คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 333

เมื่อมีคำสั่งจากหลิวซินหมิน หัวหน้าถงก็นำบรรดาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยพุ่งเข้าไปหาจางลี่และคนอื่น ๆ ราวกับเสือที่ดุร้าย

จางลี่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนกดลงบนกำแพง รู้สึกเหมือนกับว่าสมองเขากำลังดังขึ้นวิ้ง ๆ คิดยังไงก็คิดไม่ออกว่าทำไมหลิวซินหมินมีความกล้าหาญขนาดนี้

“ผู้อำนวยการหลิว คุณช่างกล้ามาก! น้องเขย นายรีบดุด่าเขา แล้วให้รปภ.พวกนี้ปล่อยฉันไป ฉันเจ็บหน้ามาก!”

หวังหยงถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งกดที่ด้านหลังศีรษะของเขาและใบหน้าทั้งหน้าของเขาถูกกดเข้ากับผนังอย่างแน่น แก้มที่บวมช้ำที่ถูกหลี่โม่ต่อยก่อนหน้านี้ถูกแนบชิดกับกำแพงอย่างแน่น และมันถูกบีบจนเจ็บปวดมากขึ้น

สภาพของหวังหลิงก็ไม่ค่อยดีนัก เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนคว้าแขนของหวังหลิงแล้วบิดกลับ เจ็บจนหวังหลิงตะโกนโอ๊ย โอ๊ย

“โอ๊ย มันเจ็บนะ พวกคนชั่วนี่รีบปล่อยฉันนะ สามีรีบมาช่วยฉันด้วย ช่วยฉันด้วย!”

จางลี่จ้องหลิวซินหมินด้วยความโกรธ แล้วตะโกนว่า "หลิวซินหมิน แกนี่มันช่างใจกล้าบ้าบิ่นเกินไปแล้ว ถึงกับกล้าสั่งให้คนลงมือกับฉัน เชื่อไหมว่าฉันจะรื้อถอนโรงพยาบาลของแก!"

“ประธานจาง ผมพูดกับคุณดี ๆ แล้วคุณไม่ฟัง ดังนั้นผมจึงพูดได้เพียงเท่านี้ แล้วผมก็ไม่ได้ใจกล้าบ้าบิ่นด้วย เป็นเพราะคุณชายหลี่ทำให้ผมใจกล้าและกล้าหาญขึ้น”

หลิวซินหมินยืนอยู่ข้างหลี่โม่ ดูราวกับว่าเป็นพ่อบ้านของหลี่โม่

หลี่โม่มองจางลี่ด้วยความสนใจและพูดอย่างยิ้ม ๆ ว่า "พวกคุณช่างเป็นครอบครัวที่ยุ่งเหยิงจริง ๆ ถึงแม้จะพูดด้วยเหตุและผลก็พูดไม่ขึ้น ถ้าอย่างนั้นคงต้องใช้วิธีการบางอย่างเพื่อให้พวกคุณเชื่อฟังดี ๆ"

“คนยาจกอย่างแกคิดว่าตัวเองเป็นใคร! หลิวซินหมิน แกเสียสติไปแล้วใช่ไหม ถึงกับเชื่อฟังคำพูดของคนไร้ประโยชน์นี่! แกคิดว่าเขาสามารถปกป้องแกได้เหรอ!”

จางหลี่ตะโกนว่าด้วยความโกรธจัด คิดไม่ถึงเลยว่าทำไมหลิวซินหมินถึงได้ ตัดสินใจทางเลือกแบบนี้ เป็นไปได้ไหมว่าหลิวซินหมินถูกเลื่อนตำแหน่งลง?

นอกจากคำอธิบายเชิงอภิปรัชญาแบบนี้แล้ว จางลี่คิดคำอธิบายทางวิทยาศาสตร์อื่น ๆ ไม่ออกเลย

ในใจหัวหน้าถงมีความสะใจอยู่เล็กน้อย เมื่อก่อนเวลาที่เขาเจอกับจางลี่ เขาต้องทำความเคารพราวกับสุนัขขี้ประจบก็ไม่ปานคราวนี้เขาได้สลับตำแหน่งแล้ว

“คุณชายหลี่ ผู้อำนวยการหลิว ผมควรทำอย่างไรต่อไปดีครับ? พาพวกเขาไปนั่งเล่นที่แผนกรักษาความปลอดภัยไหมครับ?”

“ไม่จำเป็น เดี๋ยวก็มีคนมารับพวกเขาไปแล้ว”