือความจริงนะ” เขาจึงพูดออกมาดังนี้

“หยุดที่จะมาพูดล้อเล่นกับฉันได้แล้ว！คุณรู้ไหมนะว่าคุณกำลังพูดอะไร วันนี้หนึ่งทุ่มตรง สถานที่กินข้าวคุณเลือกได้เลยนะ！ ”

เลอแปงคิดคิด “แล้วถ้าอยากกินแบบโต๊ะจีนชุดเต็มล่ะ?”

“ถ้าอย่างงั้นคุณก็ไสหัวไปสะ！”ดีด้าก็เอ่ยอย่างไม่เกรงใจ อีกทั้งยังอยากจะจีนแบบโต๊ะจีน แค่มีกินมันก็ไม่เลวแล้วนะ！

“ในเมื่อที่รักพูดแบบนี้แล้ว ถ้าอย่างงั้นก็แล้วแต่ที่รักก็แล้วกัน คุณอยากได้แบบไหนก็เอาแบบนั้นแหละ ผมยังไงก็ได้……” เขายิ่งพูดยิ่งอบอุ่น ราวกับว่าจะเอาเนื้อมาทำลูกชิ้น

ดีด้าพูดด้วยน้ำเสียงมืดมนและก่อนจะเอ่ยเสียงเบาๆลอดฟันออกมา“ที่คุณอยากจะเอามีดมาตัดฉันหรอ?”

เมื่อหยอกล้อสำเร็จ เลอแปงก็พูดชอบใจ ก่อนที่จะเขากดวางสายโทรศัพท์ไป