ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 870
สรุปบท บทที่ 870 พวกเราทั้งสองคนไม่มีใครเสียเปรียบทั้งนั้น: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง
สรุปเนื้อหา บทที่ 870 พวกเราทั้งสองคนไม่มีใครเสียเปรียบทั้งนั้น – ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง โดย candy cat
บท บทที่ 870 พวกเราทั้งสองคนไม่มีใครเสียเปรียบทั้งนั้น ของ ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง ในหมวดนิยายโรแมนซ์ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย candy cat อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“คุณไม่เชื่อหรอ？”
“คุณสามารถไปถามผู้หญิงทุกคนในเมือง s ได้เลย ลองดูพวกเธอว่าจะเชื่อหรือไม่เชื่อ！”
เลอแปงอดไม่ได้ที่จะลูบหน้าตนเอง “ก็ไม่เมื่อโลกนี้มันถูกสร้างให้เป็นโลกแห่งการโกหก ตอนนี้ผมพูดความจริงไปก็ไม่มีใครเชื่อ มันช่างน่าสงสารเสียจริงๆ！”
ในเวลานี้เองดีด้าตกใจมากเพราะเธอถูกเขาทำให้ลืมเรื่องสำคัญไปเลย เธอกัดฟัน ก่อนอดไม่ได้ที่จะเตะไปที่หัวเข่าของเขา
โดยที่เขานั้นไม่ได้ระวังและเตรียมตัว เลอแปงนั้นโดนเตะลงไปเต็มๆที่ข้อเข้า โดยเฉพาะขานั้นยังใส่รองเท้าส้นสูงส้นเข็ม โดนไปหนึ่งที เจ็บมาก จนไม่สามารถที่จะอธิบายได้
“สมน้ำหน้า! สมควรแล้วล่ะ! ใครอยากให้คุณทำตัวไร้ยางอายก่อนละ!” เธอเอ่ยยิ้มๆ ก่อยที่ความโกรธภายในใจของเธอจะสลายหายไป และไม่ได้อัดอั้น ถูกกดดันหรือโกรธแค้นอีกต่อไป
“……”เลอแปงลูบหัวของตัวเองเบาๆ “หญิงหม้ายกับชายโสด เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นก็ปกตินะ อีกทั้งคุณยังเป็นแฟนสาวของผม….”
“อะไร！คุณเป็นอะไร，คุณไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องปลอมหรอ，สมน้ำหน้า！”
“ถ้าอย่างงั้นก็สามารถที่จะยืนยันได้ว่าคุณนั้นสวยมีเสน่ห์จนสามารถที่จะดึงดูดผมนะ หากเป็นหญิงหม้ายชายโสดมาอยู่ในห้องด้วยกัน ผมจะมองตาคุณแค่ไม่กี่รอบหรอก คุณไม่รู้จักการให้ความเคารพกันและกันหรอ เอาตามตรงนะ พวกเราเป็นผู้ใหญ่แล้ว สถานการณ์แบบนี้มันปกติมาก แล้วทำไมจะต้องมาทำเป็นแกล้งจริงจังด้วยล่ะ?”
เธอพ่นลมหายใจแรงๆ พวกนี้มันเป็นอะไรที่คดเคี้ยวเกินไปจริง เธอหมดคำจะพูดแล้ว！
“งั้นฉันเตือนคุณก่อนนะ ถ้าหากจะทำอะไรอย่างนี้อีกล่ะก็ คอยดูกันว่าฉันจะตบหน้าคุณหรือเปล่า！”
เลอแปงส่ายหัว ก่อนที่จะนั่งลง และดึงมาผ้าห่มมาห่ม เตรียมพร้อมที่จะเข้านอน
ดีด้าเดินมา ดึงผ้าห่มออกมา “คุณไม่ใช่หรอที่บอกแม่ฉันว่าจะให้ฉันนอน อีกทั้งยังบอกจะไม่ให้ฉันนอนที่พื้นไง”
“ทำไมคุณถึงต้องจริงจังขนาดนี้ด้วยล่ะ? คุณเป็นแฟนผมสิ่งนี้ทำไมถึงคุณถึงไม่จริงบ้างล่ะ?”
“บางเรื่องมันต้องจริงจัง บางเรื่องก็ไม่ต้องจริงจัง！คุณไม่เข้าใจสิ่งพวกนี้หรอ?”
เลอแปงไม่ได้พูดอะไร ก่อนที่จะปิดตาลง และวางแผนที่จะไม่สนใจเธอ งีบหลับ แสดงให้เห็นว่าเขานั้นไม่ได้หลีกเธอแต่อย่างใด
วันที่สองตอนเช้า
ดีด้าตื่นแต่เช้า เธอนั้นเป็นคนเคร่งในชีวิต เธอยืดตัว ก่อนที่จะหันไปมองและเห็นเขานอนที่โซฟา เธองุนงง และมองที่ตัวเธอเอง เธอนั้นกลับมานอนบนเตียง！
งั้นก็สามารถอธิบายได้ว่า แน่นอนว่าเลอแปงเป็นคนอุ้มเธอไปนอนบนเตียง
ภายนอกของเขาออกจะดูไม่เรียบร้อย ใบหน้าที่เด็ก และเป็นคนสบายๆ ไม่ซีเรียส แต่ว่าเรื่องที่เขาทำวันนี้กลับเป็นอีกเรื่องหนึ่งเลย มองดูแล้วภายในของเขานั้นไม่เลวเลยนะ
เธอล้างหน้าแปรงฟัน หลังจากนั้นไปที่ห้องข้างๆ น้ำฝนนั้นตื่นเต้นดีใจมองไปข้างล่าง เขาไม่เคยท่องเที่ยวมาก่อน ดังนั้นในตอนนี้เขาจึงรู้สึกตื่นเต้นและสงสัยไปกับสิ่งต่างๆรอบตัว
หลังจากนั้น ดีด้าก็รู้สึกว่าเธอนั้นเอาเปรียบเขา
น้ำฝนนั้นยังชอบที่จะตัวติดกับเขาอีก ตั้งแต่ตัวเองเริ่มทำงาน การงานนั้นได้ใช้ชีวิตของเธอไปแล้วครึ่งหนึ่ง
ในทุกวันเมื่อเลิกงานกลับมาเธอก็อาบน้ำและนอนบนเตียงไม่อยากขยับไปไหน ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการไปเล่นกับน้ำฝน ยิ่งคิดก็ทำให้เธอรู้สึกอยากจะขอโทษเขา
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง