ในรุ่งเช้า หลี่โม่ตื่นแต่เช้า และยุ่งกับการทำอาหารเช้าให้กู้หยุนหลานและทั้งครอบครัว
หวังฟางมองไปยังอาหารเช้าที่หลี่โม่กำลังเสิร์ฟ แล้วพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจว่า "แกทำแค่ขนมปังล้อใครเล่นอยู่เหรอ ใส่ผักใบเขียวและน้ำสลัด ก็มาเสิร์ฟแล้ว แกกำลังให้อาหารหมูหรือไง"
“แม่ครับ แซนวิชทำแบบนี้ ผมใส่อกไก่เพิ่มเข้าไปด้วยครับ”
หลี่โม่อธิบายอย่างอ่อนแรง
“เหอะ เพิ่มอกไก่แล้วอย่างไรล่ะ ฉันไม่ค่อยชอบกินอาหารชุดนี้ แกไม่รู้จักทำอาหารที่อร่อยและมีคุณค่าทางโภชนาหรือไง นมถั่วเหลือง ปาท่องโก๋ เต้าหู้ ทำไม่เป็นเหรอ? แมงดาเกาะผู้หญิงกินแบบแกช่างไร้ประโยชน์สิ้นดี ใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่ที่บ้านทั้งวัน แต่ไม่รู้จักทำอาหารอร่อย ๆ"
กู้เจี้ยนหมินขมวดคิ้วและพูดด้วยความไม่พอใจว่า "ไม่ใช่ว่าฉันอยากจะว่านาย ถ้าหากว่านายชอบอาหารแบบตะวันตกล่ะก็นายก็ทำกินเองเถอะ เรายังคงชอบอาหารเช้าแบบดั้งเดิม ไปทำให้ฉันใหม่"
“ทำใหม่อะไรกันล่ะ นี่มันกี่โมงกี่ยามกันแล้ว รอให้เขาทำเสร็จก็คงถึงมื้อเที่ยงพอดี เราออกไปกินข้าวกันเถอะ เห็นหน้าคนต่ำต้อยนี่แล้วฉันกินไม่ลง”
หวังฟางลุกขึ้นอย่างโกรธจัดแล้วเดินออกไป กู้เจี้ยนหมินก็จ้องเขม็งไปยังหลี่โม่ แล้วเดินตามหลังจากไปพร้อมกัน
กู้หยุนหลานเปิดประตูห้องและเห็นพ่อแม่ออกไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงเดินเข้าไปในห้องอาหารอย่างผ่อนคลายและนั่งลง
“ว้าว แซนวิช สามีทำได้ยอดเยี่ยมมาก”
กู้หยุนหลานพูดด้วยท่าทางโอเวอร์แอคติ้ง
“รีบกินเถอะครับ วันนี้คุณจะไปทำงานบริษัทใช่ไหม”
หลี่โม่พูดอย่างไม่ใส่ใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...