ต่างคนต่างมองตากัน พร้อมกับกุมท้องหัวเราะเยาะ
“กู้ชิงหลิน สมองเธอไม่ได้มีปัญหาใช่ไหม?”
“เธอรู้ไหมว่า หวู่เต้าเหวินเป็นใคร? คนทึ่มอย่างเขาน่ะเหรอ จะรู้จักกับหวู่เต้าเหวิน?”
“ถ้าเขารู้จักหวู่เต้าเหวินจริง ๆ ฉันจะคุกเข่าลงและเรียกเขาว่าปู่เลยล่ะ”
เด็กหนุ่มที่แต่งตัวมีสไตล์ทันสมัยหลายคนเย้ยหยันและเยาะเย้ย
หวู่เต้าเหวินเชียวนะ คนเหล่านี้ที่พวกเขาพัวพันในแต่ละวัน ต่างก็รู้จักยศศักดิ์ของหวู่เต้าเหวินเป็นอย่างดีว่า เขาเป็นหนึ่งในสี่ราชามาเฟียของเมืองฮั่น!
มีสถานที่เป็นร้อยแห่งและลูกน้องเป็นร้อยคนอยู่ภายใต้อำนาจเขา!
หวู่เต้าเหวินจะเคารพคนต่ำต้อยอย่างนี้เหรอ?
นั่นมันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นแค่เรื่องตลกระดับประเทศ!
กู้ชิงหลินแสร้งทำเป็นกังวลและตะโกนว่า “หลี่โม่ นายบอกพวกเขาไปสิว่า นี่เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าน่ะ ไม่สิ นายโทรหาหวู่เต้าเหวินเดี๋ยวนี้เลย บอกให้เขามาที่นี่เลยสิ!”
อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ส่ายหัวและพูดว่า “ขอโทษนะ ผมไม่ได้รู้จักกับหวู่เต้าเหวินอะไรนั่น”
"ฮ่าฮ่าฮ่า!"
ทันใดนั้นก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้น
กู้ชิงหลินก็หัวเราะขึ้นอย่างเย็นชา เดินไปข้างหน้า และตบหน้าหลี่โม่เบา ๆ ด้วยมือของเธอสองสามครั้งแล้วพูดว่า “หึหึ หลี่โม่ นายแกล้งทำเป็นเด็กน้อยอะไรกัน? คราวที่แล้วไม่ใช่ว่าพึ่งหวู่เต้าเหวินแล้วทำเป็นหยิ่งผยองเหรอ? ทำไมล่ะ ตอนนี้ไม่กล้าแล้วเหรอ?”
อย่างไรก็ตาม หลี่โม่จับมือกู้ชิงหลินไว้กลางอากาศ
“กู้ชิงหลิน ฉันขอเตือนเธอนะ อย่าพยายามยั่วโมโหฉัน ถ้าไม่ใช่เพราะเห็นแก่ความเป็นลูกพี่ลูกน้องของกู้หยุนหลาน ตอนนี้เธอคงมายืนคุยกับฉันตรงนี้ไม่ได้ เข้าใจไหม?”
ท่าทีและน้ำเสียงของหลี่โม่เย็นชาทันที สายตาทั้งคู่ของเขาก็แสดงถึงความโกรธเล็กน้อย
กู้ชิงหลินผงะ มือของเธอถูกเหวี่ยงทิ้ง และเธอก็จ้องไปที่หลี่โม่ด้วยความกลัวและโกรธ เป็นเวลานานกว่าเธอจะพูดออกมาหนึ่งประโยค “หลี่โม่ นายจะต้องเสียใจ!”
‘ถึงกับกล้าที่จะดุฉัน!’
‘น่ารังเกียจ!’
กู้ชิงหลินไม่พอใจอย่างมาก วันนี้ถูกหลี่โม่ดุ เธอไม่เคยอับอายขนาดนี้มาก่อน
อย่างไรก็ตาม หลี่โม่ตอบกลับอย่างเฉยเมยว่า “ตามใจ แต่ฉันขอเตือนไว้ว่า ถ้าเธอกล้าทำอะไรพิเรนทร์ เธอต้องรับความผิดชอบเอง!”
พูดจบหลี่โม่ก็หันหลังกลับจากนั้นเอามือล้วงกระเป๋ากางเกงแล้วเดินจากไป
เมื่อกู้ชิงหลินมองแผ่นหลังของหลี่โม่ที่จากไปก็โกรธจนบ้าคลั่ง เธอก็กระทืบเท้าและพูดอย่างโกรธเคืองว่า “หลี่โม่ นายกล้าที่จะยั่วยุฉัน ฉันจะทำให้นายต้องเสียใจ! จะบ้าตาย!”
เธอต้องการจัดการหลี่โม่!
หลังจากที่หลี่โม่จากไป เขาก็ไปที่ฮั่นซินกรุ๊ปเพื่อพบกับเฉียนฝู
“นายน้อย ผมได้เตรียมขวัญวันเกิดที่คุณต้องการแล้ว คุณอยากเปิดดูไหม?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...