คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 228

กู้ซิ่งเหว่ยก้มหน้าก้มตา แล้วถอยร่นไปด้านหลัง เหมือนกับเด็กที่ทำความผิด

ตอนนี้ ในหัวของกู้ซิ่งเหว่ยคิดถึงแต่จำนวนเงินมูลค่า 400 ล้าน รู้สึกว่าความโชคดีเช่นนี้ ควรเป็นของเขาถึงจะถูก ทำไมจะต้องเป็นคนโง่เง่าอย่างหลี่โม่นั่น ที่เก็บของล้ำค่าไปได้ คนที่ไปเดินเตร็ดเตร่ที่ตลาดที่ขายของโบราณบ่อย ๆ คือตนเองต่างหาก!

แต่ว่ากู้ซิ่งเหว่ยอยู่ในตลาดขายของโบราณ กลับไม่เคยเก็บอะไรได้เลย มิหนำซ้ำยังตกหลุมพรางโดนหลอกให้ซื้อของปลอมอยู่บ่อย ๆ ยิ่งเปรียบเทียบ กู้ซิ่งเหว่ยยิ่งเกิดความอับอายจนพาลรู้สึกโกรธขึ้นมา คิดว่าหลี่โม่แย่งโชคดีของตนไป และแค้นใจที่ไม่อาจฆ่าหลี่โม่ให้ตายที่นี่ได้!

กู้เจี้ยนกั๋วและกู้เจี้ยนเจียงทั้งสองครอบครัว ตอนนี้ก็ขมวดคิ้วแน่น มีสีหน้าที่ไม่น่าดูนัก

เสียเวลาเสียตั้งนาน สุดท้ายเจ้าหลี่โม่นี่ กลับเก็บของล้ำค่าได้จริง ๆ !

มิหน้ำซ้ำยังเป็นของเก่าแก่มูลค่าหลายร้อยล้านอีกด้วย!

ถึงแม้ว่าในใจของฮั๋วเจี้ยนเฟิงจะกระวนกระวายอย่างมาก แต่ก็ยังต้องแสร้งทำใบหน้าเรียบเฉย อย่างไรเสียก็เป็นถึงเจ้าคนนายคน จึงยังพอมีความสุขุมอยู่บ้าง

“ฮ่าฮ่าฮ่า ทำให้ฉันได้เปิดหูเปิดตาจริง ๆ หลี่… หลี่อะไรนะ เรื่องการเก็บได้ของล้ำค่าทำให้ฉันรู้สึกอัศจรรย์จริง ๆ ถ้าไม่ได้เก็บของล้ำค่าได้แล้วล่ะก็ ของสิ่งนี้คงมีมูลค่าเพียงสองร้อยบาท ดังนั้นฉันรู้สึกว่าน้ำใจนี้ ควรจะยึดตามเงินสองร้อยถึงจะถูก ส่วนที่เหลือล้วนเป็นมูลค่าความโชคดี ไม่ได้แสดงถึงน้ำใจ”

ฮั๋วเจี้ยนเฟิงเหมือนกับกำลังอธิบายเหตุผล ในความเป็นจริงกำลังพูดให้ร้ายหลี่โม่ ฮั๋วเจี้ยนเฟิงที่ในใจอิจฉาไม่หยุด คิดจะระบายความโกรธไปที่หลี่โม่

“ที่เจี้ยนเฟิงพูดก็มีเหตุผล นี่ก็คือของที่ใช้เงินสองร้อยบาทซื้อมา สามารถแทนได้ก็คือน้ำใจมูลค่าสองร้อยบาทเท่านั้น ส่วนที่เก็บได้ของล้ำค่านั้น เป็นเพียงสิ่งเลื่อนลอย ไม่อาจแสดงถึงอะไรได้…”

หวังฟางพูดได้ครึ่งหนึ่ง ก็ถูกกู้เจี้ยนหมินขัดเอา

อย่างแรกคือ กู้เจี้ยนหมินไม่อยากให้เรื่องวุ่นวายจนเกินไป อีกอย่างคือ กังวลว่าจะเป็นการบีบคั้นหลี่โม่จนเกินไป นี่ถ้าเอาหยกมังกรกลับคืนไปไม่มอบให้ตนเองแล้ว นั่นไม่ถือว่ายิ่งเสียเปรียบมากหรอกหรือ!

การบีบบังคับให้หลี่โม่จากไปนั้น สามารถทำอย่างค่อยเป็นค่อยไปได้ แต่หยกมังกรที่อยู่ใกล้ตรงหน้า อย่างไรเสียก็ต้องรีบคว้ามาไว้ในมือ!