คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 123

เดือดแล้ว!

มังกรมีเกร็ดย้อน ใครกล้าแตะต้องตาย!

หลี่โม่รีบพุ่งไปข้างหน้า คว้ามือของหวังเมิ่งเหยาที่กำลังจะตบอีกฝ่าย แล้วผลักเธอออกไป!

เขามองไปที่กู้หยุนหลานที่กำลังสั่นสะท้านไปทั้งตัว รอยฝ่ามือสีแดงสดบนใบหน้าเธอทำให้ตาทั้งคู่ของเขาลุกเป็นไฟ!

เจตนาฆ่าที่ไม่อาจหยุดยั้งได้ปะทุออกมาจากหลี่โม่อย่างสมบูรณ์ในเวลานี้!

“หยุนหลาน ผมขอโทษ ผมมาช้าไป” หลี่โม่พูดเบา ๆ แล้วดึงเสื้อหนังกันลมจากบนโซฟามาคลุมร่างที่อ่อนแอของกู้หยุนหลาน

เมื่อกู้หยุนหลานเห็นหลี่โม่มาถึง น้ำตาในดวงตาเธอก็ไหลไม่หยุด เขาปรากฏตัวแล้ว คือหลี่โม่ที่ปรากฏตัวในช่วงเวลาที่เธอรู้สึกท้อแท้ หมดหนทาง และสิ้นหวังที่สุด เธอร้องไห้คร่ำครวญเสียงดัง โผเข้าอ้อมกอดของหลี่โม่ “หลี่โม่...พาฉันกลับบ้าน พาฉันกลับบ้านที...”

เสียงร้องอันเจ็บปวดนี้ทำให้หัวใจของหลี่โม่แหลกสลายเป็นชิ้นๆ

กู้หยุนหลานร้องไห้ ทำให้โลกทั้งใบของหลี่โม่จะแตกสลาย!

ในโลกใบนี้ไม่มีใครรังแกกู้หยุนหลานได้!

ไม่มี!

ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าภูมิหลังของเธอจะเป็นอย่างไร

ถึงแม้ว่าจะเป็นราชาแห่งสวรรค์ หลี่โม่ก็จะลงมือถึงตาย ลงมือถึงตายด้วยตัวเขาเอง!

หลี่โม่สูดหายใจเข้าลึก ๆ ตบเบาๆ ที่หลังอันสั่นเทาของกู้หยุนหลาน และปลอบโยนว่า “ไม่เป็นไร ผมจะจัดการที่เหลือเอง!”

พูดจบ เขาก็ดันกู้หยุนหลานปกป้องไว้ข้างหลัง หมุนตัวก และมองไปที่หวังเมิ่งเหยาผู้หยิ่งผยองด้วยความเย็นชา และจิตสังหาร

หวังเมิ่งเหยาตื่นตระหนกไปเมื่อครู่ แต่ตอนนี้เธอไม่ตื่นตระหนกเลย เธอเป็นถึงนักลงทุนในบริษัทเลยนะ ถึงแม้จะเป็นชายชรากู้ก็ตามก็ต้องยอมไว้หน้าตัวเอง

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังรู้จักคนมากมายในสังคมอีกด้วย

ใครจะกล้ารังแกตัวเอง?

“เหอะ ๆ ที่แท้คุณก็คือสามีที่ไร้ประโยชน์ของกู้หยุนหลานหรอกเหรอ ฉันก็นึกว่าใคร ที่แท้ก็กลายเป็นไอ้งั่งที่น่าสงสาร” หวังเมิ่งหัวเราะอย่างเหยาเยาะเย้ย ระหว่างคิ้วของเธอเผยให้เห็นถึงการดูถูกหลี่โม่

ว่ากันว่ากู้หยุนหลานมีสามีไร้ประโยชน์ที่ไม่ปรากฏตัว พอได้เห็นวันนี้ ก็รู้เลยว่ามันเป็นเรื่องจริง

ร่างกายพ่อค้าแผงลอยที่เปื้อนเปรอะตั้งแต่บนลงล่าง ก็น่าขายหน้าเกินไปแล้ว