คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 414

ตาวปายิ้มแล้วพูดว่า “คุณชายสุดยอดไปเลยครับ หาความสุขให้ตัวเองเก่งที่สุดเลย อีกสักแก้วไหมครับ?”

“แน่นอนสิ เทให้เต็มแก้วเลยนะ”

ตาวปาหยิบขวดเหล้าแล้วรินลงไปบนแก้วเหล้าในมือของคุณชายซูจนเต็มแก้ว

“กู้หยุนหลาน ฉันเคยชวนเธอกินข้าวด้วยกันแต่เธอไม่ตกลง วันนี้ฉันอยากให้เธอดื่มเป็นเพื่อนฉันหน่อย เธอจะตกลงไหม? แต่ถ้าเธอไม่ตกลง สามีไร้ประโยชน์ของเธอก็คงต้องแย่หน่อยนะ ลองคิดดี ๆ ก่อนให้คำตอบฉันก็ได้”

“คุณชายซู ฉันผิดเอง นายทำฉันเถอะ อย่าลำบากหยุนหลานเลย!”

ดวงตาของหลี่โม่เริ่มแดงก่ำและมองไปที่คุณชายซูด้วยความโกรธ

จากนั้นคุณชายซูหันไปแล้วขว้างแก้วเหล้าในมือใส่หลี่โม่ จนเหล้าในแก้วกระเด็นใส่หน้าและตัวของหลี่โม่

แต่แก้วเหล้าไม่ได้ขว้างอย่างแม่นยำ จึงตกลงไปที่พื้นแล้วแตกเป็นชิ้น ๆ อยู่ข้าง ๆ หลี่โม่

“ฉันสั่งให้แกพูดแล้วเหรอ? ไอ้กระจอกอย่างแกกล้าขึ้นเสียงกับฉัน แกไปเอาความกล้านี้มาจากไหน!”

“ให้แกคุกเข่าคงเป็นการลงโทษที่ใจดีเกินไปใช่ไหม หรือว่าแกอยากท้าทายฉัน!”

ตาวปาขมวดคิ้วแล้วหยิบมีดสั้นออกจากเอวแล้ว พลางอย่างเย็นชา “คุณชายครับ ให้ผมตัดแขนขามันทิ้งไหมครับ ให้มันกลายเป็นคนไร้ประโยชน์จริง ๆ ไปเลยครับ”

คุณชายซูโบกมือแล้วพูดอย่างดูถูก “แบบนั้นมันไม่มีความหมายหรอก คนหยาบช้าอย่างพวกแก ไม่รู้จักการเหยียดหยามคนหรอก”

“ครับ ๆ พวกผมรู้จักแต่การฆ่าและการใช้กำลังอย่างเดียว ยังต้องเรียนรู้จากคุณชายซูอีกมากเลยครับ”

คุณชายซูลุกยืนขึ้นแล้วมองกู้หยุนหลานที่กำลังหลับตาด้วยความโศกเศร้า จากนั้นจึงพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คนสวยจะเสียใจไปทำไม เธอจะดีกับคนไร้ประโยชน์แบบนี้ทำไมกัน ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ มันมีอะไรดี คุณถึงไปจากมันไม่ได้”