คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 29

เมื่อกู้หยุนหลานได้ยินดังนั้น หัวใจของเธอก็สั่นสะท้าน พร้อมเลิกคิ้วมองไปที่หลี่โม่

นี่เขากำลังพูดอะไร?

พูดตามตรง ในขณะนั้น กู้หยุนหลานรู้สึกประหม่าเล็กน้อย ถ้าหลี่โม่ร่ำรวยและมีอำนาจจริง ๆ จะเป็นอย่างไรนะ?

แต่จะเป็นไปได้เหรอ?

“หลี่โม่ ฉันรู้ว่าคุณกำลังทำให้ฉันเชื่อคุณ แต่ต่อไปนี้อย่าพูดจาไร้สาระเลยนะ” แววตาของกู้หยุนหลานฉายร่องรอยแห่งความผิดหวัง

หลี่โม่ยิ้มเล็กน้อย พร้อมพยักหน้าแล้วพูดว่า “อื้ม ผมเข้าใจแล้ว”

กลางดึกคืนนั้น

หลี่โม่นอนอยู่บนพื้น เขานอนไม่หลับ ได้แต่ฟังเสียงหายใจของเตียงที่อยู่ข้าง ๆ เขารู้สึกโล่งใจมาก

กู้หยุนหลานหันหลังให้หลี่โม่ เธอนอนไม่หลับเช่นกัน เธอยังนึกถึงฉากวันนี้ที่ซีซาร์พาเลซ เหมือนหนังที่กอวนไปมาในหัวของเธอ

สามปีผ่านไป ในที่สุดเขาก็กลายเป็นคนที่น่าเชื่อถือมากขึ้น

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กู้หยุนหลานหันกลับมามองหลี่โม่ที่กำลังนอนอยู่บนพื้น เธอลังเลใจอยู่นานก่อนที่จะพูดว่า “ขึ้นมานอนด้วยกันสิ”

หลี่โม่หันไปมอง เขายิ้มเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ไม่เป็นไร ไม่ต้องหรอก”

อย่างไรก็ตาม หลังจากพูดไปเมื่อหลี่โม่นึกขึ้นได้ เขาก็รู้สึกผิดในทันที!

กู้หยุนหลานพูดกับเขาเป็นครั้งแรกในรอบ 3 ปี แต่เขากลับปฏิเสธออกไปอย่างโง่เขลา

ต่อจากนั้น เขาก็กลิ้งไปมา แล้วมองดูกู้หยุนหลานอย่างเจ้าเล่ห์ แล้วพูดค่อย ๆ ว่า “เมื่อกี้เธอว่าไงนะ พูดอีกทีได้ไหม?”

กู้หยุนหลานหงุดหงิด รู้สึกเหมือนตัวเองโง่เลย!

อุตส่าห์รวบรวมความกล้าทั้งหมด แต่เขาปฏิเสธอย่างนั้นเหรอ?

ไอ้เจ้าหลี่โม่บ้า!

นอนที่พื้นไปนั่นแหละ สมควรแล้ว!

“ไม่มีอะไร นอนไปเถอะ!” กู้หยุนหลานโกรธและหันหลังกลับในท่าทางกระฟัดกระเฟียด แต่กลับมีรอยยิ้มที่มีความสุขที่มุมปากของเธอ คืนนั้นเธอหลับตาด้วยความสบายใจ

หลี่โม่รู้สึกหมดหนทาง มีจิตใจหนักอึ้งราวกับว่าเขาพลาดโอกาสทองไป

วันรุ่งขึ้น กู้หยุนหลานมาที่บริษัทพร้อมกับฮัมเพลงอย่างมีความสุข ทำให้ทุกคนในบริษัทจ้องมาที่เธอด้วยสายตาแปลก ๆ

“ทำไมผู้อำนวยการกู้ ถึงดูมีความสุขจัง?”

“ไม่เข้าใจเลย เมื่อวานที่ซีซาร์พาเลซวุ่นวายมาก เธอไม่รู้สึกอะไรเลยงั้นเหรอ?”