เขาตื่นเต้นจนเสียงเปลี่ยน โค้งคำนับหลี่โม่ไม่หยุด จากนั้นจึงหยิบเงินแล้วก็เดินจากไป
หลังจากนั้น หลี่โม่ก็ใช้ขาเตะเงินอีกหลายปึกไปตรงหน้าคนพวกนั้น เหมือนกับเล่นสนุก ภายใต้การจับจ้องของทุกคน
ไม่ต้องให้หลี่โม่พูดอะไรอีก ลูกน้องของจ้าวหลงพวกนั้น ต่างตื่นเต้นจนตัวสั่นแล้วก้มลงหยิบเงินขึ้นมา
“ขอบคุณครับ คุณหลี่!”
“ขอบคุณครับ คุณหลี่!”
ในเวลาสั้น ๆไม่ถึงหนึ่งนาที ลูกน้องที่จ้าวหลงหวังพึ่งพาทุกคนต่างพากันหนีหายไปหมด
เมื่อต้นไม้ล้ม ฝูงลิงก็กระจัดกระจาย
พวกเขาไม่มีปัญหาอะไรกับเงินอยู่แล้ว
ฝูงชนที่มองดูอยู่รอบ ๆ ทุกคนต่างรู้สึกตกใจ
ตรงไปตรงมาจริง ๆ !
เอาเงินมาเล่นแบบนี้ พวกเขาเพิ่งเคยเห็นเป็นครั้งแรก
เศรษฐี!
นี่คือวิธีที่เศรษฐีเขาทำกันเหรอ?
พวกเขารู้สึกอิจฉา ผู้ชายที่ร่ำรวยคนนี้ เป็นไปไม่ได้เลยที่คนจะไม่รู้สึกอิจฉา
เรื่องทั้งหมดนี้ กู้ชิงหลินกับเพื่อนสนิทของเธอไม่ได้เห็น
ถ้าหากว่าพวกเขาเห็นภาพนี้ ต้องประจบประแจงหลี่โม่แน่?
ตอนนี้จ้าวหลงยืนตัวสั่น
เขาไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตนเองเห็นเมื่อครู่
เพื่อเงินไม่กี่แสน พวกลูกน้องกลับยอมทิ้งเขาไปหมด
ที่แท้หมอนี่มันมีเงินมากขนาดนี้!
จ้าวหลงตื่นตระหนก และหวาดกลัว
คนที่น้องชายตนเองหาเรื่องเข้า คือใครกันแน่!
หลี่โม่มองดูสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดอย่างเฉยเมย จากนั้นเขาก็จ้องเขม็งไปที่จ้าวหลงที่กำลังตื่นตระหนก แล้วพูดว่า “แกคิดว่าฉันจะจัดการกับแกยังไงดีล่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...