“พอได้แล้ว หยุดทำร้ายเขาได้แล้ว ฉันขอร้องล่ะ ปล่อยเขาไปเถอะ คุณชายซู คุณปล่อยหลี่โม่ไปเถอะนะ ถ้าทำร้ายเขาต่อไป เขาต้องตายแน่!”
กู้หยุนหลานร้อนใจ แม้เธอจะไม่ได้ยินเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของหลี่โม่ แต่เธอก็สัมผัสถึงความเจ็บปวดจากความรุนแรงที่ชายสองคนนั้นกระทำกับสามีของเธอได้
เขาอดทนเพื่อเธอ อดทนกับความเจ็บปวดและไม่ส่งเสียงอะไรออกมา
กู้หยุนหลานรู้สึกเจ็บปวดใจแทนหลี่โม่อย่างที่สุด
“หยุดก่อน เดี๋ยวมันจะตายซะ ฉันยังไม่ทันจะให้มันเห็นของดีเลย ฉันเตรียมจะสวมเขาให้ไอ้คนไร้ค่านี่ด้วย” คุณชายซูพูดด้วยรอยยิ้มชั่วร้าย
ตาวปาแสยะยิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายครับ เราเตรียมเขาไว้ให้มันสวมเรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวตอนที่กำลังมีความสุข พวกผมจะจับมันสวมเขาเองครับ”
“แกนี่ช่างรู้จักคิดจริง ๆ เลยนะตาวปา แต่ตอนนี้ฉันชักจะรอไม่ไหวแล้วสิ พวกแกจับตัวไอ้คนไร้ประโยชน์ไว้ให้ดี ให้มันดูว่าฉันมีความสุขแค่ไหน”
ชายร่างกำยำสองคนดึงตัวหลี่โม่ขึ้นมาแล้วจับแขนสองข้างของเขาไว้แน่น และให้เขาหันหน้าไปหากู้หยุนหลาน
“เจ้าสุนัขจรจัด ดูให้ดีเถอะ เดี๋ยวฉันจะสวมเขาให้แกแล้ว แต่เขาที่ฉันจะสวมให้แกมีค่ามาก ถือว่าเป็นเกียรติของแกเลยนะรู้ไหม!”
“เมียแกจะได้หลับนอนกับคนอย่างคุณชายซู มันเป็นเกียรติที่หาไม่ได้จากที่ไหนอีกแล้วรู้ไหม วันหลังแกไปไหนก็จะได้คุยโม้กับเพื่อน ๆ ได้ว่า เมียของแกเคยได้นอนกับคุณชายซู”
หลี่โม่มองไปที่คุณชายซูอย่างกระวนกระวาย “อย่าทำอะไรหยุนหลานเลยนะ มาลงที่ฉัน พวกแกอยากทำอะไรก็ทำที่ฉัน!”
“ทำแก? แกไม่ใช่สเปคของฉันหรอกนะ รอให้ฉันมีความสุขเรียบร้อยเสียก่อน แล้วฉันจะให้ตาวปากับลูกน้องทั้งหมดผลัดกันจัดการแก เดี๋ยวแกก็จะได้สมหวัง ฮ่า ๆ”
คุณชายซูถือมีดสั้นแล้วจี้ไปที่หน้าอกของกู้หยุนหลาน จากนั้นจึงพูดว่า “ดูสิ ใบหน้างดงามนี่ช่างน่าสงสารเหลือเกิน ฉันมาช่วยเอาใจเธอแล้ว ต่อไปฉันจะเอาใจเธอทุกวัน จะทำให้เธอรู้ว่าผู้ชายที่แท้จริงเป็นยังไง”
“คุณปล่อยเขาไปเถอะนะ ขอแค่คุณปล่อยเขาไป ฉัน… ฉัน...”
กู้หยุนหลานพูดติด ๆ ขัด ๆ ด้วยน้ำตานองหน้า
“เธออะไร เธอคิดว่าเธอยังมีสิทธิ์ต่อรองได้อย่างนั้นเหรอ? พวกแกก็เหมือนปลาที่อยู่บนเขียง ฉันอยากจะเชือดเมื่อไหร่ก็เชือดได้เมื่อนั้น นี่ก็คือค่าชดเชยของการที่ไม่ให้เกียรติคนอย่างฉัน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...