ทางด้านนี้ หลังจากที่หลี่โม่ออกจากโชว์รูมรถ ก็ตรงกลับไปที่โรงพยาบาล
ทันใดนั้น
เสียงมืดมนของผู้ชายก็ดังมาจากด้านหน้าหลี่โม่
“นี่ นายชื่อหลี่โม่หรือเปล่า?”
ชายร่างใหญ่สี่ห้าคนที่มีรอยสัก สวมเสื้อกล้ามเดินเข้ามาหาเขา แต่ละคนสูบบุหรี่ ดูหยาบคายและอวดดีสุด ๆ
หลี่โม่กำลังสูบบุหรี่พอดี มองไปที่ชายสี่ห้าคนที่กำลังเดินมา พยักหน้าแล้วพูดว่า “ฉันเอง มีอะไร?”
ชายผู้เป็นหัวหน้าสวมเสื้อกล้ามสีเขียวขว้างบุหรี่ครึ่งหนึ่งลงบนพื้น ใช้เท้าขยี้สองสามครั้ง แล้วพูดอย่างเยาะเย้ยว่า “นายนี่โชคดีนะ มีคนซื้อขาสองข้างของนาย ที่นี่คือโรงพยาบาลพอดีเลย หลังจากทำให่นายพิการแล้ว นายจะได้เข้าไปเลยไง”
คนพูดชื่อจ้าวหู่ ผู้คนต่างเรียกเขาว่าพี่หู่ เขาค่อนข้างมีอิทธิพลและมีเครือข่ายที่แข็งแกร่ง มีคนรู้จักและเพื่อนฝูงมากมาย
หนทางของการเป็นลูกผู้ชายนั้นรุนแรง เขาไม่ทำงานเล็ก
หลี่โม่ขมวดคิ้วเมื่อได้ยินคำพูดนั้นแล้วทำท่าทางป้องกัน และถามว่า “ใครกันที่อยากจะกำจัดฉัน?”
จากนั้นจ้าวหู่ก็ยิ้มเยาะเย้ยและพูดว่า “อย่าถามเลยว่าใคร นายไปยั่วยุใครที่ไม่ควรยั่วยุล่ะ ก็ควรได้รับบทเรียน!”
พูดจบเขาก็หยิบกริชยาวที่ซ่อนอยู่ออกมา แล้วแทงที่ต้นขาของหลี่โม่!
แววตาของหลี่โม่เย็นชา เขาก็ชกไปที่หน้าจ้าวหู่อย่างแรง แล้วตามด้วยลูกเตะฟาดไปที่เอวของจ้าวหู่ ทำให้เขากระเด็นไปข้างหลังพร้อมกับกระแทกเสียง แล้วล้มลงบนพื้น
“พี่หู่ พี่หู่ พี่ไม่เป็นไรนะ?”
ลูกน้องหลายคนรีบรวมตัวกันเข้ามารอบ ๆ จ้าวหู่และช่วยพยุงเขาขึ้นจากพื้น
มันกะทันหันเกินไป!
ฟันหน้าสองซี่ของจ้าวหู่ถูกต่อยและกระเด็นออกไปแล้ว ปากของเขาเต็มไปด้วยเลือด จมูกของเขาก็เลือดออกจากการชกด้วย
“บัดซบ! ยืนบื้ออะไรกันอยู่ ไปอัดมันให้ตายเลยสิวะ!”
จ้าวหู่ปิดหน้าของเขา กล้ามเนื้อของเขาเจ็บปวดมากจนไม่สามารถยืดเอวได้
เขาจ้าวหู่ ไม่เคยขายหน้าอะไรแบบนี้มาก่อน
กลับถูกชายหนุ่มธรรมดา ๆ อย่างนั้นอัดให้พ่ายแพ้ในคราเดียว เขาโกรธมาก!
ในตอนนี้ใบหน้าของหลี่โม่เริ่มเคร่งขรึม ออร่าเย็นชาเล็ดลอดออกมาจากร่างกายเขา โหมกระหน่ำอย่างไร้ความปรานีที่ทางเข้าโรงพยาบาลแห่งนี้
“นายผิดแล้วที่ลงมือ!”
เสียงคำราม!
หลี่โม่รีบพุ่งไปคว้าเก้าอี้ตัวเล็กที่อยู่ใกล้ ๆ แล้วฟาดไปลงบนหัวของหนึ่งในนั้น!
ปัง!
เก้าอี้หัก ชายคนนั้นกรีดร้องอย่างน่าสมเพช หัวของเขาแจกทันที เขาล้มหน้าทิ่มลงไปกับพื้นพร้อมกองเลือด ภาพที่เห็นช่างน่าสยองเกินกว่าจะมอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...