พูดจบเขาก็สตาร์ทรถและขับออกไป
จากนั้นก็มีรถหลายคันขับตามไปติด ๆ
ถนนทั้งสายเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะและน้ำเสียงที่ดูถูกเหยียดหยามจากพวกเขา
หลี่โม่คิดว่าเรื่องพวกนี้ไม่ได้สำคัญอะไร เขาไม่อยากแข่งขันในประเด็นของการซื้อรถ
ตอนที่เขากำลังเตรียมจะเรียกแท็กซี่ ก็มีเสียงที่เคารพนับถือจากผู้ชายดังขึ้นอยู่ข้างหลังเขา
“คุณชายหลี่ คุณก็อยู่ที่นี่เหรอครับ?”
เมื่อได้ยินเสียง หลี่โม่ก็หน้าไปมอง และเห็นเฉียวเจิ้งหลงเดินมาอย่างเร่งรีบพร้อมกับบอดี้การ์ดสองสามคนในชุดดำในขณะนั้น
เขายืนอยู่ต่อหน้าหลี่โม่ด้วยความเคารพและกล่าวอย่างยิ้ม ๆ ว่า “คุณชายหลี่ บังเอิญจริง ๆ เลยนะครับ”
“อืม” หลี่โม่พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร
ในใจเฉียวเจิ้งหลงก็ตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก เรื่องหวังฮั่นเชาครั้งก่อน คุณชายหลี่ไม่ได้บ่นอะไรกับเขา เขารู้สึกไม่สามารถปล่อยวางได้ และอยากหาโอกาสที่จะชดเชย
คิดไม่ถึงว่าวันนี้จะบังเอิญเจอคุณชายหลี่ที่นี่
“คุณขับรถมาเหรอ?” หลี่โม่จู่ ๆ ก็ถามขึ้น
เฉียวเจิ้งหลงได้ยินดังนั้นก็พูดขึ้นทันทีด้วยรอยยิ้มที่ประจบสอพลอ “ขับมาครับ ขับมา คุณชายหลี่จะไปที่ไหน เดี๋ยวผมไปส่งเองครับ”
หลังจากนั้น เฉียวเจิ้งหลงก็พาหลี่โม่ไปที่ลานจอดรถ และขอให้คนของเขาหลายคนรอที่นี่
ในเวลาเดียวกัน ที่หน้าร้านกาแฟ จ้าวชิวหยาแฟนสาวของหวังชวน กับลุงอ้วนวัยกลางคนกำลังจะเข้าไปพอดี
เธอชำเลืองเหลือบไปมองเห็นเงาด้านหลังของคนสองคนตรงนั้น
คุ้นเคยมาก
“ทำไมรู้สึกเหมือนเป็นหลี่โม่?” จ้าวชิวหยารู้สึกสงสัยในใจ
โดยเฉพาะเงาด้านหลังของอีกคน ทำไมรู้สึกว่าเป็นเฉียวเจิ้งหลง ท่านเฉียวเจ้าของเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์!
จ้าวชิวหยาเคยทำงานเป็นพนักงานเสิร์ฟในเวียนนาคอนเสิร์ตฮอลล์มาก่อน และโชคดีที่เคยเจอเฉียวเจิ้งหลง และจดจำรูปลักษณ์ของอีกฝ่ายได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...