เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น แสงสีแดงทองจะสะท้อนในก้อนเมฆบนท้องฟ้า ซึ่งทำให้คนที่มองดูเต็มไปด้วยความหวัง
กู้หยุนหลานขับรถตรงไปที่บริษัท เมื่อถึงชั้นล่างของบริษัท เธอก็ประหลายใจมากที่เห็นประตูกระจกนิรภัยของบริษัท ถูกคนตีจนแตกละเอียด
เกิดเรื่องแล้ว !
นี่คือสิ่งแรกที่กู้หยุนหลานคิด
กู้หยุนหลานไม่คิดอะไรมาก เธอรีบลงจากรถและเข้าไปในบริษัท
บริษัทอยู่ในสภาพที่ยุ่งเหยิง มีร่องรอยของการถูกทุบตีทุกที่
หัวใจของกู้หยุนหลานเริ่มเย็นเป็นน้ำแข็ง รู้ว่านี้ไม่ใช่เรื่องเล็กอย่างแน่นอน ไม่อย่างนั้นบริษัทจะไม่ถูกทำลายได้ขนาดนี้ และคนที่ทำเรื่องนี้จะต้องเป็นคนที่เลวทรามมาก
กู้หยุนหลานหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา กำลังจะโทรหาผู้รักษาความปลอดภัย เธอก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินอยู่ข้างหลังเธอ
เมื่อหันหน้าดูด้วยความตกใจ กู้หยุนหลานก็เห็นร่างของเหล่าไป่
เหล่าไป่เปิดปากยิ้มกว้าง และรอยแผลเป็นรูปตะขาบบนใบหน้าของเขาก็โค้ง ราวกับว่ามันมีชีวิตขึ้นมายังไงยังงั้น
"คนสวย เธอก็คือกู้หยุนหลานสินะ ฉันมารอเธอตั้งนานแล้ว"
"นาย นายเป็นใคร ทำไมต้องมาทำลายบริษัทของพวกเรา!" กู้หยุนหลานพูดไปพร้อมกับถอยหลังไป มือที่จับมือถือสั่นไปหมด พยายามกดเบอร์โทร แต่มือสั่นจนกดเบอร์ไม่ถูกเลย
"ไม่ต้องขัดขืน ยอมเชื่อฟังดี ๆ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว ไม่อย่างงั้น ฉันจะไม่เกรงใจล่ะนะ"
เหล่าไป่เดินไปที่ด้านข้างของกู้หยุนหลาน จับเข้าที่ท้ายทอยของกู้หยุนหลาน แล้วยก กู้หยุนหลานลอยขึ้นเหมือนลูกไก่ที่ถูกนกอินทรีจับได้
กู้หยุนหลานพยายามดิ้นรนด้วยความกลัว เหล่าไป่ยกฝ่ามือขึ้นเหมือนจะตบหน้ากู้หยุนหลาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...