"เฮ้ย! ยังจะเดินอีก แกจะเดินไปถึงไหนกัน ฉันให้แกคุกเข่าลง แกไม่ได้ยินใช่ไหม?!"
"ไอ้เด็กนี้มันคงไม่ได้โง่ใช่ไหม? ดูสายตาของมันไม่ค่อยปกติ ฉันล่ะชอบทำความสะอาดพวกงี่เง่าแบบนี้ที่สุด เดี๋ยวอีกหน่อยฉันจะลากมันไปเป็นชักโครกในห้องน้ำ! "
บอดี้การ์ดหลายคนพูดติดตลกและหยิบมีดออกมาจากเอว
"ถอยไป"
หลี่โม่มองไปที่บอดี้การ์ดที่มีมีดอยู่ข้างหน้าเขา และพูดอย่างใจเย็นว่า "สุนัขที่ดีจะไม่เข้ามาขวางทาง"
"โอ้โห! กล้าเรียกพวกเราว่าหมา วอนหาที่ตาย พวกเราจัดการมัน เอามันให้ตายเหมือนหมาก่อนแล้วค่อยว่ากัน !"
บอดี้การ์ดที่โกรธเกรี้ยวขยับเข้าหากัน กวัดแกว่งมีดสั้นและแทงไปที่หลี่โม่
หลี่โม่ยิ้มอย่างเย้ยหยัน เดินเข้าไปท่ามกลางบอดี้การ์ด ยกมือขึ้นและตบที่ต้นคอบอดี้การ์ด
ด้วยการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วของมือทั้งสองข้างของหลี่โม่ บอดี้การ์ดถูกตีเข้าที่ต้นคอทีละคนและสลบไป
คราวนี้หลี่โม่ก็ไม่ยั้งมือ บอดี้การ์ดทุกคนที่โดนหลี่โม่บิดเข้าที่คอจะมีอาการกระดูกสันหลังส่วนคอบิดเบี้ยว และคอของพวกเขาจะแตกต่างจากคนทั่วไป
สิ่งที่หลี่โม่ทำเป็นการเตือนสติของพวกเขา ให้พวกเขาจำไว้ว่าสุนัขที่ดีจะไม่มาขวางทาง
ซูเหวินปินและหัวหน้าบอดี้การ์ดที่อยู่ข้างกาย เมื่อมองไปที่สถานการณ์บนหน้าจอ พวกเขารู้สึกถึงลมหายใจเย็น ๆ ที่มาจากคอของพวกเขาพร้อมกับ
"นายคิดว่ายังไง"
ซูเหวินปินถามเบา ๆ
“ไอ้เด็กคนนี้มันไร้ความปรานีจริง ๆ เกรงว่าบอดี้การ์ดพวกนี้คงไม่มีประโยชน์อะไรในอนาคต เป็นไปไม่ได้ที่คอจะกลับมาเป็นเหมือนเดิม”
หัวหน้าของบอดี้การ์ดก็เป็นคนที่มีสายตาที่ดีเช่นกัน เพียงแค่ดูที่คอของบอดี้การ์ดที่โดนโจมตี เขาก็สามารถรู้ได้ว่าหลี่โม่ทรงพลังแค่ไหน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...