คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 248

แต่ไอ้ขยะหลี่โม่กลับเอาไปใช้กับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ !

“แต่จะว่าไป การได้รับความกรุณาจากประธานหวงเป็นเรื่องวิเศษสุด ๆ ไปเลย! แต่เจ้านี่กลับเอาไปใช้ในทางไร้สาระ เอาไปใช้กับห้องส่วนตัว! คนไร้ค่าก็ไร้ค่าอยู่วันยังค่ำ! ถ้าประธานหวงมาช่วยเราในเรื่องธุรกิจ วันข้างหน้าเราคงจะเป็น...”

คิ้วของหวังฟางขมวดเป็นเลขแปด เธอตัวสั่นด้วยความโกรธ

“หยุนหลาน แกเห็นไหมว่า หลี่โม่มันไร้ประโยชน์ขนาดไหน! นั่นความกรุณาจากประธานหวงเลยนะ แต่เขากลับไม่ได้บอกอะไรกับครอบครัวเลยนะ แถมเอาไปใช้กับอะไรก็ไม่รู้!"

กู้หยุนหลานถอนหายใจด้วยเสียงแผ่วเบา เธอบ่นหลี่โม่อยู่ในใจด้วยความหงุดหงิด ความกรุณาที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้สูญเปล่าไปแล้ว หากหลี่โม่ใช้ความกรุณานั้นให้ฉลาดกว่านี้ เขาก็จะไม่ต้องทนกับความคับข้องใจเช่นนี้อีกในอนาคต

น่าเสียดายที่หลี่โม่สูญเสียความกรุณานั้นไปแล้ว และคงไม่มีทางที่จะกู้คืนกลับมาได้

“แต่นั่นก็เป็นความกรุณาที่หลี่โม่ได้รับด้วยตัวเขาเอง เขาต้องการจะใช้มัยังไงก็เป็นทางเลือกของเขา บางทีอาจเป็นเพราะเขาถูกครอบครัวกดขี่ข่มเหงมานาน เลยทำแบบนั้น เพื่ออยากได้หน้าบ้าง” กู้หยุนหลานกล่าว

หวังฟางเงียบไปครู่หนึ่ง แต่เธอก็ยังรู้สึกไม่เต็มใจที่จะคิดถึงเรื่องนี้ ความขุ่นเคืองในใจของเธอยังคงอยู่

“จนถึงตอนนี้ แกก็ยังปกป้องมันอยู่อีก ถ้าจะให้แม่พูด แกแค่หย่ากับมัน ไม่ต้องลังเลแล้ว โอกาสดี ๆ แบบนี้ ยังคว้าเอาไว้ไม่ได้ เขาจะไม่มีวันประสบความสำเร็จ ในอนาคตเขาจะเป็นผู้แพ้ไปตลอดชีวิต!”

เมื่อได้ยินว่า หวังฟางกำลังบอกให้กู้หยุนหลานหย่า หลี่โม่ก็อดไม่ได้ที่จะเดินออกจากห้อง

“คุณแม่ครับ ดูเหมือนว่าเราเคยสัญญากันไว้ว่า ถ้าเสื้อผ้าของผมเป็นของแท้ คุณแม่ต้องสัญญากับผมอย่างหนึ่งนะครับ”

หลี่โม่ก้มหน้าลงและพูด ไม่มีใครเห็นสีหน้าของเขา