ตอนนี้ฟางถิงโกรธมาก!
หลี่โม่คนนี้กำลังมองหาความตายอยู่เหรอ? กล้าดีอย่างไรไปขวางทางพรมแดงที่เจ้านายคนใหม่จะลงจากรถ
“หลี่โม่ แกยังจะยืนทื่ออยู่อีกทำไม?รีบไสหัวออกไปได้แล้ว!” หวังฟู่เสียงชี้ไปที่หลี่โม่ และตะโกนด้วยความโกรธ
เมื่อครู่น่าเจ็บใจเสียจริงที่ไม่ได้สั่งสอนเขา!
หลี่โม่เลิกคิ้ว ตำแหน่งที่ตนเองยืนมีปัญหาตรงไหนเหรอ?
หวังฟู่เสียงคนนี้จงใจอยากมีปัญหากับเขาใช่ไหม?
‘ดี แกคิดว่าแกเจ๋งมากใช่ไหม? ฉันจะรอดูว่าแกจะเจ๋งแค่ไหน!’
“หึหึ คราวนี้หลี่โม่จบแน่” ผู้จัดการหวังกระฟัดกระเฟียด
“เรื่องเก่ายังไม่สะสาง อีกเดี๋ยวจะได้คิดบัญชีรวมกัน”
“เบาเสียงลงหน่อย เดี๋ยวผู้จัดการหวังได้ยินพวกเราจะลำบากไปด้วย!”
พนักงานหลายคนกระซิบกันเบา ๆ บางคนก็สังเกตการณ์อยู่เงียบ ๆ
ในหมู่พวกเขานั้นมีคนที่มีความสัมพันธ์อันดีกับหลี่โม่ พวกเขาต่างก็แสดงสีหน้าวิตกกังวลอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
แม้แต่โจวเฟิงฮว๋าก็เหลือบมองหลี่โม่ด้วยแววตาเย็นชา หากไม่เห็นแก่หน้ากู้หยุนหลานแล้ว เขาคงจะไม่จำเป็นที่จะต้องรับหลี่โม่เข้ามาทำงาน
จากนั้นเขาพูดกับหวังฟู่เสียงด้วยท่าทางเย็นชาว่า “หาเวลาไล่เขาออกไป แล้วให้เงินเดือนชดเชยเขาสามเดือน”
หวังฟู่เสียงเข้าใจดี เขาพยักหน้าพร้อมยิ้ม และพูดว่า “เถ้าแก่ใจดีมากเลยครับ แต่ไม่จำเป็นต้องจ่ายเงินเดือนสามเดือนให้เขาหรอกครับ เมื่อครู่เขาลวนลามลูกค้า เขาควรจะชดใช้ด้วยซ้ำ"
เมื่อโจวเฟิงฮว๋าได้ยินเช่นนั้นก็เลิกคิ้วขึ้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ และพูดว่า “เขาลวนลามแขกผู้หญิงภายในร้านอย่างนั้นเหรอ? นายจัดการเรื่องนี้ให้ดี อย่าทิ้งความประทับใจที่ไม่ดีให้กับเจ้านายคนใหม่ล่ะ”
หวังฟู่เสียงพยักหน้า และพูดว่า “ไม่มีปัญหาครับ เดี๋ยวผมจัดการเอง”
พูดจบโจวเฟิงฮว๋าก็จัดการกับชุดสูทของเขาแล้วเดินไปยังรถรอยส์-โรสซ์ด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า
หวังฟู่เสียงยืนกอดอก ทำตัวเหมือนเป็นคนสำคัญในเรื่องเล็ก ๆ และมองหลี่โม่อย่างเย่อหยิ่งจากนั้นพูดว่า “หลี่โม่ เถ้าแก่โจวหมายความว่าให้แกเก็บข้าวของแล้วไสหัวไปได้แล้ว!”
หลี่โม่เหลือบมองหวังฟู่เสียงเล็กน้อย จากนั้นสบถออกมาว่า “ไอ้ปัญญาอ่อน”
พนักงานทุกคนตรงนั้นได้ยินคำว่าไอ้ปัญญาอ่อน พวกเขามองหลี่โม่ด้วยสายตาที่แปลกประหลาด
เขาบ้าไปแล้วหรืออย่างไร ไม่อยากจะมีชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม?
หวังฟู่เสียงเดือดดาลในทันที เขาเอานิ้วจิ้มหน้าอกของหลี่โม่ และตะโกนว่า “แก! ไอ้ขยะ แกลองด่าฉันอีกครั้งสิ!”
หลี่โม่เยาะเย้ย “ได้สิ คำขอที่แปลกประหลาดแบบนั้น ฉันจัดให้เอง ไอ้โง่ ทั้งครอบครัวของแกมันโง่เง่า!”
“ไอ้เวร! หลี่โม่แกตายแน่! คราวนี้แกไม่แค่ถูกไล่ออก ฉันจะแจ้งตำรวจข้อหาลวนลามแขกผู้หญิง ให้แกได้นอนคุกสักสิบวัน! แกจะต้องชดใช้ให้กับการสูญเสียชื่อเสียงของร้านเรา แล้วจ่ายค่าเสียหายให้กับคุณฟางด้วย!"
หวังฟู่เสียงพูดอย่างแยกเขี้ยวยิงฟัน เขาโกรธจนหน้าแดง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...