คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 223

หวังฟางเห็นเช่นนั้นก็พูดเสียงสูงขึ้นมา “ไม่มีความรู้ก็อย่าได้เสแสร้งเลย โดยเฉพาะหลี่โม่ นายฟังให้ดีนะ ฟังเจี้ยนเฟิงแนะนำนาฬิกาที่เขามอบให้เรือนนี้ จะได้เพิ่มพูนความรู้ให้มากหน่อย”

หลี่โม่มองไปที่หวังฟางด้วยสีหน้าเรียบเฉย จากนั้นจึงหันกลับไปมองฮั๋วเจี้ยนเฟิง

สายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงและหลี่โม่ปะทะกัน ความรู้สึกเย่อหยิ่งประเภทหนึ่ง เกิดขึ้นในใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิง

'ฉันเป็นนักเรียนนอก เคยคลุกคลีอยู่ที่วอลล์สตรีท เห็นโลกมามากกว่านายเยอะ!'

'คนจนอย่างนายจะมาแข่งอะไรกับฉัน อ่านสถานการณ์ออกว่าต้องทำยังไง ก็รีบถอยออกไปแล้วเปิดทางซะ'

สายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงแสดงออกอย่างเงียบ ๆ ถึงสิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจ

ส่วนหลี่โม่ดูราวกับเครื่องรับสัญญาณวิทยุที่ใช้การไม่ได้ ไม่รับรู้ถึงสารที่ส่งผ่านมาทางสายตาของฮั๋วเจี้ยนเฟิงเลยแม้แต่น้อย ทำเพียงใช้สายตาที่ว่างเปล่า จ้องมองไปที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิงอย่างเงียบ ๆ

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงรู้สึกตกใจกับสายตาของหลี่โม่เล็กน้อย ในใจคิดว่า ตนนั้นเป็นกระเบื้องเคลือบชั้นดีหายาก จะนำไปรู่กับเศษหินอย่างหลี่โม่ไม่ได้

ถ้าเจ้าตัวสกปรกอย่างหลี่โม่ จู่ ๆ เกิดเสียสติ กลายเป็นสุนัขบ้ากัดตนเองขึ้นมา นั่นคงเป็นเรื่องใหญ่ที่ไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย

“อะแฮ่ม อะแฮ่ม”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงสงบสติอารมณ์เล็กน้อย จากนั้นจึงหยิบกล่องนาฬิกาข้อมือขึ้นมาแล้วพูดว่า “นี่คือเหรียญทองคำบริสุทธิ์ ใช้เหรียญมูลค่ายี่สิบดอลลาร์ หลังจากเจาะรูด้านในแล้ว ก็ทำขึ้นเป็นนาฬิกาเหรียญทองที่ประณีตงดงาม ผู้ผลิตคือวาเชอรอง คองสตองแตงที่มีชื่อเสียง”

“นาฬิกาเหรียญทองเป็นที่นิยมอย่างมากในสังคมชนชั้นสูงของที่นั่น แม้แต่เจ้าหน้าที่ระดับสูงล้วนสวมใส่ ดังนั้นราคาก็นับว่าไม่ถูกนัก นาฬิกาเหรียญทองเรือนนี้ผมจ่ายเงินซื้อไปเป็นเงินเกือบแสนดอลลาร์ ครั้งนี้ขอใช้โอกาสในงานเลี้ยงวันเกิด มอบให้คุณลุงกู้เป็นของขวัญครับ”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงพูดจบ ก็หันมองไปทางกู้เจี้ยนหมิน ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความลำพองใจ

ตอนนี้ญาติพี่น้องทุกคน ต่างตกตะลึงจนพูดไม่ออก!

วาเชอรอง คองสตองแตง!

แบรนด์หรูล้ำค่า!

กู้ซิ่งเหว่ยจ้องมองนาฬิกาเหรียญทอง ลูกกระเดือกขยับขึ้นลงไม่หยุด นั่นเพราะเขากำลังกลืนน้ำลายไม่หยุด ถ้าไม่รีบกลืนให้เร็วแล้วล่ะก็ น้ำลายคงจะไหลออกมาตามมุมปากของเขาแล้ว

“หนึ่งแสนดอลลาร์ หรือเมื่อคิดตามอัตราแลกเปลี่ยนก็เป็นจำนวนเงินกว่า 3.5 ล้านบาท โอ้พระเจ้า”