ซีซีกอดแขนของหลี่โม่แล้วทำตัวอ้อน ๆ
หลี่โม่ยิ้มและอุ้มซีซีไว้ในอ้อมแขนของเขา “หวังหลิงไม่พอใจ เลยเรียกสามีของเธอเข้ามาสร้างปัญหาอีก ผู้อำนวยการหลิวเลยมาช่วยแก้ปัญหา"
กู้หยุนหลานพยักหน้า เมื่อนึกถึงสถานการณ์เมื่อครู่นี้ หวังหลิงและพรรคพวกต่างก็ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยนำตัวไปแล้ว
“แล้วอีกคนล่ะ ฉันว่าคนที่อยู่กับผู้อำนวยการหลิวนั้นแต่งกายไม่ธรรมดาเลย”
กู้หยุนหลานกล่าว
“ดูเหมือนว่าจะเป็นหัวหน้าของสามีของหวังหลิง ผู้อำนวยการหลิวโทรเรียกหน่วยงานของสามีของเธอ แล้วหัวหน้าของพวกเขาก็เข้ามาตรวจสอบสถานการณ์และบอกว่าจะจัดการสามีของหวังหลิงดี ๆ”
หลี่โม่พูดโกหกอย่างหน้าตาย และรู้สึกว่าตัวเองค่อนข้างมีศักยภาพในการทำงานอยู่เบื้องหลัง
ความสงสัยของกู้หยุนหลานก็ถูกไขจนกระจ่างแจ้ง เมื่อเห็นซีซีที่กำลังนอนหลับอยู่ในอ้อมแขนของหลี่โม่ก็ยิ้มออกมา
"เมื่อกี้ซีซีทานอาหารไปเยอะมาก เราควรจะอยู่เป็นเพื่อนเธอให้มากกว่านี้อีกหน่อย"
"เมื่ออาการของซีซีดีขึ้นแล้ว เราพาซีซีออกไปเล่นสนุกและชดเชยให้เธอกันเถอะ"
หลี่โม่มองไปยังลูกสาวในอ้อมแขนด้วยสายตาที่หวงแหน
“อืม เป็นเพราะช่วงนี้ยุ่งเกินไป เลยไม่ได้แวะมาเยี่ยมซีซีดี ๆ โรงงานวัตถุดิบด้านนี้ก็มีเสถียรภาพแล้ว หลังจากที่คำสั่งซื้อทั้งหมดได้รับการจัดส่งแล้ว ก็คงจะสบายใจได้แล้ว”
“นั่นยังคงต้องใช้เวลาอีกสักพัก คุณไม่ควรดื้อรั้นขนาดนี้ ไม่ใช่เหล็กสักหน่อย ถึงแม้ว่าจะเป็นหุ่นยนต์ก็ต้องได้รับการพักซ่อมแซม คุณอย่าทำทุกอย่างด้วยตัวเองเลย”
หลี่โม่รู้สึกเป็นห่วงกู้หยุนหลาน ตอนนี้กู้หยุนหลานทุ่มเทให้กับอาชีพของเธอมาก และกลายเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งแล้ว
“จะไม่ทำงานหนักได้อย่างไรคะ ต้องเลี้ยงดูครอบครัวนะคะ”
กู้หยุนหลานตอบกลับเบา ๆ
หลี่โม่กลอกตาและมองขึ้นบนเพดาน "ผมจะเชิญคุณทานอาหารเย็นคืนนี้"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...