คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 111

เมื่อหลินชิงหานฟังประโยคนี้ ใบหน้าก็ซีดลงทันที เธอเปล่งเสียงออกมาอย่างประชดประชันว่า “เจี่ยงอานหวา ใครให้นายเข้ามา ออกไปนะ!”

เธอไม่ชอบเจี่ยงอานหวา ชายวัยกลางคนที่สุดแสนจะอ้วนท้วนคนนี้เอาเสียเลย เพราะอีกฝ่ายมักจะมาหลงไหลในความงามของเธอ และมักจะมาตามจีบเธอหลายหนทีเดียว

มีโอกาสเข้าหน่อย ผู้ชายคนนี้ก็จะวิ่งเข้ามาหา ทำท่ายิ้มเขินไปมา และมักชวนเธอไปกินข้าว

มิหนำซ้ำ ทั้งมือและเท้าของเจี่ยงอานหวาก็ไม่สะอาดเอาเสียเลย เขาคุ้นเคยกับการลักเล็กขโมยน้อย เดิมทีเขาก็ได้รับการยอมรับจากสังคมอยู่หรอก ทว่าเขามักจะสร้างปัญหา แถมยังเคยพาญาติสาวห่าง ๆ ของเขาเองเข้าไปมีอะไรด้วยกัน ในเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์อีก

ตัวอย่าง เช่น ซุนเสี่ยวหยา หล่อนถูกเจี่ยงอานหวาพาเข้าไปในนั้น และกระชากลากถูด้วยมือเดียวของเขา

“หลินชิงหาน เธอหมายความว่ายังไงกันแน่? ถึงจะดีจะเลวยังไง ฉันเจี่ยงอานหวาก็เป็นหัวหน้าควบคุมของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์ ดังนั้นฉันจะไม่มีสิทธิ์เข้ามานั่งเลยหรือไง?”

เจี่ยงอานหวาค่อย ๆ นั่งบนโซฟา มือของเขาแบออก ขาทำท่าไขว่ห้าง แววตาสะท้อนกลับมา มองเรือนร่างของหลินชิงหาน

“ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาทะเลาะกับนายแล้ว ออกไปสักที!” หลินชิงหานชี้ไปทางประตูและตะโกนด้วยน้ำเสียงดุดัน

คุณหลี่ก็อยู่ตรงหน้าเขาแท้ ๆ ทว่าเจี่ยงอานหวาคนบัดซบคนนี้ นึกไม่ถึงเลยว่าจะไม่เกรงใจเขาแม้แต่น้อย!

เจี่ยงอานหวาฮัมเพลงสองครั้ง พลันเหลือบมองหลี่โม่ที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ด้วยท่าทางล้อเลียนและยิ้มเย้ย ๆ “เฮ้ย ๆ หลินชิงหาน โอเค ๆ แต่ว่าแม้แต่แรงงานต่างด้าวแบบนี้เธอยังเอามา นี่เธอหิวกระหายขนาดไหนกันเชียวเหรอ?”

หลินชิงหานขมวดคิ้ว และตะคอก “เจี่ยงอานหวา แกพูดบ้าอะไร!”

ไอ้ผู้ชายน่ารังเกียจ!

“เหอะ ๆ เธอเข้าใจแหละน่า เอาล่ะ ฉันก็ไม่อยากพูดเรื่องไร้สาระกับเธอนักหรอก ซุนเสี่ยวหยาน่ะ หล่อนเป็นคนของฉัน เธอไม่สามารถไล่หล่อนออกได้” เจี่ยงอานหวาพูดอย่างโจ่งแจ้ง

ส่วนซุนเสี่ยวหยาที่อยู่ข้าง ๆ ก็มองหลินชิงหานและหลี่โม่และเยาะเย้ยในใจ

หลินชิงหาน เธอประสาทไปแล้วเหรอ ขนาดต่อหน้าแฟนฉัน เธอกล้าพูดเรื่องเหลวไหล!

“หึ!”