คุณท่านกู้โกรธจนหอบหายใจใหญ่ นิ้วมือสั่น ๆ ชี้ไปที่กู้เจี้ยนหมินและตะโกนว่า "ดู ดูลูกสาวกับลูกเขยแกซิ ก่อเรื่องยุ่งอะไรกัน! โอวหยางจงเฉิงมีฐานะสถานะอะไร พวกแกยังจะกล้าล่วงเกิน!”
“พ่อครับ ฟังผมอธิบายก่อน มันไม่ใช่อย่างที่พวกเขาพูด เป็นประธานโอวหยางที่ขอให้หยุนหลานหลับนอนด้วย ความขัดแย้งเกิดขึ้นเพราะหยุนหลานไม่เต็มใจ พวกเขาทั้งหมดต่างช่วยประธานโอหยางพูด และขอให้หยุนหลานไปหลับนอนด้วย!"
กู้เจี้ยนหมินอธิบายอย่างรวดเร็ว เพียงแต่ในเวลานี้ กู้เจี้ยนหมินรู้สึกว่าคำอธิบายของตัวเองนั้นช่างเบาบางไร้น้ำหนัก
“แกหยุดพูดพล่ามได้แล้ว ให้หยุนหลานหลับนอนด้วยอะไรกัน หยุนหลานเป็นถึงแม่คนแล้ว ประธานโอวหยางจะสนใจได้อย่างไร มีสาวสวยมากมายไล่ตามของประธานโอวหยาง ไหนจะพวกดาราและนางแบบดัง หยุนหลานของบ้านแกไม่เข้าตาเขาหรอก” กู้เจี้ยนกั๋วตะโกนว่าใส่ร้ายทันที
คุณท่านกู้กระแอมเสียงอย่างเย็นชา และกล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “แกฟังนะ เจี้ยนกั๋วพูดมีเหตุผล หยุนหลานเป็นแม่คนแล้วประธานโอวหยางจะเสนอร้องขอแบบนั้นได้อย่างไร ผู้ชายย่อมเข้าใจผู้ชายด้วยกันที่สุด ล้วนชอบสาว ๆ อายุน้อย”
กู้เจี้ยนหมินยืนอยู่ที่นั่นอย่างว่างเปล่า และไม่รู้ว่าจะหาข้อแก้ตัวอย่างไรแล้ว
“แกไม่รู้ว่าความเสียใจเป็นอย่างไร ไม่รู้จักสั่งสอนลูกสาวและลูกเขยของแกดี ๆ แล้วยังจะมาฟ้องฉันถึงที่นี่ใช่ไหม! อย่าคิดว่าฉันแก่แล้วเลอะเลือน ฉันยังมีสติสัมปชัญญะและแยกแยะออก!"
“หยุนหลาน ปกติฉันตามใจแกเพราะเอ็นดูชอบแก แต่เมื่อออกนอกบ้านแล้วไม่ใช่ทุกคนที่จะตามใจแก! ทำธุรกิจก็ต้องรู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน สมัยก่อนเพื่อทำธุรกิจแล้ว ฉันต้องยอมดื่มจนเลือดออกในกระเพาะ แค่ดื่มเหล้านิดหน่อยก็ไม่เต็มใจ นี่มันต่อต้านมากเกินไปแล้ว!"
สายตาของคุณท่านกู้เปลี่ยนไปมองที่หลี่โม่ และดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจ
“คนต่ำต้อยนี่ร้ายกาจที่สุด กล้าหยาบคายกับประธานโอวหยางถึงสองครั้ง แกเอากล้าขนาดนั้นมาจากไหนกัน! แกรู้ผลที่จะตามมาของการทำแบบนี้ไหม! ตระกูลกู้ของเราจะถึงแก่วาระเพราะแก!”
คุณท่านกู้ยิ่งพูดก็ยิ่งโกรธมากขึ้นเรื่อย ๆ และถือถ้วยน้ำชาที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา แล้วโยนลงไปบนเท้าของหลี่โม่โดยตรง
“พ่อครับ พ่ออย่าโกรธเลย อย่าหุนหันพลันแล่นเดี๋ยวเส้นเลือดในสมองแตก นั่นถึงแก่ชีวิตเลยนะครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...