คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 167

เมื่อทุกคนได้ยินแบบนั้นก็ตกใจ!

เห็นแก่หน้าเขาหมายความว่าอย่างไรกัน?

หน้าของเขามีค่าถึง 22 ล้านเลยเหรอ?

จ้าวไห่ขมวดคิ้วทันทีเมื่อเห็นหลี่โม่โผล่มา เขาไม่พอใจเป็นอย่างมาก และพูดอย่างเยาะเย้ย "หลี่โม่ นายโง่เหรอ? นายไม่ได้ยินที่เขาพูดหรือไง สี่ขวด 22 ล้าน หน้าของนายใหญ่พอที่จะมีค่า 22 ล้านหรือไง?"

หลี่โม่มันคงจะโผล่มาแกล้งทำเป็นอวดดีแน่ ๆ !

มันขึ้นอยู่กับวิธีการที่เขาทำมันว่าเป็นอย่างไร

ซูหย่าทั้งโกรธ ละหงุดหงิด หลี่โม่มันพยายามแกล้งเป็นทำอวดดีหลายครั้ง เขาไม่ได้แค่ทำให้ตัวเองขายหน้า แต่ยังทำให้เธออับอายด้วย

“หลี่โม่ ไปให้พ้นซะ! ไม่ใช่เรื่องของนาย!” ซูหย่าตะโกนขู่ทั้งน้ำตา

เธอโกรธมากจริง ๆ

เวลาแบบนี้คนกระจอกอย่างหลี่โม่ยังจะแกล้งทำเป็นอวดดีอีก

หลี่โม่ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วยิ้ม

แม้ว่าซูหย่าและจ้าวไห่จะไม่เชื่อหลี่โม่ แต่เขาก็ยังต้องการจะช่วย เพราะอย่างไรพวกเขาทั้งหมดก็เป็นเพื่อนร่วมงานเก่ากัน

รู้สึกผิดเหรอ?

ดูเหมือนจะเป็นอย่างนั้น

พนักงานเสิร์ฟเลิกคิ้วขึ้น และมองหลี่โม่จากหัวจรดเท้า เธอพูดอย่างดูถูกว่า "คุณจะจ่ายแทนเหรอคะ? คุณลูกค้า ช่วยฟังให้ดีนะคะ นี่คือไวน์ลาฟิตปีค.ศ. 1787 สี่ขวด 22 ล้านบาท! คุณมีเงินจ่ายจริง ๆ เหรอ?"

ไม่ใช่ว่าพนักงานเสิร์ฟอยากจะดูถูกหลี่โม่ แต่เสื้อผ้าของอีกฝ่ายทั้งธรรมดา และดูจนเกินไป

ยิ่งไปกว่านั้น เพื่อน ๆ ของเขาต่างก็วิพากษ์วิจารณ์เขาแบบนั้น แต่เขาก็ยังคงมีความกล้าเสนอหน้าอีก

ผู้ชายคนนี้ หัวของเขาไปกระแทกกับประตูมาเหรอ?

ในขณะนี้ ผู้คนรอบ ๆ ต่างก็หัวเราะเยาะ และแสดงความเห็นอย่างดูถูกถากถางหลี่โม่ แล้วก็ชี้ไปที่เขา

“ฮ่าฮ่า ผู้ชายคนนี้มันโง่จริง ๆ !”

“ฉันไม่เคยเห็นคนหน้าด้านแบบนี้มาก่อนเลย แกล้งออกมาทำอวดดี แล้วนั่งรอให้ถูกตบหน้า”

“เฮ้ จริงด้วย ผู้ชายเป็นสิ่งมีชีวิตที่คิดแค่เรื่องใต้สะดือนั่นแหละ เห็นผู้หญิงสวย ๆ ก็คงไม่อยากเสียหน้า”

เมื่อต้องเผชิญกับการโดนดูถูก และเสียงหัวเราะของทุกคน หลี่โม่ก็ยังดูเฉยเมย

เขาพูดว่า "บางทีผมอาจจะมีจ่ายก็ได้?"

พนักงานเสิร์ฟหัวเราะคิกคัก เมื่อเธอกำลังจะตะโกนใส่เขา ฟางโจวที่อยู่ถัดจากเธอก็หันไปมองที่หลี่โม่ ดวงตาของเขาก็แข็งขึ้นทันที!

“คุณผู้ชาย รบกวนอย่าทำให้วุ่นวายเลยได้ไหม? สภาพแบบคุณจะมีเงินจ่ายเหรอ?” พนักงานเสิร์ฟเยาะเย้ย

แต่จู่ ๆ !

เพียะ!