กริ๊ง กริ๊ง
ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือในกระเป๋าของหลูหมิงเชิงก็ดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วเหลือบมองที่หมายเลขผู้โทรหลูหมิงเชิงหันตัวเดินไปรับสายด้านข้างทันที “ท่านชู ท่านมีอะไรให้รับใช้ครับ”
“แกโง่หรือเปล่า! ? ให้แกจัดการเรื่อง แกจัดการยังไง?”
ชูจงเทียนตะโกนด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง
ชูจงเทียนมองจากในรถเป็นเวลานานแล้ว เมื่อเห็นว่า หลูหมิงเชิงไม่ได้ดูแลหลี่โม่เลย นี่ทำให้ชูจงเทียนสังเกตเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ ดังนั้นเขาจึงโทรหาหลูหมิงเชิง
ในใจหลูหมิงเชิงรู้สึกขมขื่น ตอนนี้เขาเข้าใจแล้วว่าเขาได้ปล่อยไก่ตัวเบ้อเร่อ และคาดว่าฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็คือฮั๋วเจี้ยนเฟิงจริง ๆ ไม่ใช่นายน้อยแดนมังกรอย่างที่เขาคิด
“ผม… กำลังเจรจาเรื่องถอนเงินกับพวกเขาอยู่ครับ”
“พูดไร้สาระ ให้แกให้หน้านายน้อย ไม่ใช่ให้หน้ากับใครที่ไหนไม่รู้ คนที่ยืนอยู่ด้านหลังซ้ายคือนายน้อย อย่าลืมเรียกว่าคุณชายหลี่ด้วย อย่าทำผิดพลาดอีก ให้โอกาสแกเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าหากว่ายังจัดการไม่ดีล่ะก็ รอความตายซะ!”
ชูจงเทียนพูดอย่างโกรธจัด จากนั้นก็ตัดสายทิ้ง
หลูหมิงเชิงเก็บโทรศัพท์และมองไปที่ฮั๋วเจี้ยนเฟิง สายตาของเขาเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง
หวังฟางจับแขนของฮั๋วเจี้ยนเฟิงและพูดว่า “เจี้ยนเฟิงตกลงว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น คุณชูนั่นคือใครเหรอ?”
“ไม่มีอะไรหรอกครับคุณป้า คาดว่าน่าจะผิดพลาดในการสื่อสาร แค่เจรจากันดี ๆ ก็ได้แล้วครับ”
ฮั๋วเจี้ยนเฟิงพูดอย่างหัวแข็ง
หลูหมิงเชิงเดินมาด้วยความโกรธอย่างรวดเร็ว แล้วมองไปยังฮั๋วเจี้ยนเฟิงด้วยสายตาโกรธจัดและพูดว่า “แกนี่มันช่างหน้าไม่อาย ถึงกลับกล้าที่จะแสร้งทำเป็นอยู่ต่อหน้าฉัน คุณชายหลี่เป็นคนที่แกสามารถเลียนแบบได้งั้นเหรอ? แกนี่มันคนไร้ค่า!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...