สรุปเนื้อหา บทที่ 129 – คุณชาย แห่ง ประตูมังกร โดย GoodNovel
บท บทที่ 129 ของ คุณชาย แห่ง ประตูมังกร ในหมวดนิยายสัจนิยม เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย GoodNovel อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนนี้สมองของกู้หยุนหลานว่างเปล่า พยักหน้ารับอืม อืม แล้วปล่อยให้หลี่โม่กุมมือออกไป
เพียงแต่ว่าหวังเมิ่งเหยาที่อยู่ด้านข้างรีบออกมา และตรงเข้าไปขวางทางหลี่โม่กับกู่หยุนหลาน เธอตะโกนอย่างบ้าคลั่งว่า "แกออกมาได้ยังไง ทำไมแกถึงไม่ได้รับบาดเจ็บ? เมิ่อกี้ใครเป็นคนถูกทุบตี?"
เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหลี่โม่เดินออกมาโดยไม่ได้รับบาดเจ็บ
หลี่โม่หันศีรษะจ้องไปที่หวังเมิ่งเหยาด้วยสายตาที่เย็นชา และเตือนว่า "หลีกไป!"
คำพูดง่าย ๆ สองคำทำให้หวังเมิ่งเหยาตกใจจนก้าวถอยหลังไปหลายก้าว
ช่างเป็นแววตาและแรงโกรธที่น่ากลัว!
นี่คือสิ่งที่คนไร้ประโยชน์สามารถแสดงได้หรือ?
สิ่งนี้ทำให้หวังเมิ่งเหยาทั้งหวาดกลัวและเกลียดชังในใจ เธอตรงเข้าไปตบหน้าหลี่โม่ทันที และตะโกนว่า "แกกล้าดุฉัน? พี่ชายของฉัน และเฉียวเย่ต่างก็อยู่ที่นี่ แกยังกล้าที่จะดุฉัน?"
เพี๊ยะ!
แต่ตบรอบนี้กลับลอยค้างอยู่กลางอากาศเพราะมันถูกจับไว้อย่างแน่น
หลี่โม่ตรงเข้าไปบีบข้อมือของเธอด้วยแรงเพียงเล็กน้อย แต่ทำให้หวังเมิ่งเหยากรีดร้องด้วยความเจ็บปวด
“อย่าบังคับให้ฉันลงมือ!” หลี่โมพูดอย่างเย็นชาแล้วสะบัดมือหวังเมิ่งเหยาทิ้ง และกำลังจะจากไปพร้อมกับกู้หยุนหลาน
หวังเมิ่งเหยาถูกผลักจนเซ ในใจขุ่นเคืองมาก กัดฟัน และเหลือบไปเห็นหวังฮั่นเชาเดินกะเผลกออกจากประตู
จมูกและหน้าบวม บาดเจ็บไปทั้งตัว!
เกิดอะไรขึ้น?
"พี่ชาย!"
หวางเหมิงเหยารีบวิ่งเข้าไปพยุงหวังฮั่นเชา "ทำไมกลายเป็นแบบนี้? ใครทุบตีพี่? เป็นหลี่โม่คนไร้ประโยชน์นั่นใช่ไหม!"
พูดจบ หวังเมิ่งเยาก็จ้องมองไปที่หลี่โม่ และกู้หยุนหลานที่กำลังจะออกจากประตูอย่างขมขื่น เธอรีบออกไปแล้วหยิบแจกันข้าง ๆ แล้วทุบไปที่กู้หยุนหลาน!
หวังฮั่นเชาอยากจะรั้งน้องสาวโง่เขลาของเขาไว้ในขณะนั้น แต่เขาไม่สามารถรั้งไว้ได้ ดวงตาของเขามองฉากนี้อย่างสิ้นหวัง
เรื่องเกิดขึ้นกะทันหัน!
ทุกคนต่างสะดุ้งตกใจ หลี่โม่รู้สึกถึงอันตรายที่อยู่ข้างหลังเขาแล้วผลักกู้หยุนหลานออกไปโดยสัญชาตญาณ เขายกมือขึ้นเพื่อสกัดกั้น และปิดกั้นอย่างสุดชีวิต
แจกันกระทบแขนของหลี่โม่ มันเจ็บ แล้วแจกันก็แตกเมื่อโดนเขา
เลือดก็ไหลลงมาตามมือของเขาเช่นกัน
แขนของหลี่โม่ก็เกิดบาดแผลขนาดใหญ่
หวังฮั่นเชาเข้าใจเช่นกัน ดังนั้นหลังจากที่เขาออกมาจึงรู้สึกละอาย เมื่อเห็นน้องสาวของเขาทำร้ายหลี่โม่อีกครั้ง ในใจก็รู้เลยว่าพวกเขาจบสิ้นแล้ว
ภายในคลินิกเล็ก ๆ ริมถนน
กู้หยุนหลานไปกับหลี่โม่เพื่อจัดการกับบาดแผล เธอเฝ้ามองด้วยความทุกข์ และถามอย่างห่วงใยว่า "เป็นยังไงบ้าง เจ็บไหม?"
หลี่โม่ตอบอย่างยิ้ม ๆ "ไม่เป็นไร เจ็บนิดหน่อย แล้วหน้าคุณยังเจ็บอยู่หรือเปล่า?"
คิ้วของกู้หยุนหลานคดเคี้ยว และใบหน้าของเธอยังคงบวมแดงอยู่
เมื่อนึกถึงสถานการณ์เมื่อสักครู่ หลี่โม่ก็ปรากฏตัวต่อหน้าเธอราวกับเป็นเจ้าชายขี่ม้าขาวผู้มีเสน่ห์
ไม่ได้ใจสั่นแบบนั้นมานานแล้ว
หลี่โม่ดูเหมือนเปลี่ยนเป็นคนละคนจริง ๆ
กู้หยุนหลานส่ายหัว และยิ้มตอบ "ฉันไม่เป็นไรค่ะ เรื่องเมื่อกี้ ขอบคุณนะคะ"
หลี่โม่พูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า “คุณเป็นภรรยาของผม ทำไมถึงต้องบอกขอบคุณผมหล่ะ”
กู้หยุนหลานมองดูเขาอย่างว่างเปล่า บีบเนื้อนุ่มรอบเอวของเขา และพูดว่า "ก็ปากคุณไม่ดี เมื่อสักครู่เกิดอะไรขึ้น? ทำไมคนที่ถูกทุบตีในห้องสำนักงานถึงไม่ใช่คุณ?"
กู้หยุนหลานไม่สามารถเข้าใจได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...