แม้แต่กู้เจี้ยนหมินอยากจะพูดแทรกไม่กี่ประโยค ก็ถูกเธอขัดจังหวะไปหมด
“นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ไปตรงนั้นแหละ” หวังฟางรีบบอกกู้เจี้ยนหมิน จากนั้นหันหน้ากลับมา ดวงตาทั้งคู่เป็นประกาย และจ้องมองที่เฉียนฝูราวกับสมบัติของชาติ
กู้หยุนหลานทำอะไรไม่ถูกเมื่อแม่ของเธอเป็นแบบนี้ ช่างน่าขายหน้าจริง ๆ
ก่อนหน้านี้เกลียดคนอื่นจนอยากจะไล่ออกไป แต่ตอนนี้กลับจ้องเขาไม่หยุด
“แม่คะ ประธานเฉียนมีเรื่องมากมายที่ต้องทำในทุก ๆ วันนะคะ” กู้หยุนหลานพูด
หวังฟางมองตรงไปที่กู้หยุนหลานและพูดว่า "แกจะไปเข้าใจอะไร อย่ามาพูดไร้สาระ"
หลังจากนั้นเธอก็ลุกขึ้นยิ้มอีกครั้งแล้วจ้องตรงไปที่หลี่โม่และพูดว่า "ลุกขึ้น ไปนั่งตรงนั้นไป"
หลี่โม่ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องลุกขึ้น
หวังฟางทิ้งก้นนั่งลงถัดจากเฉียนฝูด้วยท่าทางที่ประจบสอพลอและพูดว่า "ท่านเฉียน ท่านรู้จักหลี่โม่บ้านเราได้อย่างไรคะ?"
ตอนนี้กลับพูดถึงหลี่โม่เกือบทุกประโยค หลี่โม่อย่างนั้น หลี่โม่อย่างนี้ ช่างไร้ยางอายจริง ๆ
แม้ว่าหวังฟางอยากจะเลียแข้งเฉียนฝู แต่เธอก็รู้ดีในใจ
หลี่โม่ไร้ประโยชน์แบบนี้ ได้รู้จักผู้ประกอบการรายใหญ่ที่ร่ำรวยเช่นนี้
นั่นเป็นเรื่องที่เหลือจะเชื่อจริง ๆ
เฉียนฝูพูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า “ผมได้พบกับเสี่ยวหลี่โดยบังเอิญแค่ครั้งเดียวเองครับ เขาช่วยเหลือผมไว้ คราวนี้เขามีปัญหา ผมแค่ตอบแทนเขากลับ”
“อ๋อ เคยช่วยไว้” หวังฟางพึมพำด้วยรอยยิ้ม จากนั้นเหลือบมองหลี่โม่และในใจรู้สึกไม่สบอารมณ์มาก
ทีแรกคิดว่าหลี่โม่จะมีอะไรที่ยอดเยี่ยมเสียอีก กลับกลายเป็นว่าเขาก็ยังคงช่างไร้ประโยชน์เหมือนเดิม
ตอบแทนอะไรไม่ตอบ ดันตอบแทนด้วยการช่วยเขา!
ถ้าเป็นเธอเธอคงจะเรียกร้องเงินเป็นสิบล้าน
หลี่โม่เองก็จนปัญญาและไม่ได้พูดอะไร
ในเวลานี้ เฉียนฝูก็ลุกขึ้นและจับมือกับทุกคนว่า “ทุกท่าน ผมต้องขอโทษด้วยครับ เนื่องจากเสี่ยวหลี่เพื่อนของผมไม่เป็นไรแล้ว ชายชราอย่างผมก็ขอตัวกลับก่อน ขอบคุณสำหรับการต้อนรับ”
หวังฟางจะปล่อยให้ถุงเงินจากไปแบบนี้ได้อย่างไร เธอรีบจับมือเฉียนฝูแล้วพูดว่า “ท่านเฉียน ขอบคุณที่ช่วยเหลือหลี่โม่ของครอบครัวเรา คราวหน้ามาทานอาหารที่บ้านฉันนะคะ”
เฉียนฝูยิ้มแล้วพูดประโยคเกรงใจไม่กี่ประโยคและจากไป
หวังฟางเดินไปส่งถึงหน้าประตูใหญ่ของบ้านด้วยตัวเอง และรอให้เขาขึ้นรถโรลส์-รอยซ์จากไป จากนั้นเธอจึงเดินกลับด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์อย่างมาก
รถโรลส์-รอยซ์เชียวนะ!
นั่นมันรถหรู!
ทันทีที่เธอกลับเข้ามาก็ตะโกนอย่างตื่นเต้นว่า “เหล่ากู้ ครอบครัวของเรากำลังจะร่ำรวย นั่นคือเฉียนฝูเลยนะ เป็นคนรวยไง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...