ยิ่งกว่านั้น เมื่อเห็นฮั๋วเจี้ยนเฟิงและหลูหมิงเชิงทะเลาะกัน ตอนนี้ต้องใช้เรื่องที่หลูหมิงเชิงตบคน ถึงจะเป็นข้ออ้างที่จะบังคับให้เขาคืนเงินได้
หลังจากที่หวังฟางตะโกนด่าจบก็ส่งสายตาให้จางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ว่าจางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ทั้งหมดต่างลงเรือลำเดียวกัน ถ้าอยากได้เงินก็ต้องแบกรับศักดิ์ศรีและความอัปยศด้วยกัน!
จางซุ่ยฮวาและคนอื่น ๆ ต่างเข้าใจในทันทีและรีบพุ่งเข้าไปดึงจางฟานออก แล้วดึงฮั๋วเจี้ยนเฟิงปกป้องไว้ข้างหลัง
หลังจากนั้นหวังฟางก็ริเริ่มพากลุ่มเพื่อนพ้องพุ่งเข้าไปด่าหลูหมิงเชิง
“คนสารเลว กล้ามาตบคนอื่น แกจะฮุบเงินของเราไว้ถึงเมื่อไหร่กัน นั่นมันเงินบำนาญของเรานะ!”
“แกนี่มันคนเย่อหยิ่งจองหอง ผู้จัดการฮั๋วแค่ช่วยเราเอาเงินคืน แกถึงกับต้องตบเขา แกเห็นเราเป็นธาตุอากาศเหรอ”
“เพื่อนพ้องมาร่วมมือกัน ฉีกปากของผู้ชายคนนี้ซะ เรื่องนี้ปล่อยไปแบบนี้ไม่ได้ แค้นใหม่แค้นเก่ามานับรวมกัน!”
หวังฟา พร้อมกับกลุ่มเพื่อนสาวเริ่มเคลื่อนไหว นิวของพวกเขาโค้งงอเป็นกรงเล็บ แล้วข่วนร่างกายและใบหน้าของหลูหมิงเชิงอย่างดุเดือด
ทันใดนั้นหลูหมิงเชิงก็โกรธมากขึ้น จ้องไปที่หวังฟางซึ่งเป็นผู้นำกลุ่ม แล้วตบอย่างแรง
เพียะ เพียะ!
ตบด้วยหน้ามือเสร็จจากนั้นตามมาด้วยหลังมือ หวังฟางลงไปกลิ้งกับพื้นสองรอบแล้วส่งเสียงร้องอย่างเจ็บปวด
หลี่โม่มองไปที่ใบหน้าหัวหมูของฮั๋วเจี้ยนเฟิงก็รู้สึกแอบปลื้มปริ่มในใจ และเมื่อได้ยินเสียงกรีดร้องของหวังฟางก็รีบวิ่งพุ่งเข้าไป
การที่แม่ยายโดนตบไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ เลย คราวนี้ประมาทจนแม้แต่แม่ยายก็ถูกตบไปด้วย
แต่เมื่อมองดูรอยฝ่ามือสีแดงบนใบหน้าของหวังฟาง ในใจหลี่โม่ก็รู้สึกมีความสุขอยู่เล็กน้อย เพราะปกติเขามักถูกหวังฟางรังแก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...