คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 112

“พี่เจี่ยง พี่พูดอะไรน่ะ” เมื่อซุนเสี่ยวหยาที่อยู่ข้าง ๆ ได้ยินแบบนี้ เธอก็แสดงท่าทางราวกับแมวถูกเหยียบหางทันที เธอจ้องหน้าเจี่ยงอานหวา

เจี่ยงอานหวาอธิบายทันที “อุ๊ย ผมก็พูดเล่นไปเรื่อยน่า ในใจของผมก็มีแค่คุณคนเดียวแหละ ถ้างั้นคุณลองคิดซิว่าควรทำยังไงดี?”

คราวนี้ ซุนเสี่ยวหยาจึงอาศัยบารมีของเขามาอวดเบ่ง และชี้ไปที่หลี่โม่ด้วยความเย่อหยิ่งทันที เธอเยาะเย้ยและพูดว่า “ฉันต้องการให้หล่อนคุกเข่าลงและก้มหัวขอโทษฉัน!”

ซุนเสี่ยวหยาเกลียดเธอมาก เธอรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ ที่ลำพังตัวเธอเองจะทำให้หลินชิงหานขอโทษ

ถ้าอย่างนั้นก็ทำให้ใยนี่อับอายไปเสียเลย!

อีกอย่าง แรงงานต่างด้าวคนนี้คงเป็นคนรักของหลินชิงหาน

ไม่อย่างนั้น เธอจะปกป้องเขาแบบนี้ทำไมกัน!

หลี่โม่ตะลึงงัน ไฟลุกโชนที่ตัวเขาแล้วใช่ไหม?

หลินชิงหานก็ตกใจเช่นกัน จากนั้นจึงหันไปค้อนใส่ซุนเสี่ยวหยาด้วยความโกรธจัด และตะโกนว่า “ซุนเสี่ยวหยา เธอไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้ที่นี่ หุบปากเหม็น ๆ ของเธอซะ!”

ต้องการให้คุณหลี่คุกเข่าขอโทษหรือไงกัน?

ทำไมเธอถึงไม่รู้สึกรู้สาอะไรเอาเสียเลย?

แม้แต่เฉียวเย่ยังให้เกียรติคุณหลี่ ซุนเสี่ยวหยา เธอเป็นบ้าอะไรกัน!

“หลินชิงหาน ฉันไม่ให้เธอขอโทษก็ถูกแล้วล่ะ แต่ว่าแค่แรงงานข้ามชาติขยะนี่คนเดียว ทำไมเธอถึงต้องปกป้องมันขนาดนี้ เอ๊ะ หรือว่าเป็นคนรักของเธอจริง ๆ? รสนิยมของเธอแย่ไปใหญ่แล้ว” ซุนเสี่ยวหยายิ้มเยาะเย้ย

“หุบปาก! แกรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร? กล้ามากนะที่ขอให้เขาขอโทษน่ะ พูดอะไรไม่คิด!” หลินชิงหานว่าด้วยความโกรธ

“เหอะ ๆ ก็เป็นแค่แรงงานต่างด้าวชั้นต่ำไงล่ะ จะทำไมเหรอ เอ๊ะหรือว่าเป็นคนที่มาสำรวจสถานที่จัดคอนเสิร์ตของเรา?” ซุนเสี่ยวหยาเยาะเย้ยและพูดอย่างสิ้นคิด