คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 159

จ้าวไห่เป็นคนแรกที่มาถึงก่อน ตามมาด้วยซูหย่า

เมื่อเห็นหลี่โม่มาถึงเช่นกัน สีหน้าของจ้าวไห่ก็เต็มไปด้วยความสงสัย ความเร็วรถจีอาร์ทีของเขาไม่ได้ช้า คนอื่นยังมาไม่ถึงเลย หลี่โม่กลับมาถึงก่อน?

“โอ้ หลี่โม่ ไม่คิดว่าจะขึ้นแท็กซี่เร็วขนาดนี้? มาทางลัดเหรอ?”

จ้าวไห่หัวเราะอย่างติดตลก และในขณะที่พูดเขาก็เหลือบไปมองข้างหลังของหลี่โม่

ดูเหมือนหลี่โม่จะลงจากรถเบนท์ลีย์ ฟลายอิ้ง สเปอร์ รุ่นใหม่ล่าสุด

เป็นไปได้เหรอ?

เดาว่าตัวเองตาลายแล้ว

ซูหย่าก็พูดอย่างเย้ยหยันว่า “คงจะวิ่งมาล่ะสิ”

จ้าวไห่หัวเราะ

หลี่โม่ก็ไม่ได้สนใจอะไร

ทั้งสองหันตัวกลับแล้วเข้าไปข้างในก่อน

หลี่โม่รอครู่หนึ่ง เฉียวเจิ้งหลงก็วิ่งเข้ามาพูดกับหลี่โม่ไม่กี่ประโยค จากนั้นก็หันหลังเดินจากไป

พอดีกับที่เพื่อนร่วมงานเก่าอีกหลายสิบคนก็ล้วนมาถึงกันแล้ว

“หลี่โม่? นายมาถึงก่อนจริง ๆ” หลายคนเห็นหลี่โม่ยืนอยู่ที่ประตูก็เกิดความสงสัย

ผู้ชายคนนี้ไม่มีรถไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงเร็วกว่าพวกเขาที่มีรถกัน?

รวดเร็วจริง ๆ !

หลี่โม่ยิ้มและพูดว่า "คนขับใช้ทางลัด"

เมื่อไม่กี่คนได้ยินก็รู้สึกผิดหวังทันที

ซ่งเหวินเหวินพูดอย่างจิกกัดว่า “คนขับอะไรกัน ขึ้นแท็กซี่ก็คือขึ้นแท็กซี่ หยุดเสแสร้งจะตายไหมยะ?”

ซ่งเหวินเหวินในตอนนี้สูญเสียความกระตือรือร้นที่มีต่อหลี่โม่ไปแล้ว

ตอนอยู่บนรถ เธอก็รู้แล้วว่าหลี่โม่เป็นผู้แพ้โดยสมบูรณ์

เรื่องเปิดร้าน เรื่องเหมาจองภัตตาคารห้าล้านอะไรนั่น ปลอมทั้งนั้น!

ต้องเป็นหน้าม้าที่หามาแน่

ซ่งเหวินเหวินเล่าเรื่องนี้ให้หลายคนฟังด้วย ทุกคนเห็นพ้องกันว่าหลี่โม่กลัวที่จะอับอายต่อหน้าซูหย่า ดังนั้นเขาจึงจงใจกุเรื่องขึ้น

คนกลุ่มหนึ่งส่ายหัวแล้วหัวเราะอย่างดูถูก จากนั้นก็หันหัวเดินจากไป

หลี่โม่เพียงแค่ยิ้ม ๆ งานเลี้ยงนี้น่าเบื่อจริง ๆ

แค่กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งที่มองหาคนที่เหนือกว่าตัวเอง

ไม่นานคนกลุ่มหนึ่งก็รวมตัวกันนั่งอยู่ในห้อง

ภัตตาคารกวนเหรินถังนั้นค่าใช้จ่ายไม่น้อย และยังเป็นโรงแรมที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง

คนที่สามารถมาทานอาหารที่นี่ได้ ล้วนเป็นคนร่ำรวย

เพื่อนร่วมงานเก่าหลายคนไม่เคยมาที่นี่ และพวกเขามองไปรอบ ๆ อย่างประหลาดใจ

งานเลี้ยงปกติจะนั่งสบาย ๆ แต่วันนี้ต่างออกไป

ทุกคนต่างระมัดระวังตัวมากและยังโน้มน้าวจ้าวไห่ให้นั่งตรงหัวโต๊ะ จากนั้นทุกคนก็นั่งลง

หลี่โม่เป็นคนที่ถูกลืมไปนานแล้ว ดังนั้นเขาจึงหาที่สำหรับนั่งสบาย ๆ

ทุกคนไม่พูดอะไรและรู้อยู่ในใจเป็นอย่างดี

ตามสถานะของหลี่โม่ ไม่มีใครอยากจะประจบเขา

ทันทีที่เขานั่งลง จ้าวไห่ก็ดีดนิ้วเรียกพนักงานเสิร์ฟแล้วพูดว่า "นำไวน์แดงมูตอง กาเดต์มาสามขวด และเหล้าขาวอีกสองขวด"

ไม่นานพนักงานเสิร์ฟก็นำไวน์มา

"ว้าว! ไวน์แดงมูตอง กาเดต์ ราคาหนึ่งแสนต่อขวด!"

“โอ้โห ประธานจ้าวเจ๋งเกินไปแล้ว! ที่แท้ก็มีทั้งเงินทั้งอำนาจ”

“ไม่สนแล้ว ต่อไปนี้ฉันจะติดตามประธานจ้าว”

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากและดวงตาของพวกเขาก็มีไฟร้อนแรง

จ้าวไห่ยิ้มเล็กน้อยและโบกมือของเขา “ไม่เอาน่า นี่มันแค่ไวน์ไม่กี่ขวด อย่างที่พวกนายรู้ พวกเราเริ่มต้นเปิดบริษัทโดยการติดต่อกับลูกค้า และมีการวิจัยมากมายเกี่ยวกับไวน์ ไวน์แดงมูตอง กาเดต์ของโรงบ่มไวน์เหล่ยฮว้านี่ถือว่าไม่แพงสำหรับราคาหนึ่งแสน "

เมื่อซูหย่าได้ยินประโยคนี้ ดวงตาของเธอก็ลุกวาว เริ่มแรกจ้าวไห่ก็เคยจีบตัวเองมาก่อน

ตอนนั้นตัวเธอยังเด็กและมองผู้ชายไม่ออกจึงไม่ได้ตอบตกลง