ในตอนนี้เธอรู้สึกเสียดายมาก และคิดหาวิธีจับจ้าวไห่
เธอเหลือบมองหลี่โม่อย่างไม่รู้ตัว ทั้งสองนั้นแตกต่างกันมากเกินไป
ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่า หลี่โม่บอกว่าเขาก็เปิดร้านแล้ว แต่ซูหย่าคิดว่าหลี่โม่นั้นปลอม ดังนั้นในใจเธอจึงดูถูกหลี่โม่มากขึ้น
ในตอนนั้นเอง ประตูห้องก็ถูกผลักออก
หวู่เต้าเหวินเดินเข้ามาพร้อมไวน์ชั้นดีสองสามขวดในมือแล้วพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มว่า “ทุกท่าน ผมเป็นผู้จัดการร้าน นี่คือไวน์ขาวตัวใหม่ของร้านเรา ไวน์องุ่นขาวรีสลิ่งรสหวานชื่อว่าอีกอน มุลเลอร์ ชาร์ออฟเบอร์เกอร์ ริสลิ่ง สปีดลิส เป็นผลิตภัณฑ์ชั้นเลิศและถูกคัดสรรเป็นอย่างดี!"
ทุกคนต่างตกตะลึง ไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น
จ้าวไห่ก็สะดุ้งตกใจ เขารู้ว่าไวน์องุ่นขาวที่คัดเลือกจากไร่ดังอย่างอีกอน มุลเลอร์ ชาร์ชอฟเบอร์เกอร์ หรือไวน์องุ่นขาวริสลิ่งรสหวานนั้น มีราคาเป็นหลายแสนต่อหนึ่ง เปรียบได้กับโรมาเน-กงติ!
ขึ้นชื่อว่าเป็น "ราชาแห่งรีสลิ่ง" !
แต่ว่าเขาไม่ได้สั่งนี่!
แม้ว่าจ้าวไห่จะมีเงิน แต่ก็ไม่สามารถสิ้นเปลืองขนาดนั้นได้
“ขอโทษนะครับ เราไม่ได้สั่งไวน์เหล่านี้” จ้าวไห่ยิ้มจาง ๆ
เสิ่นหยางที่อยู่ข้าง ๆ เขา ก็อธิบายให้ทุกคนฟัง
ทุกคนต่างก็รู้ทันทีว่า ไวน์หลายขวดนี้มีราคาหลายแสนต่อขวด!
“โอ้ นี่เป็นของขวัญจากร้านของเรา” หวู่เต้าเหวินยิ้ม ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่หลี่โม่โดยไม่แสดงร่องรอยใด ๆ และเขาก็พยักหน้าเล็กน้อยเพื่อทักทาย
ทุกคนต่างตกตะลึง
ให้เป็นของขวัญ?
นับถือจริง ๆ !
จ้าวไห่มีอิทธิพลมาก?
ผู้จัดการร้านภัตตาคารกวนเหรินถังถึงกับนำไวน์มาเอง!
หวู่เต้าเหวินเป็นคนมีฐานะและชื่อเสียงในเมืองฮั่นไม่น้อย!
อย่างไรก็ตาม จ้าวไห่ไม่คิดอย่างนั้น ใบหน้าของเขาหมองลงและขมวดคิ้ว เขาไม่ได้รู้จักผู้จัดการหวู่นี้เป็นการส่วนตัว
“ขอถามผู้จัดการหวู่หน่อยว่า ทำไมคุณถึงมอบไวน์ให้พวกเราเหรอครับ?” จ้าวไห่คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วยืนขึ้นด้วยความเคารพและถาม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...