คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 222

กู้ซิ่งเหว่ยคิดอยากซื้อกระเป๋าหนังจระเข้สยามสักใบมาตลอด แต่เมื่อเห็นว่ามีมูลค่าหลายแสน เขาก็ได้แต่หวังแต่กลับไม่กล้าซื้อ

“คุณลุงกู้ ผมมาอย่างเร่งรีบ ไม่เตรียมของขวัญชิ้นพิเศษอะไรมา ก็เลยทำได้เพียงเตรียมของขวัญเล็ก ๆ น้อย ๆ ขอให้คุณลุงกู้อภัยด้วยครับ”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงเอ่ยอย่างสุภาพจบ จากนั้นจึงนำกล่องสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินเข้มขนาดไม่ใหญ่นัก วางลงที่ด้านหน้าของกู้เจี้ยนหมิน

กล่องสี่เหลี่ยมสีน้ำเงินเข้มดูเรียบง่าย และไม่มีความหรูหราเลยแม้แต่น้อย

พวกของกู้ชิงหลินมองไปที่กล่องใบนั้น ต่างรู้สึกสงสัยเล็กน้อย รู้สึกว่าแม้แต่เงินสิบล้าน ฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็ยอมควักออกมาแล้ว แต่ทำไมพอถึงช่วงเวลาสำคัญที่จะมอบของขวัญให้กู้เจี้ยนหมิน กลับคาดไม่ถึงว่าจะหยิบเพียงกล่องเรียบ ๆ กล่องหนึ่งออกมา ช่างไม่สอดคล้องกับบรรยากาศในตอนนี้เลย

หวังฟางขมวดคิ้ว แล้วหันกลับไปมองฮั๋วเจี้ยนเฟิงที่มีสีหน้ายิ้มแย้ม

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงหัวเราะพลางพูดว่า “คุณลุงกู้ลองเปิดดูสักหน่อยสิครับว่าพอใจไหม”

กู้เจี้ยนหมินพยักหน้าเล็กน้อย ในใจคิดว่า ฮั๋วเจี้ยนเฟิงสามารถจองห้องVIPชั้นหนึ่งของห้องอาหารกวานเหรินมาได้ ก็ทำให้ตนเองมีหน้ามีตาแล้ว ถึงแม้ของขวัญจะดูธรรมดาไปสักหน่อย ก็ใช่ว่าจะรับไม่ได้

เมื่อรับกล่องมาก็ค่อย ๆ เปิดดู กู้เจี้ยนหมินเห็นของในกล่องก็ตกตะลึงไปเล็กน้อย จากนั้นก็แสดงสีหน้าดีใจออกมา จนรอยย่นบนใบหน้าขมวดรวมเข้าด้วยกัน ยิ้มหน้าบานแฉ่ง

หวังฟางเอนกายเข้าไปดูด้วยความสงสัย หลังจากมองเห็นแล้ว ก็พูดขึ้นอย่างตกใจว่า “โอ้โห นาฬิกาเรือนนี้แปลกใหม่จริง ๆ เกรงว่าราคาคงสูงใช่เล่นเลย”

กู้เจี้ยนหมินดีใจจนเนื้อเต้น จากนั้นจึงทำทีวางกล่องลงบนโต๊ะอย่างลวก ๆ แล้วพูดอย่างวางมาดว่า “เจี้ยนเฟิง นี่มันไม่ใช่ของขวัญเล็กน้อยเลยนะ พวกเธอดูสิ มีใครรู้จักไหม ถ้าไม่มีใครรู้จัก ก็ให้เจี้ยนเฟิงมาอธิบายหน่อย จะได้ช่วยเปิดหูเปิดตาให้พวกเธอ”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงยิ้มออกมาอย่างสำรวม ในใจคิดว่าของขวัญที่ตนเองเตรียมมาให้นั้น มีเพียงชิ้นเดียว จะต้องทำให้กู้เจี้ยนหมินมีหน้ามีตาแน่นอน

หลี่โม่ยังคงนั่งนิ่งไม่ขยับเขยื้อน ไม่พูดไม่จา ถึงขั้นไม่แม้แต่จะหันไปมองกล่องสี่เหลี่ยมใบนั้นเลยสักนิด

กู้หยุนหลานแตะหลี่โม่เบา ๆ แล้วกระซิบว่า “คุณได้เตรียมของขวัญอะไรไหมมา? อีกเดี๋ยวอย่าให้ขายหน้าเกินไปนักนะ”