คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 432

หลี่โม่เดินเข้าไปในห้องนั่งเล่นและเห็นหญิงวัยกลางคนนั่งอยู่ข้าง ๆ หวังฟางซึ่งมีรูปร่างหน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับหวังฟาง

“นี่แกยังไม่มาทักทายอีก ยืนแข็งเป็นไม้อยู่ได้ นี่ป้ารองของหยุนหลาน แกควรจะเรียกเธอว่าป้ารอง” หวังฟางก้มหน้าลงและจ้องมองหลี่โม่ด้วยความขุ่นเคือง

ตระกูลของหวังฟางไม่ได้แข็งแกร่งและเป็นเพียงตระกูลเล็ก ๆ ในกรุงโซล ย้อนกลับไปในตอนนั้น ชายชราของตระกูลหวังอาศัยพลังเพียงเล็กน้อยในมือ และได้พัฒนาตระกูลหวังมาจนในปัจจุบัน ตระกูลหวังแทบจะเรียกได้ว่าเป็นตระกูลอันดับสามในกรุงโซล

ในรุ่นของหวังฟาง ตระกูลหวังมีลูกสี่คนโดยมีผู้ชายสองคน ผู้หญิงสองคน หวังฟางเป็นน้องสุดท้องในตระกูล มีพี่ใหญ่ พี่รอง และพี่สาม วันนี้ที่มาคือพี่รอง หวังเหม่ย

“ป้ารอง สวัสดีครับ”

หลี่โม่เดินไปหาหวังเหม่ยและพูดทักทาย

哎呦，这就是那个李什么来着吧，小妹啊，你这女婿是不是做那个美容的？大男人哪能这样混吃等死呢。”

“ไอหยา นี่หลี่ขยะไร้ประโยชน์อะไรนั่นใช่ไหม น้องสาว ลูกเขยของเธอนี่ดูเหมือนวัน ๆ จะไม่ทำอะไรเลยนะ อยู่รอวันตายอย่างเดียวหรือไงกัน”

หวังเหม่ยมองไปที่หลี่โม่ด้วยความดูถูก และสิ่งที่เธอพูดนั้นเลวร้ายยิ่งกว่า

จู่ ๆ สีหน้าของหวังฟางก็มืดลง เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่แสดงความเกลียดชัง "หลี่โม่ แกเป็นบุคลากรยังไม่ได้ด้วยซ้ำ แล้วยังจะตะลอนเที่ยวตอนกลางคืนอีก น่แกอยากยั่วโมโหฉันนักใช่ไหม!"

หวังเหม่ยจับมือหวังฟางและพูดด้วยรอยยิ้ม "น้องสาว อย่าโกรธไปเลย ถ้าเธอโกรธมันจะส่งผลไม่ดีต่อร่างกายของเธอ การแต่งงานครั้งนี้ถือว่าเป็นโชคชะตา เธอเองจะไปบังคับอะไรไม่ได้ ตระกูลหยุนหลานของเธอเจอการแต่งงานที่ไม่ดี ก็เลยได้คนขี้เกียจแบบนี้ยังไงล่ะ"

หลี่โม่มองไปที่หวังเหม่ย เขาเดินไปที่กู้หยุนหลานอย่างเงียบ ๆ และนั่งลง

หวังเหม่ยเย้ยหยันและพูดว่า "ดูลูกเขยของเธอสิ ดูไม่มีความเป็นผู้ชายเลยวักนิด ท่าทางเหมือนคนที่แค่รอวันตายอย่างเดียว วันเกิดพ่อของเราอายุครบ 70 ปี ถ้าถึงวันนั้นอย่าพาคนไร้ค่านี้เข้าไปร่วมงานล่ะ พี่เกรงว่าพ่อของเราจะโกรธเอาได้ถ้าเจอคนแบบนี้”

“เธอก็รู้ว่าพ่อเราบริหารงานมาทั้งชีวิต เขาชอบคนขยันและติดดินที่สุด เกลียดพวกขยะที่ทำอะไรไม่ได้ คนไร้ประโยชน์แบบนี้ เธอควรให้อยู่แต่ในบ้าน พี่เห็นแล้วรู้สึกขยะแขยง”

กู้หยุนหลานใบหน้าหงิก ถ้าคนที่อยู่ต่อหน้าเธอตอนนี้ไม่ใช่ป้ารอง กู้หยุนหลานก็พร้อมที่จะโต้แย้ง