บทที่ 868 ความประทับใจที่เปลี่ยนไปสำหรับเขา – ตอนที่ต้องอ่านของ ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง
ตอนนี้ของ ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง โดย candy cat ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายโรแมนซ์ทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง บทที่ 868 ความประทับใจที่เปลี่ยนไปสำหรับเขา จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
“เอาเปรียบผม? จุ๊จุ๊ เอาเปรียบแบบนี้ผมไม่อยากเอาหรอกนะ ตอนนี้แขนของผมยังชาอยู่เลย ไม่อย่างงั้นให้ผมเอาเปรียบคืนได้ไหมล่ะ?” เขาถามอย่างแปลกใจ
เสียงไอเล็กน้อย สีหน้าของดีด้าเปลี่ยนเป็นสีแดง และไม่สนใจของ ก่อนที่จะไปหยิบกระเป๋าสัมภาระด้วยตัวเอง และเดินออกจากเครื่องบิน
หลังจากที่ลงเครื่องบินแล้ว ดีด้าและแม่ของเธอนั้นได้ยินงุนงงราวกับรูปปั้นอยู่ตรงนั้น ก่อนจะมองไปไม่ไกล ก็เห็นน้ำฝนนั่งอยู่บนรถเข็น และยิ้มอย่างร่าเริง
“นี่……นี่มันอะไรกัน” แม่ของดีด้าพูดกับราวกับเกิดภาพหลอนขึ้น
เลอแปงเข้ามาโอบกอดที่ไหล่ของเธอ “ขอโทษนะครับคุณป้า ผมเพียงอยากจะเซอร์ไพรส์คุณป้าเฉยๆ คือผมให้น้ำฝนนั่งเครื่องบินมาอีกเครื่องหนึ่งนะ”
หลังจากนั้น เขาก็ก้าวขายาวๆของเขาไปข้างหน้า ก่อนที่ใสรถเข็นมา ใบหน้าที่มีรอยยิ้มเล็กน้อย ราวกับว่ามีแสงแดดคลุมไปทั่ว
ในตอนนี้เอง หัวใจของดีด้าเต้นแรงมาก ราวกับว่าเขานั้นได้นำพาแสงแดดมาหาเธอ อดไม่ได้ที่จะใจเต้นแรงจนได้ยินเสียงของหัวใจ ก่อนที่จะจ้องมองไปที่เขาด้วยความงุนงง..
เมื่อเข้ามาใกล้ เธอถึงรู้ว่าความคิดของเธอนั้นได้เตลิดไปไกลแล้ว ก่อนที่จะหลับตา และรีบดึงสติกลับคืนมา
แม่ของดีด้าก็ไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรดี โดยที่ตัวเธอนั้นก็ตื่นเต้นเป็นอย่างมากมองไปที่เลอแปง “ฉันไม่รู้ว่าจะขอบคุณคุณยังไงดีเลยจริง!”
“ไม่ต้องขอบคุณผมหรอกครับ เพราะว่าเป็นครอบครัวเดียวกันแล้วผมถึงทำแบบนี้ไงครับ”เลอแปงเอ่ยด้วยใบหน้าที่มีรอยยิ้ม
“ไม่ว่ายังไงก็ต้องขอบคุณคุณนะ ขอบคุณที่ดีกับพวกเรามาโดยตลอด”
เลอแปงแกล้งพูดทำเป็นโกรธๆ “คุณป้าอย่าทำเหมือนเจอคนอื่นสิครับ ไม่งั้นผมจะโกรธนะ”
ในตอนนี้เลอแปงก็แอบดีใจ“คุณป้าวางใจเถอะครับ ผมจะไม่ให้ดีด้านอนที่พื้นอย่างแน่นอน เดี๋ยวผมจะนอนที่โซฟาเอง”
“ได้ได้ เล่นตลกอะไรกันเนี่ย! รอบๆที่นี่ไม่ได้มีแค่โรงแรมเดียวสักหน่อย พวกเราไปหาที่อื่นที่ใกล้ๆก็ได้” ดีด้าส่ายหัว แล้วเอ่ย
“นี่ลูกไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างทางหรอว่ามันเป็นยังไง อยากจะหาปัญหามาอีกหรอ หากลูกจะไปก็ไปเองเถอะ พวกเราจะพักอยู่ที่นี่ เลอแปง พวกเราไปเปิดห้องกันเถอะ ให้นางไปคนเดียว” แม่ของดีด้าใสรถเข็น ไปทางลิฟต์
เลอแปงมองไปที่ดีด้า ก่อนที่จะเลิกคิ้วขึ้นและเดินไปที่ลิฟต์ และขึ้นไปข้างบน
เมื่อเห็นดังนั้น ดีด้าก็ไม่กล้าที่จะโกรธ ก่อนจะอัดอั้นไว้ และหันหลังเดินออกจากโรงแรม เธอไม่อยากจะเชื่อ ว่านอกจากโรงแรมนี้แล้ว จะไม่มีที่อื่นอีก!
โรงแรมบริเวณรอบๆนั้นมีไม่น้อย เธอเดินเข้าไป และสอบถาม และกลับพบว่าไม่มีห้องว่างเลย แม้แต่ห้องเดียวก็ไม่มี เพราะช่วงนี้เป็นช่วงวันหยุดยาว ดังนั้นโรงแรมทั้งหมดจึงถูกจองมาก่อนล่วงหน้าแล้ว เลยทำให้ห้องพักเต็มมาตั้งแต่แรกแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง