ตงผิงเย่เป็นคนชอบนอนในที่เงียบ แม้จะอยู่ในสภาวะหลับลึก แต่หากมีการเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย นั่นก็สามารถปลุกเขาให้ตื่นได้ทันที
นี่คือกังฟูที่ฝึกฝนเมื่อถูกตามล่า มิฉะนั้น ตงผิงเย่คงตายตั้งแต่ถูกตามล่าแล้ว
เมื่อตื่นขึ้นจากการสนทนาระหว่างซูเหวินปินและหัวหน้าผู้คุ้มกันในยามหลับ ตงผิงเย่ก็ลืมตาขึ้นและเห็นการแสดงผลบนหน้าจอทีวีของกล้องวงจรปิด
หลังจากมองดูสองครั้งอย่างไม่ตั้งใจ รอยยิ้มเหยียดหยามก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของตงผิงเย่
"เจ้านาย การแก้แค้นของท่านมาถึงแล้วเหรอ? ลูกน้องที่ท่านเลี้ยงไว้ช่างไม่เอาไหนจริง ๆ ท่านควรจะเอาเงินที่ท่านจ้างพวกมันทั้งหมดมาให้ผมดีกว่า ผมจะบริการท่านอย่างดีเลย"
ซูเหวินปินยิ้มขึ้นมา เขาโยนซิการ์ไปที่ตงผิงเย่อย่างตั้งใจ
"เงินไม่ใช่ปัญหา ขอแค่นายแสดงความสามารถให้ฉันได้เห็น ไอ้สารเลวนี่คือบททดสอบของฉันสำหรับนาย"
ตงผิงเย่พยักหน้าเบา ๆ พูดพร้อมกับยิ้ม "บททดสอบนี้ช่างง่ายดาย เจ้านายคอยดูผมจะเตะหัวของมันออกมาได้เลย"
ตงผงเย่รู้สึกมั่นใจในตัวเองมาก และเต็มไปด้วยการดูถูกหลี่โม่
แม้ว่าภาพจากกล้องวงจรปิดจะแสดงพละกำลังมหาศาลของหลี่โม่ แต่ในมุมมองของตงผิงเย่นั้น ระดับของหลี่โม่ไม่คู่ควรที่เขาจะยกรองเท้าขึ้น แต่ถ้าจะให้เลียก็น่าจะได้อยู่
"ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า งั้นฉันจะคอยดูการแสดงของนาย ถ้านายเตะหัวมันได้ เงินเดือนนายจะเพิ่มเป็นสองเท่า"
"ขอบคุณเจ้านาย"
ตงผิงเย่ยืนขึ้นหลังจากพูดจบ และเริ่มจัดเสื้อผ้าของตัวเองอย่างพิถีพิถัน วางแผนที่จะเล่นให้ฉลาดและหล่อในภายหลัง เพื่อให้ซูเหวินปินเห็นถึงคุณค่าของตัวเขาเอง
ในกล้องวงจรปิด หลี่โม่ได้ผ่านบอดี้การ์ดทั้งหมดมาแล้ว และบอดี้การ์ดทั้งหมดก็นอนแน่นิ่งอยู่บนพื้น มองลงไปเหมือนสุสานคนตายอย่างนั้นเลย
หลี่โม่เงยหน้าขึ้นช้า ๆ ส่งสายตามองไปที่ กล้องวงจรปิด ยิ้มและหันหน้าไปที่เครื่องตรวจสอบพร้อมกับตรวจสอบคอของตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...