หลังจากพูดคุยเปียวเกอพูดจบก็จ้องไปที่กู้เจี้ยนกั๋วและลูกชายแวบหนึ่ง จากนั้นใช้มือขวาตบบนโต๊ะ “ลูกน้องของผมต่างบอกว่า พวกเขาต่างโดนคนคนหนึ่งทุบตีจนบาดเจ็บสาหัส ยอดฝีมือคนเดียวแต่สามารถล้มคนหลายสิบคนในรวดเดียวได้ พวกคุณก็ลองคิดดูเองว่าประสิทธิภาพการต่อสู้นั้นแข็งแกร่งแค่ไหน”
“และผมก็ตรวจสอบแล้วด้วยว่าผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแต่มีพลังการต่อสู้ที่แข็งแกร่ง แต่เบื้องหลังเขาก็ไม่ธรรมดา ช่วยพวกคุณจัดการเรื่องนี้ ผมไม่เพียงแต่สูญเสียลูกน้องเท่านั้น แต่ยังทำให้หลายคนขุ่นเคืองด้วย”
กู้เจี้ยนกั๋วและกู้ซิ่งเหว่ยชำเลืองมองกันและกัน ต่างคิดไม่ออกว่าคนที่เปียวเกอพูดถึงนั้นเป็นใครไปได้
“เราไม่รู้จริง ๆ ว่ามีคนยอดฝีมืออยู่ที่นั่น ยอดฝีมือที่คุณพูดถึงคือใคร?” กู้ซิ่งเหว่ยถามกลับ
“คน ๆ นั้นก็คือคุณชายหลี่ พวกคุณไม่รู้จักเหรอ?”
เปียวเกอขมวดคิ้วและพูดตอบ
“คุณชายหลี่? อย่าบอกนะว่าเป็นหลี่โม่? นั่นคือคนไร้ประโยชน์นี่ เปียวเกอคุณเล่นตลกอะไรอยู่?” กู้ซิ่งเหว่ยเคาะโต๊ะและตะโกนต่อว่า
กู้เจี้ยนกั๋วคว้าซิ่งเหว่ยไว้ แล้วจ้องไปยังเปียวเกอที่อยู่ตรงข้ามและพูดว่า "ดังนั้นคุณเลยกลัวแล้ว? ไม่กล้าที่จะโจมตีพวกเขาอีก?"
“กลัว? ฮ่าฮ่าฮ่า ผมไม่รู้จริง ๆ ว่าคำว่ากลัวเขียนยังไง พวกคุณอยากให้ผมลงมือต่อใช่ไหมล่ะ?” เปียวเกอพูดด้วยรอยยิ้ม
“ใช่ เรามาทำสัญญากัน ผมหวังว่าจะได้ดำเนินการต่อ” กู้เจี้ยนกั๋วกล่าว
“ถ้าอย่างนั้นก็ชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของลูกน้องผมก่อน นอกจากนี้ยังต้องเพิ่มเงินอีก คุณชายหลี่คนนั้นไม่ใช่คนธรรมดา ผมต้องใช้ความคิดเพื่อจัดการกับเขา ไม่แน่บางทีผมต้องใช้ลูกน้องระดับท็อปของผมเพื่อลงมือ นี่ไม่ใช่ค่าใช้จ่ายน้อย ๆ เลย"
ขอเงินคือจุดประสงค์หลักของการมาเยี่ยมของเปียวเกอในครั้งนี้
อย่างไรก็ตามเขามีลูกน้องมากมายที่ต้องเลี้ยงดู ทำเงินให้ได้มากที่สุดถึงจะเลี้ยงดูลูกน้องได้ และเกณฑ์ลูกน้องเพื่อขยายอาณาเขตต่อไป
ตอนนี้ชูจงเทียนและคนอื่น ๆ ต่างก็อายุเยอะแล้ว และเปียวเกอรู้สึกพองโตในใจ เขาต้องการแทนที่ชูจงเทียนและคนอื่น ๆ
“พูดสิ ต้องการเงินเท่าไหร่ เงินสามล้านที่ทำสัญญากับคุณก่อนหน้านี้ไม่ใช่ตัวเลขเล็ก ๆ เลย หวังว่าคุณคงไม่หัวหมอเรียกร้องราคามากเกินไป”
กู้เจี้ยนกั๋วกล่าวอย่างใจเย็น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...