หลินชิงหานพยักหน้าด้วยความเคารพและกล่าวว่า “รับทราบค่ะ คุณหลี่ จะดำเนินการเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจี่ยงอานหวาก็ตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จึงหัวเราะออกมาสองสามครั้ง และพูดอย่างสงสัย “นี่แก เมื่อกี้ว่าไงนะ แกต้องการให้หลินชิงหานเปิดโปงพวกเราทุกคน และยังจะตรวจสอบฉันอีกเหรอ? แกเป็นบ้าอะไร นึกไม่ถึงว่าจะกล้าพูดอวดดีขนาดนี้ รู้ไหมว่าตอนนี้แกอยู่ที่ไหน? และที่บอกว่าจะให้เจ้านายของพวกเราไปพบแกน่ะ อยากรู้จริง ๆ ว่าแกใหญ่มาจากไหนกันเชียว?”
เขาถามเป็นชุด
ตอนนี้ เจี่ยงอานหวารู้สึกเหมือนกับกำลังฟังเรื่องตลกที่สุดของปีเลยทีเดียว ทุกคนต่างก็หัวเราะออกมา
ซุนเสี่ยวหยาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะด้วยสองสามครั้งและพูดประชดประชันว่า “ฉันก็บอกอยู่ว่าเขาเป็นไอ้กระจอก แถมยังคิดว่าตัวเองเป็นใหญ่เป็นโต ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าคน ๆ นี้ใช้ชีวิตรอดมาได้ยังไง โง่เง่าสิ้นดี!"
เจี่ยงอานหวาและซุนเสี่ยวหยาไม่เคยเห็นคนหน้าด้านขนาดนี้มาก่อน หรือว่าที่เขายังคิดว่าตัวเองเจ๋งกว่าเจ้านายของเวียนนา?
นั่นคือเฉียวเย่เชียวนะ!
เป็นถึงหนึ่งในสี่ราชาชมาเฟียใต้ดินของกรุงโซล!
ใครกล้าดีบอกให้เขามาพบ?
เท่ากับรนหาที่ตาย!
ไร้สาระสิ้นดี!
ทว่า วินาทีถัดมา
หลินชิงหานหัวเราะ และหยิบโทรศัพท์โทรหาแผนกรักษาความปลอดภัย แล้วพูดว่า “มีคนในนี้สองสามคน รบกวนแจ้งฝ่ายการเงินให้ส่งหลักฐานที่รวบรวมได้ทั้งหมดเกี่ยวกับการทุจริตของเจี่ยงอานหวาให้ทีนะ รวมทั้งการใช้อำนาจในทางที่ผิดไปส่งตำรวจให้ด้วย!”
การมุ่งเป้าไปที่เจี่ยงอานหวาแบบนี้ หลินชิงหานอยากทำมานานแล้ว จึงรีบรวบรวมหลักฐานต่าง ๆ และเก็บไว้ในมือ
ก่อนหน้านี้ เธอไม่กล้าแสดงท่าทางฉุนเฉียว เพราะกังวลว่าเจี่ยงอานหวาจะสร้างปัญหาบางอย่างให้เธอ
ตอนนี้ คุณหลี่ได้เปิดโอกาสให้แล้ว เพราะอย่างนี้เจี่ยงอานหวาแย่แน่
ยิ่งกว่านั้น อาจจะตายอย่างอนาถทีเดียว!
ทันทีที่คำพูดหยุดลง เสียงหัวเราะของเจี่ยงอานหวาก็หยุดลงทันทีเช่นกัน จากนั้นเขาก็จ้องมองตาเขม็ง ใบหน้าของเขาหมองคล้ำ และเขาก็ตะคอกออกมาว่า “หลินชิงหาน เธอหมายความว่ายังไง? เธอจะทำฉันจริง ๆ ใช่ไหม?”
หลินชิงหาน ไม่ได้พูดอะไรต่อ
เวลาไม่ถึงห้านาทีต่อมา รปภ.ตัวใหญ่และหยาบคายสองสามคนก็เข้ามา ทั้งหมดนี้คือลูกน้องของเฉียวเย่ พวกเขามีพละกำลังมากทีเดียว ส่วนเจี่ยงอานหวาและซุนเสี่ยวหยาที่นั่งอยู่บนโซฟาก็ถูกจับให้ยืนขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...