“ประธานหลินแย่แล้วครับ เมื่อครู่นี้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องมาพร้อมกับหมายค้นและจดหมายประทับตรา เอกสารการจัดการและเอกสารทางการเงินทั้งหมดถูกนำไปด้วย ส่วนพื้นที่โรงงานก็ถูกยึดแล้ว ไม่สามารถทำการผลิตและดำเนินทางธุรกิจได้จนกว่าจะถูกปลดล็อก"
"เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง ทำไมกัน สาเหตุล่ะ! ทนายอย่างคุณนี่ทำงานยังไงกัน!"
ประธานหลินกระโดดขึ้นราวกับถูกสายฟ้าฟาด
เอกสารการจัดการและเอกสารทางการเงินถูกยึดไป ขอเพียงแค่หานักบัญชีผู้เชี่ยวชาญเพียงไม่กี่คน ก็สามารถค้นพบกลเม็ดต่าง ๆ ได้ในไม่กี่นาที และการปิดพื้นที่โรงงานยิ่งอันตรายถึงชีวิต นี่คือจังหวะที่จะจบสิ้นอย่างสมบูรณ์
“สาเหตุก็คือการเลี่ยงภาษีและการดำเนินการที่ผิดกฎหมาย พรุ่งนี้จะมีคนมาตรวจสอบอีกครั้ง ท่านประธานหลินมีทางออกก็รีบหาทางออกเถอะครับ ทางนี้ผมไม่มีแม้แต่ลู่ทางออกอะไรเลย”
"ไร้ประโยชน์สิ้นดี!"
ประธานหลินวางโทรศัพท์ด้วยความโกรธ และเอามือทั้งสองกุมหน้าไว้
“เหล่าหลิน ไม่ต้องกังวลไป ฉันมีคนรู้จักรับรองว่าสามารถปกปิดมันได้ พรุ่งนี้เช้าฉันจะช่วยติดต่อให้”
โอวหยางจงเฉิงกล่าวราวกับเป็นคนใหญ่คนโต
“ขอบคุณประธานโอวหยางครับ ช่างเป็นเรื่องตกทุกข์ได้ยากพบน้ำใสใจจริง”
ประธานหลินกล่าวอย่างซาบซึ้ง
“ไม่ ไม่ดีแล้ว โทรศัพท์ของฉันก็ดังด้วย”
ประธานหลี่ทำหน้าร้องไห้แล้วหยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกงด้วยมือที่สั่นเทาทั้งคู่
“ให้ตายเถอะ เป็นโทรศัพท์จากกรรมการฝ่ายประชาสัมพันธ์ คนแพศยานี่ยุ่งอะไรกัน!”
กรรมการฝ่ายประชาสัมพันธ์เป็นคนรักของประธานหลี่ เมื่อเห็นว่าเป็นสายจากคนรัก ประธานหลี่ก็รู้สึกโล่งใจอย่างเห็นได้ชัด
“ฮัลโหล เสี่ยวหลิว คืนนี้เธอนอนคนเดียวไปก่อน ฉันยังต้องอยู่เป็นเพื่อนประธานโอวหยาง ไปหาเธอไม่ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...