เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่จับจางลี่อยู่ สายตาทุกคนต่างมองไปยังหลี่โม่ หลี่โม่พยักหน้าเบา ๆ แล้วเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งสองคนก็ปล่อยมือทันที
จางลี่ที่ได้รับอิสรภาพไม่ได้ลุกขึ้นยืนทันที แต่กลับใช้เข่าย่างก้าวไปสองก้าว และคุกเข่าต่อหน้าหลี่โม่
“คุณชายหลี่ ผมสำนึกผิดแล้วครับ ล้วนเป็นความผิดของพวกหญิงสุรุ่ยสุร่ายในครอบครัวผม ถ้าไม่ใช่เพราะเธอไม่ตาสว่างหน่อย ผมคงไม่ทำให้คุณชายหลี่ขุ่นเคืองอย่างแน่นอน”
“ยังมีหวังหยงด้วย หวังหยงคนโง่นั้นก็เป็นประสาท ถ้าไม่ใช่เพราะหวังหยงขอความช่วยเหลือ ภรรยาของผมก็คงไม่ทำให้คุณชายหลี่ขุ่นเคือง ผมจะสั่งสอนพวกเขาให้คุณชายหลี่ดู”
หลี่โม่ขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้สึกรังเกียจกับพฤติกรรมของจางลี่ที่ใส่ร้ายคนอื่นแบบนี้
เมื่อจางลี่เห็นว่าหลี่โม่ไม่ได้พูดอะไร เขาก็ลุกขึ้นทันทีและเดินไปหาหวังหยง
“น้องเขย น้องเขยนายจะทำอะไร ฉันก็ทำไปเพราะปกป้องภรรยาของนายนะ! นายใส่ร้ายฉันได้ยังไง!”
“พี่กับน้องสาวของพี่สร้างปัญหาให้ผมมากแค่ไหน! ถ้าไม่ใช่เพราะผมช่วยพวกคุณจัดการเรื่องราว คงจะไม่ถูกไล่ออก!”
จางลี่ตะโกนว่าพลางเตะหวังหยงอย่างดุเดือด หวังหยงที่ถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยจับตัวไว้ก็ไม่สามารถหลบซ่อนตัวได้ ไม่นานก็ถูกเตะไปทั่วร่างกายอย่างเจ็บปวด แล้วนอนกลิ้งอยู่บนพื้นเหมือนคนไร้ค่า
จางลี่ที่ดิ้นรนเอาชีวิตรอด หันศีรษะแล้วเดินไปหาหวังหลิง ในเวลานี้จางลี่เพียงต้องการให้หลี่โม่ให้อภัยและรักษาสถานะงานของเขาไว้
ตราบใดที่ไม่สูญเสียงาน ผู้หญิงและเด็กล้วนอยู่ใกล้แค่เอื้อม แต่ถ้าหากว่าไม่มีงานทำแล้วล่ะก็ จางลี่ก็ไม่รู้ว่าชีวิตต่อไปในอนาคตของตัวเองจะอยู่รอดต่อไปอย่างไร
“สามี ฉันผิดไปแล้ว ฉันสำนึกผิดแล้วค่ะ คุณอย่าตีฉันเลย ฉันจะไปขอโทษเขา ฉันจะก้มศรีษะให้เขา ฉันจะขอขมาเขา เขาจะทำอะไรกับฉันก็ได้ตามที่เขาต้องการ”
หวังหลิงตอบกลับด้วยความตื่นตระหนก
“เธอนี่มันคนแพศยา! ไม่ตีเธอแล้วจะให้คุณชายหลี่หายโกรธได้อย่างไร! วันนี้ไม่เพียงจะตบตีพวกเธอเท่านั้น ฉันก็ประสาทเสียตบตีตัวเองด้วย! ครอบครัวของเราทุกคนต่างวอนโดนทุบตี! ล้วนต้องถูกทุบตีถึงจะสาสม!"
จางลี่ตะโกนอย่างบ้าคลั่งแล้วเตะหวังหลิงด้วยเท้าขวาของเขาอย่างต่อเนื่อง เตะจนหวังหลิงร้องคร่ำครวญโอ๊ย โอ๊ย ไม่หยุด
“โอ๊ย! คุณทุบตีฉันจริง ๆ คุณนี่มันช่างไร้ประโยชน์ ไม่กล้าสู้กับคนอื่น แต่กลับกล้ามาทำร้ายภรรยา ประธานหลี่ฉันต้องการรายงานจางลี่ ฉันจะรายงานว่าเขาใช้อำนาจในทางที่ผิดและกรรโชกรีดไถเงิน นอกจากนี้เขายังเลี้ยงดูแลหญิงชู้ด้วย!”
หวังหลิงตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...